Barst
17th February 2006, 01:26
Frankrijk / Bib met 21 kilometer asbestboeken
Frankrijk heeft meer problemen met asbest dan alleen het vliegdekschip de Clemenceau dat niet in India gesloopt mag worden. Zo weet de nationale bibliotheek in Parijs niet wat te doen met 700000 verontreinigde documenten.
Onlangs lekte uit dat een aanzienlijk deel van de collectie van de Bibliothèque Nationale de France (BNF) asbeststof bevat. Dat kwam vorig najaar aan het licht tijdens de controle van de luchtkwaliteit, zo staat in een rapport.
Nader onderzoek wees uit dat meer dan 700000 documenten dusdanig zijn besmet, dat zij een direct gevaar vormen voor de gezondheid van de medewerkers.
De BNF claimt een exemplaar in huis te hebben van ieder boek of tijdschrift dat ooit in druk in Frankrijk verschenen is. Zo’n 13 miljoen documenten telt haar collectie, die is verspreid over verschillende vestigingen in Parijs.
Alle 700000 besmette documenten (zo’n 21 kilometer boekenplank) bevinden zich in de hoofdvestiging – de in 1996 in gebruik genomen Bibliothèque François Mitterrand aan de zuidoever van de Seine.
Maar hoe kon het dat juist hier asbest werd ontdekt terwijl in het kolossale gebouw zelf geen vezel van de kankerverwekkende stof verwerkt zit?
Uit een interne rapportage, waarop het dagblad Libération de hand wist te leggen, blijkt dat alle besmette documenten afkomstig zijn uit een depot in het even buiten Parijs gelegen Versailles. Dat dit depot vol asbest zat, was wel bekend.
Zo verschenen er vanaf 1981 met regelmaat alarmerende berichten over neerdwarrelende asbestvlokken. ’De normen waren misschien anders dan in 1996’ , zo stelt de interne rapportage, ’maar de besmetting was overduidelijk’.
Uit de rapportage blijkt dat de vraag naar een eventuele ontsmetting voorafgaand aan de verhuizing naar de Mitterrand-bibliotheek in 1996 diverse keren aan de orde is geweest. Een onafhankelijk laboratorium bevestigde daarvan de noodzaak.
Omdat de toenmalige directie van de BNF een schoonmaakactie veel te duur vond, gelastte zij een tweede onderzoek. Daar kwam uit dat de hoeveelheid vrijgekomen asbest ’verwaarloosbaar’ was en ontsmetting niet noodzakelijk.
’Een overhaaste en onjuiste beslissing’ zo stelt het interne rapport. De zittende directie van de BNF beaamt dat de beslissing ’leunde op een analyse die de toenmalige directie ten onrechte als geruststellend heeft aangemerkt.’
Maar volgens Laure la Haye, vertegenwoordiger van een van de vier vakbonden die leden hebben in de Mitterrand-bibliotheek, treft ook de huidige directie blaam. „Aanvankelijk deden ze alles om de zaak te minimaliseren” , zegt zij in haar werkkamer in de Tour des Lettres – een van de vier enorme glazen torens van het gebouw. „Toen de asbest eenmaal was ontdekt, gold voor alle medewerkers een spreekverbod, maar ook de directie zelf bleef zwijgen, terwijl iedereen om informatie zat te springen.”
Verderop in het gebouw blijkt dat de directie nu wel zorgt voor voorlichting. Flyers leggen de bezoekers uit dat de besmette documenten slechts één procent vertegenwoordigen van de opgevraagde boeken. Geen enkel boek op de lijst is nog beschikbaar voor lezers. De schoonmaak van de collectie duurt zeker een jaar.
Naast de BNF kent Parijs ook grote asbestproblemen in de 200 meter hoge Tour Montparnasse en de universiteit Jussieu. In beide gebouwen is nog geen begin gemaakt met de verwijdering. En de Clemenceau blijkt ook niet het enige asbestschip: gisteren werd bekend dat het cruiseschip Le Norway niet mag worden afgebroken in Bangladesh.
Trouw, 17-02-2006
Frankrijk heeft meer problemen met asbest dan alleen het vliegdekschip de Clemenceau dat niet in India gesloopt mag worden. Zo weet de nationale bibliotheek in Parijs niet wat te doen met 700000 verontreinigde documenten.
Onlangs lekte uit dat een aanzienlijk deel van de collectie van de Bibliothèque Nationale de France (BNF) asbeststof bevat. Dat kwam vorig najaar aan het licht tijdens de controle van de luchtkwaliteit, zo staat in een rapport.
Nader onderzoek wees uit dat meer dan 700000 documenten dusdanig zijn besmet, dat zij een direct gevaar vormen voor de gezondheid van de medewerkers.
De BNF claimt een exemplaar in huis te hebben van ieder boek of tijdschrift dat ooit in druk in Frankrijk verschenen is. Zo’n 13 miljoen documenten telt haar collectie, die is verspreid over verschillende vestigingen in Parijs.
Alle 700000 besmette documenten (zo’n 21 kilometer boekenplank) bevinden zich in de hoofdvestiging – de in 1996 in gebruik genomen Bibliothèque François Mitterrand aan de zuidoever van de Seine.
Maar hoe kon het dat juist hier asbest werd ontdekt terwijl in het kolossale gebouw zelf geen vezel van de kankerverwekkende stof verwerkt zit?
Uit een interne rapportage, waarop het dagblad Libération de hand wist te leggen, blijkt dat alle besmette documenten afkomstig zijn uit een depot in het even buiten Parijs gelegen Versailles. Dat dit depot vol asbest zat, was wel bekend.
Zo verschenen er vanaf 1981 met regelmaat alarmerende berichten over neerdwarrelende asbestvlokken. ’De normen waren misschien anders dan in 1996’ , zo stelt de interne rapportage, ’maar de besmetting was overduidelijk’.
Uit de rapportage blijkt dat de vraag naar een eventuele ontsmetting voorafgaand aan de verhuizing naar de Mitterrand-bibliotheek in 1996 diverse keren aan de orde is geweest. Een onafhankelijk laboratorium bevestigde daarvan de noodzaak.
Omdat de toenmalige directie van de BNF een schoonmaakactie veel te duur vond, gelastte zij een tweede onderzoek. Daar kwam uit dat de hoeveelheid vrijgekomen asbest ’verwaarloosbaar’ was en ontsmetting niet noodzakelijk.
’Een overhaaste en onjuiste beslissing’ zo stelt het interne rapport. De zittende directie van de BNF beaamt dat de beslissing ’leunde op een analyse die de toenmalige directie ten onrechte als geruststellend heeft aangemerkt.’
Maar volgens Laure la Haye, vertegenwoordiger van een van de vier vakbonden die leden hebben in de Mitterrand-bibliotheek, treft ook de huidige directie blaam. „Aanvankelijk deden ze alles om de zaak te minimaliseren” , zegt zij in haar werkkamer in de Tour des Lettres – een van de vier enorme glazen torens van het gebouw. „Toen de asbest eenmaal was ontdekt, gold voor alle medewerkers een spreekverbod, maar ook de directie zelf bleef zwijgen, terwijl iedereen om informatie zat te springen.”
Verderop in het gebouw blijkt dat de directie nu wel zorgt voor voorlichting. Flyers leggen de bezoekers uit dat de besmette documenten slechts één procent vertegenwoordigen van de opgevraagde boeken. Geen enkel boek op de lijst is nog beschikbaar voor lezers. De schoonmaak van de collectie duurt zeker een jaar.
Naast de BNF kent Parijs ook grote asbestproblemen in de 200 meter hoge Tour Montparnasse en de universiteit Jussieu. In beide gebouwen is nog geen begin gemaakt met de verwijdering. En de Clemenceau blijkt ook niet het enige asbestschip: gisteren werd bekend dat het cruiseschip Le Norway niet mag worden afgebroken in Bangladesh.
Trouw, 17-02-2006