Janne.V*rbeeck
10th October 2016, 19:39
Maximumfactuur in secundair onderwijs: partijen kibbelen
Moet een maximumfactuur komen in het secundair onderwijs? Oppositiepartijen sp.a en Groen zijn duidelijk gewonnen voor dat idee, meerderheidspartijen Open Vld en N-VA niet, Vlaams Belang evenmin. Bij CD&V is parlementslid Kathleen Helsen persoonlijk wel voor, maar minister van Onderwijs Hilde Crevits maakt voorbehoud.
In het basisonderwijs is de maximumfactuur, ingevoerd in september 2008, intussen ingeburgerd. De maximumfactuur begrenst de kostprijs van activiteiten in het kleuter- en lager onderwijs.
Moet er ook zo’n begrenzing komen in het secundair onderwijs? Oppositiepartijen sp.a en Groen vinden alvast van wel. Het zou de kosten voor de ouders ‘transparanter’ maken, zegt sp.a-parlementslid Caroline Gennez. ‘Ouders moeten bij het begin van het schooljaar weten waaraan ze zich mogen verwachten. Daarnaast zal de maximumfactuur zorgen voor een objectivering van de studiekosten: het kan niet dat dezelfde opleiding in school A enkele honderden euro en in school B enkele duizenden euro kost’.
Advertentie
Ook Elisabeth Meuleman (Groen) is pro: ‘Kostenbeheersing overlaten aan de scholen zorgt ervoor dat sommige scholen wel degelijk inspanningen doen maar dat er grote verschillen tussen scholen blijven, en zo wordt de segregatie aan de schoolpoort in stand gehouden’.
Meerderheidspartijen Open Vld en N-VA zien een maximumfactuur in het secundair niet zitten. Zo vreest Jo De Ro (Open Vld) dat de invoering een heel ‘ingewikkelde oefening’ wordt. ‘De kostprijs verschilt te sterk van leerjaar tot leerjaar en van studierichting tot studierichting. Wellicht is een verdere verfijning van de schooltoelagen een verstandigere optie.’.
Ook N-VA-parlementslid Koen Daniëls wijst op het uiteenlopende aantal richtingen en keuzepakketten. Hij wijst ook op de financiële implicaties: ‘Als je een maximumfactuur invoert en je wilt niet dat bepaalde activiteiten sneuvelen, dan moet je vele miljoen extra voorzien. Miljoenen die er nu niet zijn’.
Ook oppositiepartij Vlaams Belang ziet een maximumfactuur in het secundair niet zitten omdat het ‘praktisch onhaalbaar’ zou zijn omwille van de diversiteit in dat secundair onderwijs. De partij vindt dat er een ‘mentaliteitswijziging’ bij de scholen zelf moet komen. ‘Kennisoverdracht is prioritair en daar hoeven geen dure schooluitstappen en dergelijke bij’, aldus fractieleider Chris Janssens.
Meerderheidspartij CD&V toont zich bij monde van Kathleen Helsen wél voorzichtig voorstander. ‘Ik ben voor een maximumfactuur omdat ik zie dat vandaag leerlingen met bepaalde talenten niet de kans krijgen om die talenten binnen het onderwijs te ontwikkelen omdat ze daarvoor een studierichting moeten volgen die te veel kost’, aldus Helsen. Toch waarschuwt ook zij meteen voor de mogelijke risico’s. Zo mag de invoering ‘niet leiden tot een tekort aan middelen voor de scholen en een verzwakking van de kwaliteit’.
Haar partijgenote en minister van Onderwijs Hilde Crevits maakt meer voorbehoud en wijst op de moeilijkheid van de maatregel. Zo is het secundair onderwijs veel ‘disparater’ dan het geïntegreerde basisonderwijs. Zeker vanaf de tweede graad zijn er grote verschillen tussen de richtingen. De CD&V-minister wil daarom graag eerst de studiekosten meten. Ze wil daarvoor het nieuwe instrument van de studiekostenmonitor inzetten, zo zei ze vorige week in het Vlaams Parlement. Daarnaast wil Crevits scholen blijven aanmoedigen een kostenbeheersend beleid te voeren.
Bron: De Standaard, 10/10/2016 http://www.standaard.be/cnt/dmf20161010_02511357
Eigen mening
Naar school gaan in Vlaanderen is relatief goedkoop. Althans in vergelijking met andere Europese landen. Je hoeft voor de kleuter- lagere en secundaire scholen geen inschrijvingsgeld te betalen. Toch zijn er heel wat extraatjes die, wanneer je ze allemaal optelt, veel geld kosten. Denk maar aan uitstapjes, gastsprekers, boeken, kopies, extra materiaal, toneelvoorstelling, enzovoort.
Voor het basisonderwijs bestaat er sedert enkele jaren een maximumfactuur. Zo krijgen de ouders bij de aanvang van het schooljaar een zicht op de kosten die zullen volgen. Indien zij niet over voldoende financiële middelen beschikken, kunnen er samen met de school maatregelen genomen worden.
Ik ben, net zoals Sp.a en Groen, voorstander van zo'n maximumfactuur. Uiteraard kan je dit niet exact vastleggen op papier, er zijn altijd onvoorziene zaken die opduiken. Bovendien is er in Vlaanderen een brede waaier aan studierichtingen, de ene al wat kostelijker dan de andere. Men zou dus al voor elke studierichting apart een kostenlijst moeten opstellen. Anderzijds zou het toch bijzonder jammer zijn dat bepaalde leerlingen zich niet volledig kunnen ontplooien en hun talenten niet kunnen tonen omdat hun ouders dit niet kunnen betalen?
Moet een maximumfactuur komen in het secundair onderwijs? Oppositiepartijen sp.a en Groen zijn duidelijk gewonnen voor dat idee, meerderheidspartijen Open Vld en N-VA niet, Vlaams Belang evenmin. Bij CD&V is parlementslid Kathleen Helsen persoonlijk wel voor, maar minister van Onderwijs Hilde Crevits maakt voorbehoud.
In het basisonderwijs is de maximumfactuur, ingevoerd in september 2008, intussen ingeburgerd. De maximumfactuur begrenst de kostprijs van activiteiten in het kleuter- en lager onderwijs.
Moet er ook zo’n begrenzing komen in het secundair onderwijs? Oppositiepartijen sp.a en Groen vinden alvast van wel. Het zou de kosten voor de ouders ‘transparanter’ maken, zegt sp.a-parlementslid Caroline Gennez. ‘Ouders moeten bij het begin van het schooljaar weten waaraan ze zich mogen verwachten. Daarnaast zal de maximumfactuur zorgen voor een objectivering van de studiekosten: het kan niet dat dezelfde opleiding in school A enkele honderden euro en in school B enkele duizenden euro kost’.
Advertentie
Ook Elisabeth Meuleman (Groen) is pro: ‘Kostenbeheersing overlaten aan de scholen zorgt ervoor dat sommige scholen wel degelijk inspanningen doen maar dat er grote verschillen tussen scholen blijven, en zo wordt de segregatie aan de schoolpoort in stand gehouden’.
Meerderheidspartijen Open Vld en N-VA zien een maximumfactuur in het secundair niet zitten. Zo vreest Jo De Ro (Open Vld) dat de invoering een heel ‘ingewikkelde oefening’ wordt. ‘De kostprijs verschilt te sterk van leerjaar tot leerjaar en van studierichting tot studierichting. Wellicht is een verdere verfijning van de schooltoelagen een verstandigere optie.’.
Ook N-VA-parlementslid Koen Daniëls wijst op het uiteenlopende aantal richtingen en keuzepakketten. Hij wijst ook op de financiële implicaties: ‘Als je een maximumfactuur invoert en je wilt niet dat bepaalde activiteiten sneuvelen, dan moet je vele miljoen extra voorzien. Miljoenen die er nu niet zijn’.
Ook oppositiepartij Vlaams Belang ziet een maximumfactuur in het secundair niet zitten omdat het ‘praktisch onhaalbaar’ zou zijn omwille van de diversiteit in dat secundair onderwijs. De partij vindt dat er een ‘mentaliteitswijziging’ bij de scholen zelf moet komen. ‘Kennisoverdracht is prioritair en daar hoeven geen dure schooluitstappen en dergelijke bij’, aldus fractieleider Chris Janssens.
Meerderheidspartij CD&V toont zich bij monde van Kathleen Helsen wél voorzichtig voorstander. ‘Ik ben voor een maximumfactuur omdat ik zie dat vandaag leerlingen met bepaalde talenten niet de kans krijgen om die talenten binnen het onderwijs te ontwikkelen omdat ze daarvoor een studierichting moeten volgen die te veel kost’, aldus Helsen. Toch waarschuwt ook zij meteen voor de mogelijke risico’s. Zo mag de invoering ‘niet leiden tot een tekort aan middelen voor de scholen en een verzwakking van de kwaliteit’.
Haar partijgenote en minister van Onderwijs Hilde Crevits maakt meer voorbehoud en wijst op de moeilijkheid van de maatregel. Zo is het secundair onderwijs veel ‘disparater’ dan het geïntegreerde basisonderwijs. Zeker vanaf de tweede graad zijn er grote verschillen tussen de richtingen. De CD&V-minister wil daarom graag eerst de studiekosten meten. Ze wil daarvoor het nieuwe instrument van de studiekostenmonitor inzetten, zo zei ze vorige week in het Vlaams Parlement. Daarnaast wil Crevits scholen blijven aanmoedigen een kostenbeheersend beleid te voeren.
Bron: De Standaard, 10/10/2016 http://www.standaard.be/cnt/dmf20161010_02511357
Eigen mening
Naar school gaan in Vlaanderen is relatief goedkoop. Althans in vergelijking met andere Europese landen. Je hoeft voor de kleuter- lagere en secundaire scholen geen inschrijvingsgeld te betalen. Toch zijn er heel wat extraatjes die, wanneer je ze allemaal optelt, veel geld kosten. Denk maar aan uitstapjes, gastsprekers, boeken, kopies, extra materiaal, toneelvoorstelling, enzovoort.
Voor het basisonderwijs bestaat er sedert enkele jaren een maximumfactuur. Zo krijgen de ouders bij de aanvang van het schooljaar een zicht op de kosten die zullen volgen. Indien zij niet over voldoende financiële middelen beschikken, kunnen er samen met de school maatregelen genomen worden.
Ik ben, net zoals Sp.a en Groen, voorstander van zo'n maximumfactuur. Uiteraard kan je dit niet exact vastleggen op papier, er zijn altijd onvoorziene zaken die opduiken. Bovendien is er in Vlaanderen een brede waaier aan studierichtingen, de ene al wat kostelijker dan de andere. Men zou dus al voor elke studierichting apart een kostenlijst moeten opstellen. Anderzijds zou het toch bijzonder jammer zijn dat bepaalde leerlingen zich niet volledig kunnen ontplooien en hun talenten niet kunnen tonen omdat hun ouders dit niet kunnen betalen?