Eén bestuurder op de vier kent principe van ritsen niet

[Laurence.D"eckers]

Bijna een op de vier bestuurders kent het ritsprincipe niet. Dat blijkt uit een enquête van het Belgisch Instituut voor de Verkeersveiligheid (BIVV). Sinds 1 maart 2014 is ritsen verplicht op plaatsen waar een rijstrook onderbroken wordt.

Volgens die enquête heeft meer dan 91 procent van de Belgen al eens van het principe gehoord. In Vlaanderen kent 98 procent van het bestaan van dat principe, terwijl dat 83 procent in Wallonië en 79 procent in Brussel is. Bovendien zegt 87 procent van de bestuurders ook voorstander te zijn van dat systeem.

Niettemin kan slechts 77 procent van de bestuurders uitleggen waar het juist over gaat. 'Twee jaar na de invoering van het ritsprincipe in de wegcode weet bijna één op de vier bestuurders nog steeds niet hoe er correct geritst moet worden', aldus het BIVV. 'Er moet dus nog heel wat gedaan worden om iedereen te informeren, zodat het systeem zijn nut kan bewijzen.'

Ritsen moet op plaatsen waar een rijstrook wordt onderbroken, aldus het BIVV. De bestuurder moet blijven rijden op die rijstrook tot aan de versmalling en dan pas invoegen op de aangrenzende rijstrook, waar het verkeer zich voortzet. De bestuurders op die rijstrook moeten elk om beurt een bestuurder laten invoegen.

Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20160301_02157604
Eigen mening: Ik kan me niet inbeelden dat mensen niet weten wat ritsen is. De laatste twee jaar, sinds de invoeringvan het ristsysteem, zie je het overal. Volgens mij is het vaak de frustratie voor de mensen die in de linkse rij staan de boosdoener. Mensen die van rechts komen mogen altijd 'voorsteken' volgens hen, maar de mensen rechts volgen gewoon het ritssysteem. Het kan wel helpen moest er meer geïnformeerd worden.

[Melissa V*n Tendeloo]

Het is inderdaad vreemd dat één op de vier bestuurders het ritsprincipe niet kent. Daarnaast denk ik ook dat er heel veel bestuurders zijn die dit principe wel kennen, maar het niet toepassen. Het is een feit dat Belgische bestuurders alsmaar minder geduld hebben achter het stuur. Eventjes aanschuiven en ze worden al ongeduldig. Als er dan nog mensen tussen moeten komen, wordt de rij alleen maar langer.
Heel veel bestuurders denken dan ook dat de auto achter hen wel een auto kan voorlaten, zolang zij dit maar niet hoeven te doen. Maar als iedereen dit denkt, staan de auto's die moeten invoegen wel heel lang te wachten tot één bestuurder hoffelijk genoeg is om hen voor te laten.
Het grote probleem met onze bestuurders is dus dat we een groot deel van onze hoffelijkheid zijn verloren. We denken alleen nog maar aan onszelf. Je in de situatie van een ander persoon plaatsen, is niet denkbaar.