Barst
17th February 2016, 02:13
Spijbelen mag van ouders
‘Wat doe je met een gast van 17 jaar die ’s morgens zegt: “Ik heb vandaag een zware toets maar ik heb er niet voor gestudeerd, dus ik ga niet naar school”? Je kunt hem niet manu militari op de bus zetten. En dus teken je dat ziektebriefje.’
De ervaring van een collega blijkt niet uniek: uit onderzoek van professor Bram Spruyt en doctoraal onderzoeker Gil Keppens, allebei verbonden aan de onderzoeksgroep TOR van de VUB, blijkt dat meer dan de helft van de jongeren die occasioneel spijbelen dat doet met medeweten van hun ouders.
Twee op de drie van die ouders geven zelfs toestemming.
‘Luxeverzuim is veel meer dan een dag vroeger op vakantie vertrekken’, zegt Keppens. ‘Er zijn jongeren die van hun ouders op jongere broers en zusjes moeten passen, of die tijdens de koopjes liever gaan shoppen.’
Misschien doen niet alle ouders het met volle overtuiging, maar ze tekenen toch een van de vier ziektebriefjes die in iedere schoolagenda zitten, waardoor de jongere legitiem kan wegblijven.
Onderschatting
Keppens bevroeg 4.000 leerlingen uit de tweede en derde graad van het middelbaar onderwijs: 750 daarvan gaven toe al occasioneel gespijbeld te hebben. Hij zegt: ‘Het is wellicht een onderschatting, want de problematische spijbelaars bereik je niet door leerlingen op school te bevragen. De kans is groot dat die niet op de schoolbanken zitten. Ook hebben we onze rondvraag niet in het deeltijds onderwijs gedaan: daar liggen de spijbelcijfers doorgaans hoger.’
Het schoolbeleid tegen spijbelen bestaat er nu in dat iemand die 30 keer een B-code wegens onterechte afwezigheid krijgt, als problematische spijbelaar wordt bestempeld. Zo’n code krijg je bij een halve dag afwezigheid. Al vanaf 10 B-codes wordt het CLB ingeschakeld.
Keppens vindt dat nog te laat. ‘Jongeren die spijbelen zetten hun kaarten strategisch in. Ze gebruiken eerst hun vier ‘ziektebriefjes’, die ze telkens voor meer dan één dag kunnen inzetten. Als ze maar een halve dag wegblijven, gaan ze voor een B-code. Wie tien van die codes heeft verzameld, is heus al veel vaker weggebleven uit school. Hen dan pas terechtwijzen, zal hen nog verder van school verwijderen. Daarom adviseren wij scholen om veel korter op de bal te spelen.’
www.onsonderwijs.be
DS, 16-02-2016 (Veerle Beel)
‘Wat doe je met een gast van 17 jaar die ’s morgens zegt: “Ik heb vandaag een zware toets maar ik heb er niet voor gestudeerd, dus ik ga niet naar school”? Je kunt hem niet manu militari op de bus zetten. En dus teken je dat ziektebriefje.’
De ervaring van een collega blijkt niet uniek: uit onderzoek van professor Bram Spruyt en doctoraal onderzoeker Gil Keppens, allebei verbonden aan de onderzoeksgroep TOR van de VUB, blijkt dat meer dan de helft van de jongeren die occasioneel spijbelen dat doet met medeweten van hun ouders.
Twee op de drie van die ouders geven zelfs toestemming.
‘Luxeverzuim is veel meer dan een dag vroeger op vakantie vertrekken’, zegt Keppens. ‘Er zijn jongeren die van hun ouders op jongere broers en zusjes moeten passen, of die tijdens de koopjes liever gaan shoppen.’
Misschien doen niet alle ouders het met volle overtuiging, maar ze tekenen toch een van de vier ziektebriefjes die in iedere schoolagenda zitten, waardoor de jongere legitiem kan wegblijven.
Onderschatting
Keppens bevroeg 4.000 leerlingen uit de tweede en derde graad van het middelbaar onderwijs: 750 daarvan gaven toe al occasioneel gespijbeld te hebben. Hij zegt: ‘Het is wellicht een onderschatting, want de problematische spijbelaars bereik je niet door leerlingen op school te bevragen. De kans is groot dat die niet op de schoolbanken zitten. Ook hebben we onze rondvraag niet in het deeltijds onderwijs gedaan: daar liggen de spijbelcijfers doorgaans hoger.’
Het schoolbeleid tegen spijbelen bestaat er nu in dat iemand die 30 keer een B-code wegens onterechte afwezigheid krijgt, als problematische spijbelaar wordt bestempeld. Zo’n code krijg je bij een halve dag afwezigheid. Al vanaf 10 B-codes wordt het CLB ingeschakeld.
Keppens vindt dat nog te laat. ‘Jongeren die spijbelen zetten hun kaarten strategisch in. Ze gebruiken eerst hun vier ‘ziektebriefjes’, die ze telkens voor meer dan één dag kunnen inzetten. Als ze maar een halve dag wegblijven, gaan ze voor een B-code. Wie tien van die codes heeft verzameld, is heus al veel vaker weggebleven uit school. Hen dan pas terechtwijzen, zal hen nog verder van school verwijderen. Daarom adviseren wij scholen om veel korter op de bal te spelen.’
www.onsonderwijs.be
DS, 16-02-2016 (Veerle Beel)