Barst
4th February 2016, 03:45
Lekkend dak is structureel probleem
Emmertjes in de Rubenszaal, schilderijen van Jordaens op de vlucht voor vochtinsijpeling: een lekkend dak speelt de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten in Brussel parten. Een definitieve oplossing laat op zich wachten.
Het is intussen meer dan een jaar geleden dat zestien schilderijen, waaronder vier van Jacob Jordaens, geëvacueerd werden na waterinfiltratie in de nok van de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten. Dat gebeurde uit veiligheidsoverwegingen, want de werken liepen geen rechtstreeks gevaar.
‘Aanhoudende nattigheid of plotse dooi: dan weten we meteen hoe laat het is’, zegt een van de conservatoren. ‘Het continu af- en aanhaken van schilderijen is uit den boze. Vandaar de beslissing om enkele cruciale muren, waar het pleister bovenaan al vochtvlekken vertoont, leeg te laten. Intussen blijven we prioritaire herstellingen aan het gebouw aanvragen. Tot nu bleef het bij beloftes en veel crisisvergaderingen.’
Twee weken geleden begon er weer zo’n periode van felle regen en sneeuwval. Met enige vertraging begint het dan zachtjes te druppelen in het museum. Tot verbazing van de bezoekers doken vier plastic emmers op in de Rubenszaal, waar het parcours eindigt van de tentoonstelling Van Floris tot Rubens.
De kostbare altaarstukken lopen geen gevaar, verzekert de woordvoerder. Er hoeven geen doeken weggehaald te worden, of zalen gesloten. ‘We weten intussen exact waar de emmers nodig zullen zijn’, zegt hij. ‘We doen wat we kunnen om de kunst geen gevaar te doen lopen en de toegankelijkheid te garanderen.’ Maar zo’n geïmproviseerde verzameling emmers, pal voor een meesterwerk als Rubens’ Marteling van de Heilige Livinus: het blijft een zielig zicht. Een fout signaal ook: alsof een van onze meest prestigieuze kunstinstellingen het slachtoffer werd van een noodsituatie, en ze niet meteen onder controle krijgt.
Blog DS, 03-02-2016 (Geert Van Der Speeten)
Emmertjes in de Rubenszaal, schilderijen van Jordaens op de vlucht voor vochtinsijpeling: een lekkend dak speelt de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten in Brussel parten. Een definitieve oplossing laat op zich wachten.
Het is intussen meer dan een jaar geleden dat zestien schilderijen, waaronder vier van Jacob Jordaens, geëvacueerd werden na waterinfiltratie in de nok van de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten. Dat gebeurde uit veiligheidsoverwegingen, want de werken liepen geen rechtstreeks gevaar.
‘Aanhoudende nattigheid of plotse dooi: dan weten we meteen hoe laat het is’, zegt een van de conservatoren. ‘Het continu af- en aanhaken van schilderijen is uit den boze. Vandaar de beslissing om enkele cruciale muren, waar het pleister bovenaan al vochtvlekken vertoont, leeg te laten. Intussen blijven we prioritaire herstellingen aan het gebouw aanvragen. Tot nu bleef het bij beloftes en veel crisisvergaderingen.’
Twee weken geleden begon er weer zo’n periode van felle regen en sneeuwval. Met enige vertraging begint het dan zachtjes te druppelen in het museum. Tot verbazing van de bezoekers doken vier plastic emmers op in de Rubenszaal, waar het parcours eindigt van de tentoonstelling Van Floris tot Rubens.
De kostbare altaarstukken lopen geen gevaar, verzekert de woordvoerder. Er hoeven geen doeken weggehaald te worden, of zalen gesloten. ‘We weten intussen exact waar de emmers nodig zullen zijn’, zegt hij. ‘We doen wat we kunnen om de kunst geen gevaar te doen lopen en de toegankelijkheid te garanderen.’ Maar zo’n geïmproviseerde verzameling emmers, pal voor een meesterwerk als Rubens’ Marteling van de Heilige Livinus: het blijft een zielig zicht. Een fout signaal ook: alsof een van onze meest prestigieuze kunstinstellingen het slachtoffer werd van een noodsituatie, en ze niet meteen onder controle krijgt.
Blog DS, 03-02-2016 (Geert Van Der Speeten)