Barst
20th January 2006, 23:15
Drillen kan geen kwaad, desnoods in kazernes, zolang er iets tegenover staat
Wie vijf jaar geleden voorspelde dat in Nederland hangjongeren en jongvolwassen drop-outs eerdaags zonder pardon naar een kazerne zouden worden verwezen, werd vermoedelijk smakelijk uitgelachen. Weliswaar had premier Lubbers ooit het woord ’kampementen’ in de mond genomen en bestaan er inmiddels opvoedingskampen voor jonge criminelen. Maar accepteren dat het ook mogelijk moet zijn om mensen die nog niets hebben misdaan desnoods in een kazerne onder dwang tucht en discipline bij te brengen, is weer heel wat anders. Het was toen in ieder geval voor de meeste burgers een brug te ver.
Zo bezien is het opzienbarend dat een royale meerderheid in de Tweede Kamer deze week positief heeft gereageerd op het idee van Hans de Boer, voorzitter van de Taskforce Jeugdwerkloosheid, om jeugdige drop-outs zonder werk of opleiding naar een opvoedingskamp te sturen en onder te brengen in één van de vele vrijkomende kazernes. Het gaat om een groep van zo'n veertigduizend jongeren, die hun opleiding niet hebben afgemaakt en die evenmin aan het werk zijn. Hij wil deze jongeren onder militaire leiding disciplineren en klaarstomen voor de maatschappij.
Het positieve van De Boers voorstel is dat hij kansloze jongeren als het ware een laatste kans biedt. In de kazerne kunnen ze leren zichzelf te disciplineren. In de kazerne kunnen ze zich ook geconcentreerd voorbereiden op een baan of op een opleiding. Het alternatief is volgens De Boer om ze werkloos thuis te laten zitten, of op straat te laten rondhangen, wat alleen maar tot een opeenstapeling van problemen leidt.
Het is ook een ingrijpend voorstel. Want hoe je het ook wendt of keert, het is een vorm van vrijheidsbeneming van jongvolwassenen. Om dat mogelijk te maken wil De Boer de invoering van een gecombineerde leer- en werkplicht tot en met het 23ste jaar. De consequenties daarvan is dat ook jongvolwassenen die gewoon een jaar lang niets willen doen, of een wereldreis willen maken, het risico lopen in een kazerne te belanden. Voorts kan de kazerne gemakkelijk uitgroeien tot een symbool van een repressieve samenleving die jongeren op alle mogelijke manieren aan banden wil leggen.
Dat is nog geen reden om De Boers voorstel af te schieten. Het is echter wel een reden om nog eens goed na te denken of we jongeren met die kazernes wezenlijk op weg helpen. Er moet ook voor hen iets tegenover staan.
Trouw, 20-01-2006
Wie vijf jaar geleden voorspelde dat in Nederland hangjongeren en jongvolwassen drop-outs eerdaags zonder pardon naar een kazerne zouden worden verwezen, werd vermoedelijk smakelijk uitgelachen. Weliswaar had premier Lubbers ooit het woord ’kampementen’ in de mond genomen en bestaan er inmiddels opvoedingskampen voor jonge criminelen. Maar accepteren dat het ook mogelijk moet zijn om mensen die nog niets hebben misdaan desnoods in een kazerne onder dwang tucht en discipline bij te brengen, is weer heel wat anders. Het was toen in ieder geval voor de meeste burgers een brug te ver.
Zo bezien is het opzienbarend dat een royale meerderheid in de Tweede Kamer deze week positief heeft gereageerd op het idee van Hans de Boer, voorzitter van de Taskforce Jeugdwerkloosheid, om jeugdige drop-outs zonder werk of opleiding naar een opvoedingskamp te sturen en onder te brengen in één van de vele vrijkomende kazernes. Het gaat om een groep van zo'n veertigduizend jongeren, die hun opleiding niet hebben afgemaakt en die evenmin aan het werk zijn. Hij wil deze jongeren onder militaire leiding disciplineren en klaarstomen voor de maatschappij.
Het positieve van De Boers voorstel is dat hij kansloze jongeren als het ware een laatste kans biedt. In de kazerne kunnen ze leren zichzelf te disciplineren. In de kazerne kunnen ze zich ook geconcentreerd voorbereiden op een baan of op een opleiding. Het alternatief is volgens De Boer om ze werkloos thuis te laten zitten, of op straat te laten rondhangen, wat alleen maar tot een opeenstapeling van problemen leidt.
Het is ook een ingrijpend voorstel. Want hoe je het ook wendt of keert, het is een vorm van vrijheidsbeneming van jongvolwassenen. Om dat mogelijk te maken wil De Boer de invoering van een gecombineerde leer- en werkplicht tot en met het 23ste jaar. De consequenties daarvan is dat ook jongvolwassenen die gewoon een jaar lang niets willen doen, of een wereldreis willen maken, het risico lopen in een kazerne te belanden. Voorts kan de kazerne gemakkelijk uitgroeien tot een symbool van een repressieve samenleving die jongeren op alle mogelijke manieren aan banden wil leggen.
Dat is nog geen reden om De Boers voorstel af te schieten. Het is echter wel een reden om nog eens goed na te denken of we jongeren met die kazernes wezenlijk op weg helpen. Er moet ook voor hen iets tegenover staan.
Trouw, 20-01-2006