Cédric V*rtommen
8th October 2015, 14:13
De Wit-Russische Svetlana Aleksijevitsj heeft de Nobelprijs voor Literatuur gewonnen. Dat heeft het Nobelcomité zonet bekendgemaakt.
Sara Danius van de Zweedse Academie maakte om 13 uur het nieuws bekend.
Svetlana Aleksijevitsj, een germaniste uit Minsk, krijgt de Nobelprijs voor haar "veelstemmige literaire werken, een monument voor het lijden en moed in deze tijden", zo liet het Nobelcomité weten.
Aleksijevitsj beschrijft in haar werken historische gebeurtenissen in de post-Sovjetperiode, maar stelt daarbij het individu op de voorgrond. "Ze schrijft niet echt over de geschiedenis van de gebeurtenissen, maar over de geschiedenis van emoties", luidt het bij het comité. "De historische gebeurtenissen zijn slechts een context om het Sovjet-individu te ontdekken."
Voor haar werken interviewde Aleksijevitsj duizenden kinderen, vrouwen en mannen. "Ze biedt ons een geschiedenis van het mensdom, van emoties, van de ziel", klinkt het nog. "Ze bedacht hiermee een nieuw literair genre, en dat is een groot deel van haar succes."
Veertiende vrouw
Aleksijevitsj volgt de Franse schrijver Patrick Modiano op en is de veertiende vrouw die de Nobelprijs voor Literatuur achter haar naam mag schrijven.
Svetlana Aleksijevitsj werd op 31 mei 1948 geboren in de Oekraďense stad Ivano-Frankovsk. Nadat haar vader, een Wit-Rus, uit het leger ontslagen werd, verhuisde het gezin terug naar zijn thuisland. Svetlana maakte haar studies niet af en ging werken als reporter bij de lokale krant in de stad Narovl. Ze schreef kortverhalen, essays en reportages, maar vond haar stem pas echt dankzij de invloed van de Wit-Russische schrijver Ales Adamovitsj.
Vorig jaar verscheen van haar hand 'Het einde van de rode mens' over de puinhopen van de Sovjet-Unie. Een van haar bekendste werken, waarover het Nobelcomité bijzonder lovend is, is 'De oorlog heeft geen vrouwelijk gezicht' uit 1985. Het vertelt het verhaal van honderden Sovjet-vrouwen, die tijdens de Tweede Wereldoorlog aan het front waren.
In haar eigen land is sinds 1994 een verbod op haar boeken van kracht. Aleksijevitsj kwam op de zwarte lijst terecht omdat ze kritiek had geuit op de Wit-Russische president Alexander Loekasjenko.
Bron: DM
http://www.demorgen.be/boeken/svetlana-aleksijevitsj-wint-nobelprijs-literatuur-a2482935/
Mening: Informatieve boeken zijn nodig om de geschiedenis te kunnen begrijpen. Maar net zoals Svetlana heeft gedaan is het ook van belang dat we de emoties die erbij horen lezen en ontdekken. In informatieve boeken staan feiten, maar meningen kunnen gemakkelijker een beeld vormen van een bepaald gegeven. Daarom denk ik dat het comité zeker niet de verkeerde beslissing heeft genomen door haar de Nobelprijs Literatuur toe te reiken.
Sara Danius van de Zweedse Academie maakte om 13 uur het nieuws bekend.
Svetlana Aleksijevitsj, een germaniste uit Minsk, krijgt de Nobelprijs voor haar "veelstemmige literaire werken, een monument voor het lijden en moed in deze tijden", zo liet het Nobelcomité weten.
Aleksijevitsj beschrijft in haar werken historische gebeurtenissen in de post-Sovjetperiode, maar stelt daarbij het individu op de voorgrond. "Ze schrijft niet echt over de geschiedenis van de gebeurtenissen, maar over de geschiedenis van emoties", luidt het bij het comité. "De historische gebeurtenissen zijn slechts een context om het Sovjet-individu te ontdekken."
Voor haar werken interviewde Aleksijevitsj duizenden kinderen, vrouwen en mannen. "Ze biedt ons een geschiedenis van het mensdom, van emoties, van de ziel", klinkt het nog. "Ze bedacht hiermee een nieuw literair genre, en dat is een groot deel van haar succes."
Veertiende vrouw
Aleksijevitsj volgt de Franse schrijver Patrick Modiano op en is de veertiende vrouw die de Nobelprijs voor Literatuur achter haar naam mag schrijven.
Svetlana Aleksijevitsj werd op 31 mei 1948 geboren in de Oekraďense stad Ivano-Frankovsk. Nadat haar vader, een Wit-Rus, uit het leger ontslagen werd, verhuisde het gezin terug naar zijn thuisland. Svetlana maakte haar studies niet af en ging werken als reporter bij de lokale krant in de stad Narovl. Ze schreef kortverhalen, essays en reportages, maar vond haar stem pas echt dankzij de invloed van de Wit-Russische schrijver Ales Adamovitsj.
Vorig jaar verscheen van haar hand 'Het einde van de rode mens' over de puinhopen van de Sovjet-Unie. Een van haar bekendste werken, waarover het Nobelcomité bijzonder lovend is, is 'De oorlog heeft geen vrouwelijk gezicht' uit 1985. Het vertelt het verhaal van honderden Sovjet-vrouwen, die tijdens de Tweede Wereldoorlog aan het front waren.
In haar eigen land is sinds 1994 een verbod op haar boeken van kracht. Aleksijevitsj kwam op de zwarte lijst terecht omdat ze kritiek had geuit op de Wit-Russische president Alexander Loekasjenko.
Bron: DM
http://www.demorgen.be/boeken/svetlana-aleksijevitsj-wint-nobelprijs-literatuur-a2482935/
Mening: Informatieve boeken zijn nodig om de geschiedenis te kunnen begrijpen. Maar net zoals Svetlana heeft gedaan is het ook van belang dat we de emoties die erbij horen lezen en ontdekken. In informatieve boeken staan feiten, maar meningen kunnen gemakkelijker een beeld vormen van een bepaald gegeven. Daarom denk ik dat het comité zeker niet de verkeerde beslissing heeft genomen door haar de Nobelprijs Literatuur toe te reiken.