e*len.brosens
25th September 2015, 17:13
Teleurstelling: schedel van Mona Lisa niet gevonden, wel enkele botten
24/09/2015 - 17:10 door mtm | Bron: BELGA
Italiaanse wetenschappers die op zoek waren naar de schedel van Lisa Gherardini, de vrouw die model stond voor de Mona Lisa van Leonardo da Vinci, hebben in een graf van een vroeger Florentijns klooster uiteindelijk slechts enkele botten gevonden die zouden toebehoren aan de nobele dame.
Dat is een teleurstelling, want de opgravingen zijn achter de rug. Het is nu vrijwel zeker dat de schedel van Lisa Gherardini definitief verdwenen is. De wetenschappers wilden daarmee het gezicht van de vrouw reconstrueren om te vergelijken met het 500 jaar oude schilderij.
De in 1479 geboren Lisa Gherardini trouwde met Francesco del Giocondo, een rijke zijdehandelaar uit Firenze, die in 1503 de opdracht gegeven zou hebben voor het beroemde schilderij, dat vandaag in het Louvre in Parijs hangt. Toen ze weduwe werd, trok ze zich terug in het klooster van Sint-Ursula waar twee van haar dochters waren ingetreden, en waar ze hoogstwaarschijnlijk werd begraven na haar dood in 1542.
De opgravingswerken in het grote afgedankte gebouw in het centrum van Firenze begonnen in 2011. De stoffelijke overschotten van een twaalftal personen werden gevonden. De eerste acht skeletten waren goed geconserveerd gebleven, maar de koolstofdatering wees uit dat die te oud waren om die van Mona Lisa te zijn. De overige vier lagen in een gemeenschappelijk graf dat tot 1545 werd gebruikt. De koolstofdatering wees uit dat een van die personen, waarvan slechts fragmenten van het dijbeen, scheenbeen en enkel overbleven, in dezelfde tijd had geleefd als Lisa Gherardini.
‘Een convergentie van alle elementen gaande van antropologisch onderzoek tot historische documenten liet ons besluiten dat de resten hoogstwaarschijnlijk van Lisa Gherardini afkomstig zijn’, verklaarde Silvano Vinceti, een historicus die het onderzoek coördineerde, tijdens een persconferentie in Firenze. Die stelling kon niet echter niet worden gestaafd door DNA-vergelijkingen. De crypte waar de echtgenoot en enkele kinderen van Mona Lisa rusten, baadt al eeuwen in vochtigheid, waardoor er slechts enkele tanden overblijven, waarvan geen enkel DNA-staal afgenomen kon worden.
Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20150924_01884836
Mening:
Geschiedenis heeft me altijd aangesproken, mijn interesse gaat vooral uit naar kunstgeschiedenis. Daarom sprak dit artikel mij meteen aan. Ik herinner me dat onderzoekers van de universiteit van Firenze een 5-tal jaar geleden reeds begonnen met opgravingen te doen naar stoffelijke resten van een vrouw die model zou hebben gestaan voor het beroemde portret de ‘Mona Lisa’.
Zij wilden aan de hand van de schedel een reconstructie maken van het wereldberoemde dromerige gelaat van deze vrouw en zo bewijzen dat het ging om Lisa Gherardini.
Dit artikel las ik met gemengde gevoelens. Enerzijds fascineert het werk van de archeologen mij. Anderzijds denk ik dat men in de plaats van het verder zoeken naar overblijfselen, specifiek naar de schedel van deze vrouw, beter het gespendeerde geld voor ander onderzoek had gebruikt. Ik ga ervan uit dat wat men een 5-tal jaar geleden niet gevonden heeft, nu ook onvindbaar zal blijven. Toch hoop ik natuurlijk wel dat het onderzoek nog enig resultaat zal opleveren.
24/09/2015 - 17:10 door mtm | Bron: BELGA
Italiaanse wetenschappers die op zoek waren naar de schedel van Lisa Gherardini, de vrouw die model stond voor de Mona Lisa van Leonardo da Vinci, hebben in een graf van een vroeger Florentijns klooster uiteindelijk slechts enkele botten gevonden die zouden toebehoren aan de nobele dame.
Dat is een teleurstelling, want de opgravingen zijn achter de rug. Het is nu vrijwel zeker dat de schedel van Lisa Gherardini definitief verdwenen is. De wetenschappers wilden daarmee het gezicht van de vrouw reconstrueren om te vergelijken met het 500 jaar oude schilderij.
De in 1479 geboren Lisa Gherardini trouwde met Francesco del Giocondo, een rijke zijdehandelaar uit Firenze, die in 1503 de opdracht gegeven zou hebben voor het beroemde schilderij, dat vandaag in het Louvre in Parijs hangt. Toen ze weduwe werd, trok ze zich terug in het klooster van Sint-Ursula waar twee van haar dochters waren ingetreden, en waar ze hoogstwaarschijnlijk werd begraven na haar dood in 1542.
De opgravingswerken in het grote afgedankte gebouw in het centrum van Firenze begonnen in 2011. De stoffelijke overschotten van een twaalftal personen werden gevonden. De eerste acht skeletten waren goed geconserveerd gebleven, maar de koolstofdatering wees uit dat die te oud waren om die van Mona Lisa te zijn. De overige vier lagen in een gemeenschappelijk graf dat tot 1545 werd gebruikt. De koolstofdatering wees uit dat een van die personen, waarvan slechts fragmenten van het dijbeen, scheenbeen en enkel overbleven, in dezelfde tijd had geleefd als Lisa Gherardini.
‘Een convergentie van alle elementen gaande van antropologisch onderzoek tot historische documenten liet ons besluiten dat de resten hoogstwaarschijnlijk van Lisa Gherardini afkomstig zijn’, verklaarde Silvano Vinceti, een historicus die het onderzoek coördineerde, tijdens een persconferentie in Firenze. Die stelling kon niet echter niet worden gestaafd door DNA-vergelijkingen. De crypte waar de echtgenoot en enkele kinderen van Mona Lisa rusten, baadt al eeuwen in vochtigheid, waardoor er slechts enkele tanden overblijven, waarvan geen enkel DNA-staal afgenomen kon worden.
Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20150924_01884836
Mening:
Geschiedenis heeft me altijd aangesproken, mijn interesse gaat vooral uit naar kunstgeschiedenis. Daarom sprak dit artikel mij meteen aan. Ik herinner me dat onderzoekers van de universiteit van Firenze een 5-tal jaar geleden reeds begonnen met opgravingen te doen naar stoffelijke resten van een vrouw die model zou hebben gestaan voor het beroemde portret de ‘Mona Lisa’.
Zij wilden aan de hand van de schedel een reconstructie maken van het wereldberoemde dromerige gelaat van deze vrouw en zo bewijzen dat het ging om Lisa Gherardini.
Dit artikel las ik met gemengde gevoelens. Enerzijds fascineert het werk van de archeologen mij. Anderzijds denk ik dat men in de plaats van het verder zoeken naar overblijfselen, specifiek naar de schedel van deze vrouw, beter het gespendeerde geld voor ander onderzoek had gebruikt. Ik ga ervan uit dat wat men een 5-tal jaar geleden niet gevonden heeft, nu ook onvindbaar zal blijven. Toch hoop ik natuurlijk wel dat het onderzoek nog enig resultaat zal opleveren.