Sofie.DeWolf
27th August 2015, 11:17
Welke kant gaat het uit met de olieprijs?
De olieprijs blijft maar dalen. Is dit een fundamentele correctie, of spelen er nog andere elementen? En nog belangrijker: waar gaat de prijs binnenkort heen, vraagt Nico Pantelis zich af.
Wie dacht dat de aandelenmarkten zwaar onder druk stonden, die heeft duidelijk niet naar olie gekeken. De prijs van het ‘zwarte goud’ zit nu al een jaar in verval. Vorig jaar noteerde de olieprijs nog boven 100 USD/vat, vandaag heeft de grondstof moeite om steun te vinden op 40 USD/vat! Dat zie je niet vaak, een correctie van 60% op een jaar, vooral niet bij een belangrijke grondstof. Ook wij zijn enigszins verrast met de omvang van de daling. Toch hebben we dit al eens gezien, tijdens de beurscrash van 2008. Vandaag is er echter geen sprake van vergelijkbare omstandigheden. Maar er is in het afgelopen jaar wel wat gewijzigd binnen het oliecomplex.
We zagen eind vorig dat het aanbod van ruwe olie beduidend toenam. Saoedi-Arabië schroefde de olieproductie op, met als gevolg een overaanbod van olie uit het Midden-Oosten. Dit kan u goed zien op de onderstaande grafiek. OPEC levert sinds september 2014 te veel olie aan de markt.
Over de redenen van dit plotse overaanbod verschillen de meningen: volgens mening analist hadden de Saoedi’s geld nodig om hun tanende economie overeind te houden. De economische groei van Saoedi-Arabië neemt af sinds midden 2014. Om geen heisa onder de bevolking te veroorzaken, wordt er letterlijk wat meer geld uit de grond gehaald om zo de vrede te bewaren. Maar er zijn natuurlijk nog andere denkpistes die de plotse, excessieve olieproductie kunnen verklaren.
Zo krijgt de olieproductie uit ‘fracking’, een nieuwe productiemethode, een flinke knauw. De productieprijs voor oliefracking is economisch haalbaar bij een olieprijs rond 50 ŕ 60 USD/vat. Door de prijs richting 50 USD en lager te drukken, wordt deze concurrentie met conventionele olie onrendabel gemaakt.
Ten slotte is er de hernieuwde dreiging van aartsvijand Iran. Nu dit land een deal heeft gesloten met de VS over de controle van haar nucleair programma, betekent dat het handelsembargo verdwijnt. Zo komt er opnieuw conventionele Iraanse olie naar de markt. Door de prijs scherp te laten dalen, zou het wellicht weer minder interessant zijn om de Iraanse productiekranen meteen volledig op te draaien, wat weer in het voordeel van Saoedi-Arabië is.
Uiteraard, dit laatste onderdeel zou een gewaagde gok zijn van de Saoedi’s. Immers, de Iraanse regering kan zelfs onder kostprijs olie op de markt brengen om toch zo aan de nodige dollars te geraken. De broodnodige dollars waar het land nu al jaren zonder zit. Hierdoor vreest de markt wellicht een excessief olieaanbod uit Iran in de komende periode, wat natuurlijk ook de druk op de olieprijs verder opdrijft.
Toch kunnen er ook andere aspecten een belangrijke rol spelen in de prijszetting van olie. Je leest er in de media weinig over, maar de prijs van een grondstof wordt in belangrijke mate bepaald door de valuta waarin deze verhandeld wordt. Dat is voor olie in US-dollars. Kijk maar eens naar de beweging van de USD-index versus de prijs van olie.
De inverse correlatie tussen beide onderdelen is enorm. Te meer omdat de inverse correlatie reeds is ingezet van de zomer van 2014, niet in het najaar, toen Saoedi-Arabië de oliekraan opendraaide. Er lijkt dus meer verband te zijn tussen de olieprijs en de evolutie van de dollar, dan de verhouding tussen vraag en aanbod.
Maar wat dan wel erg apart is, blijft de recente daling van de olieprijs, terwijl de dollarindex door z’n steun op 95 zakte. Dat is een complete divergentie met de beweging van het voorbije jaar. We horen in de markten dat de onrust in China, waar analisten vrezen voor een economische afkoeling, zwaar kan doorwegen op de olieprijs. Eerlijk gezegd hebben we dit verhaal over China in de voorbije jaren al zo vaak gehoord, dat het inmiddels erg onwaarschijnlijk klinkt. Bovendien lieten we zonet zien dat de verhouding tussen vraag en aanbod wellicht op de langere termijn minder doorspeelt dan de stand van de valuta.
We denken eerder dat de recente divergentie mogelijk het begin van het einde van de daling van olie inluidt. Divergenties wijzen immers altijd op een aanstaande trendwijziging. Als we kijken naar het plaatje op de lange termijn voor olie, dan zien we dat de prijs in 2008 ook al eens crashte richting 33 USD/vat. Dit zou eventueel weer de absolute test kunnen vormen voor de langdurige cyclus voor de olieprijs. Als dit niveau standhoudt, dan kan olie in de maanden nadien herstellen, tot richting 60 USD per vat in eerste instantie.
We willen wel meteen helder zijn: een bounce zoals we na de crash van 2008 zagen – van 33 naar 115 USD op twee jaar – lijkt ditmaal minder waarschijnlijk. Er is veel technische schade aangericht op de grafiek, waardoor de herstelwerkzaamheden van langere duur kunnen worden. Anderzijds lijkt het ons erg onwaarschijnlijk dat olie terugzakt naar 10 USD/vat van rond de eeuwwisseling. Natuurlijk, zeg nooit ‘nooit’, maar het zou het complete faillissement van de olie-industrie, inclusief Saoedi-Arabië, betekenen. Met alle gevolgen van dien. We denken daarom dat we in de komende periode zullen handelen richting 50 ŕ 60 USD/vat. Daar kunnen wellicht alle betrokken partijen mee leven.
Bron: http://www.standaard.be/cnt/blnpa_01835420
Datum: 27/08/2015 om 09:05
Mening
In het nieuws hoorden we al dat de olieprijs daalt. Ik denk dat geen enkele consument dit erg vind, we betalen allemaal liever minder dan meer. Waarom de olieprijs daalt is niet duidelijk. Er zijn wel enkele denkpistes, die in het artikel beschreven staan, maar geen enkele denkpiste is met 100% zekerheid de effectieve veroorzaker. Het is natuurlijk belangrijk om elke partij te betrekken als het gaat om de discussie van de olieprijs. Een faillissement is iets waar niemand op zit te wachten, dus de prijs moet voor alle partijen zodanig opgesteld zijn dat elke betrokken partij kan blijven bestaan. Door het lezen van dit artikel ben ik wel wat wijzer geworden op dit vlak, want op het nieuws op tv en radio hoor en zie je het item korter en bondiger voorbij komen. Ik ben blij dat ik dit artikel gelezen heb, zodat ik de volgende keer beter kan ‘volgen’ wanneer er dergelijke items tijdens het nieuws ter sprake komen.
De olieprijs blijft maar dalen. Is dit een fundamentele correctie, of spelen er nog andere elementen? En nog belangrijker: waar gaat de prijs binnenkort heen, vraagt Nico Pantelis zich af.
Wie dacht dat de aandelenmarkten zwaar onder druk stonden, die heeft duidelijk niet naar olie gekeken. De prijs van het ‘zwarte goud’ zit nu al een jaar in verval. Vorig jaar noteerde de olieprijs nog boven 100 USD/vat, vandaag heeft de grondstof moeite om steun te vinden op 40 USD/vat! Dat zie je niet vaak, een correctie van 60% op een jaar, vooral niet bij een belangrijke grondstof. Ook wij zijn enigszins verrast met de omvang van de daling. Toch hebben we dit al eens gezien, tijdens de beurscrash van 2008. Vandaag is er echter geen sprake van vergelijkbare omstandigheden. Maar er is in het afgelopen jaar wel wat gewijzigd binnen het oliecomplex.
We zagen eind vorig dat het aanbod van ruwe olie beduidend toenam. Saoedi-Arabië schroefde de olieproductie op, met als gevolg een overaanbod van olie uit het Midden-Oosten. Dit kan u goed zien op de onderstaande grafiek. OPEC levert sinds september 2014 te veel olie aan de markt.
Over de redenen van dit plotse overaanbod verschillen de meningen: volgens mening analist hadden de Saoedi’s geld nodig om hun tanende economie overeind te houden. De economische groei van Saoedi-Arabië neemt af sinds midden 2014. Om geen heisa onder de bevolking te veroorzaken, wordt er letterlijk wat meer geld uit de grond gehaald om zo de vrede te bewaren. Maar er zijn natuurlijk nog andere denkpistes die de plotse, excessieve olieproductie kunnen verklaren.
Zo krijgt de olieproductie uit ‘fracking’, een nieuwe productiemethode, een flinke knauw. De productieprijs voor oliefracking is economisch haalbaar bij een olieprijs rond 50 ŕ 60 USD/vat. Door de prijs richting 50 USD en lager te drukken, wordt deze concurrentie met conventionele olie onrendabel gemaakt.
Ten slotte is er de hernieuwde dreiging van aartsvijand Iran. Nu dit land een deal heeft gesloten met de VS over de controle van haar nucleair programma, betekent dat het handelsembargo verdwijnt. Zo komt er opnieuw conventionele Iraanse olie naar de markt. Door de prijs scherp te laten dalen, zou het wellicht weer minder interessant zijn om de Iraanse productiekranen meteen volledig op te draaien, wat weer in het voordeel van Saoedi-Arabië is.
Uiteraard, dit laatste onderdeel zou een gewaagde gok zijn van de Saoedi’s. Immers, de Iraanse regering kan zelfs onder kostprijs olie op de markt brengen om toch zo aan de nodige dollars te geraken. De broodnodige dollars waar het land nu al jaren zonder zit. Hierdoor vreest de markt wellicht een excessief olieaanbod uit Iran in de komende periode, wat natuurlijk ook de druk op de olieprijs verder opdrijft.
Toch kunnen er ook andere aspecten een belangrijke rol spelen in de prijszetting van olie. Je leest er in de media weinig over, maar de prijs van een grondstof wordt in belangrijke mate bepaald door de valuta waarin deze verhandeld wordt. Dat is voor olie in US-dollars. Kijk maar eens naar de beweging van de USD-index versus de prijs van olie.
De inverse correlatie tussen beide onderdelen is enorm. Te meer omdat de inverse correlatie reeds is ingezet van de zomer van 2014, niet in het najaar, toen Saoedi-Arabië de oliekraan opendraaide. Er lijkt dus meer verband te zijn tussen de olieprijs en de evolutie van de dollar, dan de verhouding tussen vraag en aanbod.
Maar wat dan wel erg apart is, blijft de recente daling van de olieprijs, terwijl de dollarindex door z’n steun op 95 zakte. Dat is een complete divergentie met de beweging van het voorbije jaar. We horen in de markten dat de onrust in China, waar analisten vrezen voor een economische afkoeling, zwaar kan doorwegen op de olieprijs. Eerlijk gezegd hebben we dit verhaal over China in de voorbije jaren al zo vaak gehoord, dat het inmiddels erg onwaarschijnlijk klinkt. Bovendien lieten we zonet zien dat de verhouding tussen vraag en aanbod wellicht op de langere termijn minder doorspeelt dan de stand van de valuta.
We denken eerder dat de recente divergentie mogelijk het begin van het einde van de daling van olie inluidt. Divergenties wijzen immers altijd op een aanstaande trendwijziging. Als we kijken naar het plaatje op de lange termijn voor olie, dan zien we dat de prijs in 2008 ook al eens crashte richting 33 USD/vat. Dit zou eventueel weer de absolute test kunnen vormen voor de langdurige cyclus voor de olieprijs. Als dit niveau standhoudt, dan kan olie in de maanden nadien herstellen, tot richting 60 USD per vat in eerste instantie.
We willen wel meteen helder zijn: een bounce zoals we na de crash van 2008 zagen – van 33 naar 115 USD op twee jaar – lijkt ditmaal minder waarschijnlijk. Er is veel technische schade aangericht op de grafiek, waardoor de herstelwerkzaamheden van langere duur kunnen worden. Anderzijds lijkt het ons erg onwaarschijnlijk dat olie terugzakt naar 10 USD/vat van rond de eeuwwisseling. Natuurlijk, zeg nooit ‘nooit’, maar het zou het complete faillissement van de olie-industrie, inclusief Saoedi-Arabië, betekenen. Met alle gevolgen van dien. We denken daarom dat we in de komende periode zullen handelen richting 50 ŕ 60 USD/vat. Daar kunnen wellicht alle betrokken partijen mee leven.
Bron: http://www.standaard.be/cnt/blnpa_01835420
Datum: 27/08/2015 om 09:05
Mening
In het nieuws hoorden we al dat de olieprijs daalt. Ik denk dat geen enkele consument dit erg vind, we betalen allemaal liever minder dan meer. Waarom de olieprijs daalt is niet duidelijk. Er zijn wel enkele denkpistes, die in het artikel beschreven staan, maar geen enkele denkpiste is met 100% zekerheid de effectieve veroorzaker. Het is natuurlijk belangrijk om elke partij te betrekken als het gaat om de discussie van de olieprijs. Een faillissement is iets waar niemand op zit te wachten, dus de prijs moet voor alle partijen zodanig opgesteld zijn dat elke betrokken partij kan blijven bestaan. Door het lezen van dit artikel ben ik wel wat wijzer geworden op dit vlak, want op het nieuws op tv en radio hoor en zie je het item korter en bondiger voorbij komen. Ik ben blij dat ik dit artikel gelezen heb, zodat ik de volgende keer beter kan ‘volgen’ wanneer er dergelijke items tijdens het nieuws ter sprake komen.