D*nnis Geentjens
21st May 2015, 15:31
De ongelijkheid tussen rijk en arm heeft in de meeste landen van de OESO recordniveaus bereikt. Het onevenwicht is er zelfs groter dan in de zogenaamde opkomende economieën. Dat meldt de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) in een donderdag gepubliceerd rapport.
‘We hebben een kritiek punt bereikt. De ongelijkheden in de OESO-landen zijn, sinds wij die zijn beginnen meten, nooit zo groot geweest’, zei secretaris-generaal Angel Gurría van de organisatie bij de voorstelling van het rapport. Hij werd geflankeerd door eurocommissaris voor Werk Marianne Thyssen.
Momenteel heeft in de 34 OESO-landen de 10 procent rijksten een inkomen dat 9,6 maal hoger is dan dat van de 10 procent aan de andere kant van de inkomenslijn. Die verhouding bedroeg 7,1 in de jaren 80 en 9,1 in het eerste decennium van deze eeuw.
Het rapport, ‘In it together: why less inequality benefits all’, toont voorts - weinig verrassend - aan dat rijkdom nog meer aan de top geconcentreerd is. In 2012 bezat de onderste 40 procent van de bevolking amper 3 procent van de totale gezinsrijkdom; de hoogste laag van 10 procent, daarentegen, controleerde de helft van alle rijkdom, de inmiddels beruchte ‘one percent’ was goed voor 18 procent.
Gurria maakte duidelijk dat ‘een grote ongelijkheid slecht (is) voor de groei’. Dat er iets gedaan moet worden, is dus zowel economisch als sociaal van belang.
Een van de knelpunten zijn de arbeidsomstandigheden. Het steeds groeiende aantal mensen dat deeltijds werkt, via tijdelijke contracten of zelfstandig, is een belangrijke drijfveer van de ongelijkheid. De hardste noten om kraken op werkgebied hebben de jongeren. In het rapport wordt ook gesteld dat werk gemaakt moet worden van de ‘gender gap’, het verschil in loon tussen man en vrouw.
Bron: De Standaard
Datum: 21/05/2015
URL: http://www.standaard.be/cnt/dmf20150521_01691961
Mening:
Ik denk dat dit een weerspiegeling is van alle gebeurtenissen die er de voorbije jaren en maanden gebeurd zijn. Sommige landen hebben het echt moeilijk met de besparingen die moeten gebeuren (dit voor de EU landen). In de oeso zitten er ook een paar lagelonenlanden die het ook zien gebeuren dat meer en meer werknemers naar het buitenland gaan om daar naar werk te zoeken. Dit zorgt er natuurlijk voor dat de economie in dit land daalt. Alle industrie gaat naar die lagelonenlanden waardoor er in de 'rijke' landen dan weer vele zelfstandigen verdwijnen die toevlucht zoeken in deze lagelonenlanden om zo goedkoper personeel te vinden. Het geld dat ze daar op korte tijd kunnen verdienen blijft niet daar maar komt terug naar het land waar ze hun hoofdzetel hebben. Zo zie je dat de landen die economisch krachtig zijn ook op politiek vlak meer te zeggen hebben en zo ook weer sterker staan tegenover de rest.
‘We hebben een kritiek punt bereikt. De ongelijkheden in de OESO-landen zijn, sinds wij die zijn beginnen meten, nooit zo groot geweest’, zei secretaris-generaal Angel Gurría van de organisatie bij de voorstelling van het rapport. Hij werd geflankeerd door eurocommissaris voor Werk Marianne Thyssen.
Momenteel heeft in de 34 OESO-landen de 10 procent rijksten een inkomen dat 9,6 maal hoger is dan dat van de 10 procent aan de andere kant van de inkomenslijn. Die verhouding bedroeg 7,1 in de jaren 80 en 9,1 in het eerste decennium van deze eeuw.
Het rapport, ‘In it together: why less inequality benefits all’, toont voorts - weinig verrassend - aan dat rijkdom nog meer aan de top geconcentreerd is. In 2012 bezat de onderste 40 procent van de bevolking amper 3 procent van de totale gezinsrijkdom; de hoogste laag van 10 procent, daarentegen, controleerde de helft van alle rijkdom, de inmiddels beruchte ‘one percent’ was goed voor 18 procent.
Gurria maakte duidelijk dat ‘een grote ongelijkheid slecht (is) voor de groei’. Dat er iets gedaan moet worden, is dus zowel economisch als sociaal van belang.
Een van de knelpunten zijn de arbeidsomstandigheden. Het steeds groeiende aantal mensen dat deeltijds werkt, via tijdelijke contracten of zelfstandig, is een belangrijke drijfveer van de ongelijkheid. De hardste noten om kraken op werkgebied hebben de jongeren. In het rapport wordt ook gesteld dat werk gemaakt moet worden van de ‘gender gap’, het verschil in loon tussen man en vrouw.
Bron: De Standaard
Datum: 21/05/2015
URL: http://www.standaard.be/cnt/dmf20150521_01691961
Mening:
Ik denk dat dit een weerspiegeling is van alle gebeurtenissen die er de voorbije jaren en maanden gebeurd zijn. Sommige landen hebben het echt moeilijk met de besparingen die moeten gebeuren (dit voor de EU landen). In de oeso zitten er ook een paar lagelonenlanden die het ook zien gebeuren dat meer en meer werknemers naar het buitenland gaan om daar naar werk te zoeken. Dit zorgt er natuurlijk voor dat de economie in dit land daalt. Alle industrie gaat naar die lagelonenlanden waardoor er in de 'rijke' landen dan weer vele zelfstandigen verdwijnen die toevlucht zoeken in deze lagelonenlanden om zo goedkoper personeel te vinden. Het geld dat ze daar op korte tijd kunnen verdienen blijft niet daar maar komt terug naar het land waar ze hun hoofdzetel hebben. Zo zie je dat de landen die economisch krachtig zijn ook op politiek vlak meer te zeggen hebben en zo ook weer sterker staan tegenover de rest.