Gertjan.s*els
6th April 2015, 17:26
Personen die het gevoel hebben dat ze gediscrimineerd worden, voelen zich niet alleen boos, teleurgesteld of somber, ook hun gedrag wijzigt hierdoor. Dat blijkt uit een nieuwe studie verschenen in Personality and Social Psychology Bulletin.Onderzoekers van de universiteit van Stanford kwamen tot de conclusie dat mensen die zichzelf beschouwen als het slachtoffer van racisme sneller geneigd zijn om 'sociaal onaanvaardbaar gedrag' te gaan vertonen zoals liegen, bedriegen en in sommige gevallen zelfs bereid zijn om te stelen.
De Amerikaanse wetenschappers ondervroegen 1.280 Amerikanen. Ze zochten naar het verband tussen enerzijds gevoelens van disrespect en anderzijds de (onbewuste) reactie daarop.
De Amerikaanse nieuwssite VOX zet enkele bevindingen op een rijtje:
1. Zwarte deelnemers die zich moesten voorstellen dat hun baas Afro-Amerikanen kleineerden, waren vaker geneigd om 'de teugels te laten vieren' op het werk dan andere ondervraagden. Ook hadden zij er minder moeite mee om de naam van het bedrijf in een slecht daglicht te stellen.
2. Vrouwelijke deelnemers die zich moesten voorstellen dat een promotie hen werd geweigerd, simpelweg omdat die rol niet zou weggelegd zijn voor een vrouw, waren vlugger bereid om te roddelen over collega's. Ook opzettelijk fouten maken of weigeren collega's te helpen, waren minder taboe voor hen dan voor de vrouwelijke deelnemers die zich moesten inbeelden dat ze een job misliepen (niet omwille van geslacht), omdat ze niet over de juiste kwaliteiten beschikten.
3. Blanke deelnemers die het gevoel kregen niet naar waarde te worden geschat omwille van ras, geslacht of religie zagen minder graten in vals spelen of liegen, dan blanke deelnemers die 'gewoon' niet kregen wat ze wilden. (Zonder dat ras, geslacht of religie een rol speelde.)
Sociaal afwijkend gedrag als verdediging
Dit is niet de eerste studie die de invloed van racisme op gedrag blootlegt. Wat wel nieuw is, is de nadruk op hoe discriminatie voor sterke gevoelens van disrespect zorgt.
'Wanneer mensen voelen dat ze negatief gepercipieerd worden door anderen omwille van bijvoorbeeld ras of geslacht, ontstaat er een verdedigingsmechanisme dat zich uit in afwijkend sociaal verdrag', aldus hoofdauteur Peter Belmi. (AVE)
Bron: www.knack.be
----
Mening: Ik kan me wel vinden in de logica dat resulteert uit dit onderzoek. Ik stel me echter wel vragen bij de wijze waarop het is uitgevoerd, louter met hypothetische vragen werken lijkt me niet erg valide. Zelf ben ik helaas geen expert inzake statistiek dus weet ik ook niet in hoeverre die bezorgdheid terecht is.
Ik wil zelf niet al te freudiaans te werk gaan met mijn eigen opvattingen over dit onderzoek maar de -al dan niet- onbewuste manifestatie van sociaal onwenselijk gedrag lijkt me wel enigszins accuraat. Ik kan wel begrip opbrengen voor mensen die zich in een crisis bevinden omtrent hun identiteit wanneer zij een minderheid zijn in een samenleving. Om toch wat deductief te werk te gaan; ik kan begrijpen hoe mensen omwille van discriminatie zich erg defensief gaan opstellen en zelfs provocerend.
Ik denk dat we soms te weinig stil staan bij de daadwerkelijke effecten van discriminatie en vooroordelen. We stigmatiseren discriminatie erg ijverig in onze westerse samenleving maar we doen dit veeleer vanuit een ethische invalshoek, weinig belang wordt er gehecht aan de sociologische en psychologische impact.
De Amerikaanse wetenschappers ondervroegen 1.280 Amerikanen. Ze zochten naar het verband tussen enerzijds gevoelens van disrespect en anderzijds de (onbewuste) reactie daarop.
De Amerikaanse nieuwssite VOX zet enkele bevindingen op een rijtje:
1. Zwarte deelnemers die zich moesten voorstellen dat hun baas Afro-Amerikanen kleineerden, waren vaker geneigd om 'de teugels te laten vieren' op het werk dan andere ondervraagden. Ook hadden zij er minder moeite mee om de naam van het bedrijf in een slecht daglicht te stellen.
2. Vrouwelijke deelnemers die zich moesten voorstellen dat een promotie hen werd geweigerd, simpelweg omdat die rol niet zou weggelegd zijn voor een vrouw, waren vlugger bereid om te roddelen over collega's. Ook opzettelijk fouten maken of weigeren collega's te helpen, waren minder taboe voor hen dan voor de vrouwelijke deelnemers die zich moesten inbeelden dat ze een job misliepen (niet omwille van geslacht), omdat ze niet over de juiste kwaliteiten beschikten.
3. Blanke deelnemers die het gevoel kregen niet naar waarde te worden geschat omwille van ras, geslacht of religie zagen minder graten in vals spelen of liegen, dan blanke deelnemers die 'gewoon' niet kregen wat ze wilden. (Zonder dat ras, geslacht of religie een rol speelde.)
Sociaal afwijkend gedrag als verdediging
Dit is niet de eerste studie die de invloed van racisme op gedrag blootlegt. Wat wel nieuw is, is de nadruk op hoe discriminatie voor sterke gevoelens van disrespect zorgt.
'Wanneer mensen voelen dat ze negatief gepercipieerd worden door anderen omwille van bijvoorbeeld ras of geslacht, ontstaat er een verdedigingsmechanisme dat zich uit in afwijkend sociaal verdrag', aldus hoofdauteur Peter Belmi. (AVE)
Bron: www.knack.be
----
Mening: Ik kan me wel vinden in de logica dat resulteert uit dit onderzoek. Ik stel me echter wel vragen bij de wijze waarop het is uitgevoerd, louter met hypothetische vragen werken lijkt me niet erg valide. Zelf ben ik helaas geen expert inzake statistiek dus weet ik ook niet in hoeverre die bezorgdheid terecht is.
Ik wil zelf niet al te freudiaans te werk gaan met mijn eigen opvattingen over dit onderzoek maar de -al dan niet- onbewuste manifestatie van sociaal onwenselijk gedrag lijkt me wel enigszins accuraat. Ik kan wel begrip opbrengen voor mensen die zich in een crisis bevinden omtrent hun identiteit wanneer zij een minderheid zijn in een samenleving. Om toch wat deductief te werk te gaan; ik kan begrijpen hoe mensen omwille van discriminatie zich erg defensief gaan opstellen en zelfs provocerend.
Ik denk dat we soms te weinig stil staan bij de daadwerkelijke effecten van discriminatie en vooroordelen. We stigmatiseren discriminatie erg ijverig in onze westerse samenleving maar we doen dit veeleer vanuit een ethische invalshoek, weinig belang wordt er gehecht aan de sociologische en psychologische impact.