Barst
29th January 2015, 03:19
‘Onbeperkt buitenlanders opstellen:daarvoor komen we naar België’
AFC Tubeke heeft twee voorzitters. De historische, Raymond Langendries, voorzitter van de vzw. En Ji Sung Park, baas van de nieuwe nv en vooral de Koreaanse suikernonkel. Tubeke staat daarmee symbool voor tweede klasse: een ziekelijk business-model gecreëerd door de voetbalbond en de ProLeague dat de deur wagenwijd openzet voor louche investeerders, buitenlandse overnames en match fixing.
We hebben met Raymond Langendries afgesproken in het Stade Leburton, de thuishaven van het Waals-Brabantse Tubeke. Langendries, ex-kamervoorzitter voor de CDH, ex-burgemeester, minister van staat en al 26 jaar voorzitter van le Sang et Or, moet aan Ji Sung Park vragen of hij even zijn kantoor mag gebruiken voor het gesprek. En of de Koreaan zo vriendelijk wil zijn de deur te openen, want hij heeft geen sleutel. Park is de beminnelijkheid zelve, laat zelfs koffie aanrukken, maar de machtsverhoudingen zijn meteen geschetst. De vzw, voorgezeten door Langendries, is nog eigenaar van het stamnummer en de geroemde jeugdschool, maar de Koreanen zijn baas.
Philippe Saint-Jean, een icoon in Tubeke, is op papier nog altijd technisch directeur, maar in de praktijk beperkt zijn bevoegdheid zich tot de jeugdschool. Het sportieve beleid wordt bepaald door Sportizen, de Koreaanse sportmarketinggroep die Tubeke financiert. Zonder de Koreanen was Tubeke failliet.
Drama in eerste klasse
‘Nadat we in 2009 uit eerste klasse degradeerden, begon alle ellende’, zucht Langendries. ‘We verloren heel wat inkomsten en kregen nog strengere licentievoorwaarden opgelegd. Door de crisis verloren we dan ook twee hoofdsponsors. Toen heb ik op het punt gestaan de spelers te vragen om ons vrijwillig naar derde klasse te laten zakken. Maar gelukkig vonden we een partner.’
Gelukkig, want vrijwillig *dalen, dat is natuurlijk de gedroomde biotoop voor gokkers, ritselaars en ander tuig. ‘Louche voorstellen genoeg’, aldus Langendries. ‘Kerels die zwaaiden met een paar miljoen euro uit Dubai. Tot ik bankgaranties vroeg. Gedaan natuurlijk, want vaak zijn dat gewoon witwastoestanden. Ik had ook geen zin in een totale overname. Bijna werd de Aspire Academy onze partner, maar de Qatari kozen finaal voor Eupen. Vorige zomer kwamen we dan in contact met Sportizen.’
Yes, yes, Eden Hazard!
Waarbij een nuchter mens zich afvraagt: wat heeft een Koreaans sportmarketing*bedrijf in godsnaam te zoeken in Tubeke? ‘Voetbal’, aldus Ji Sung Park, vertegenwoordiger van Sportizen. ‘Sportizen organiseert golftornooien, is medeorganisator van de GP Formule 1, we doen business in skiën, baseball... Maar we wilden ook Koreaanse voetballers promoten. Daarom zochten we een tweedeklasser uit een Europese competitie, maar niet in Spanje, Duitsland of Engeland. Want dat is te hoog gegrepen. Uiteindelijk viel de keuze op België. Waarom? Het feit dat hier geen beperking staat op het aantal buitenlanders, was een belangrijk argument. Waarom Tubeke? Het kon hier voor een redelijke prijs én de mensen stonden open voor ons.’ Wat bij andere clubs (Antwerp wordt gefluisterd, red.) minder het geval was. Het aura van de Rode Duivels, een mondiaal kwaliteitslabel, blijkt ook op Tubeke af te stralen. Het nationale trainingscentrum ligt in Tubeke en de jeugdopleiding leverde ene Eden Hazard af. Park knikt zich een ongeluk. ‘Yes, yes, Hazard!’
Maar Koreanen zijn niet gek. Als ze geld in Tubeke pompen, zien ze ook een return-on-investment. ‘We denken winst te kunnen maken met de spelers’, aldus Park. ‘We brengen jong talent naar hier om zich te ontwikkelen en hopen ze te kunnen verkopen aan Aziatische en Europese clubs. Als Europese spelers zin hebben in een Aziatisch avontuur, willen we ook daar bemiddelen. Maar we hebben ook ambitie met Tubeke. We willen naar eerste klasse. Om dan de tv-rechten van de Jupiler League te kopen en die in Korea te vermarkten. En in China. Daarom hebben we nu ook een Chinees in de ploeg, zodat Koreanen en Chinezen de competitie zouden bekijken. We hebben al eens beelden van Tubeke in Korea uitgezonden, maar enkel via internet en niet live. Toch is Tubeke nu al de op een na populairste Belgische club in Korea. Na Anderlecht.’
Promotie wordt echter moeilijk. Tubeke hangt ergens middenin tweede klasse. Maar de Koreanen stellen dat ze voor de lange termijn in Waals-Brabant zijn. En maar goed ook, want als de Koreanen Tubeke verlaten, blijft alleen een lege doos achter. ‘Tubeke trekt nu minder toeschouwers dan in eerste provinciale’, klinkt het bij een afgehaakte supporter. ‘Normaal, er speelt niemand van Tubeke meer mee. En de jeugdspelers zullen ook wel wegtrekken eens ze door hebben dat de Koreanen prioriteit krijgen.’
Sterfhuis
Tubeke betaalt nog altijd de tol voor dat kortstondige avontuur in eerste klasse, maar tweede klasse is ook structureel ziek. RC Mechelen, WS Brussel, Eupen, Antwerp, Aalst, Mons, *Seraing... Allemaal staat hen het water aan de lippen of vielen ze ten prooi aan buitenlandse investeerders. ‘Slechts zeven clubs zijn in orde met hun licentie’, aldus Langendries. ‘Het probleem is dat we de uitgaven hebben van een eersteklasser met de inkomsten van een provincialer. De licentievoorwaarden zijn veel te streng. We moeten niet alleen 17 spelers onder contract hebben (minimumsalaris 1.200 euro, red.), maar ook onder anderen twee professionele trainers en een hele medische staf. En van de tv-rechten krijgen we alleen wat kruimels. Ofwel krijgen we een groter deel daarvan, ofwel laten ze toe dat we terugkeren naar het amateurisme. Anders zijn er tegen volgend jaar weer twee of drie clubs verdwenen. La D2 est un mouroir.’ Een sterfhuis, waar mensen zitten te wachten op de dood. Nog geen kerkhof dus. Nog niet.
DS, 28-01-2015 (Walter Wauters)
AFC Tubeke heeft twee voorzitters. De historische, Raymond Langendries, voorzitter van de vzw. En Ji Sung Park, baas van de nieuwe nv en vooral de Koreaanse suikernonkel. Tubeke staat daarmee symbool voor tweede klasse: een ziekelijk business-model gecreëerd door de voetbalbond en de ProLeague dat de deur wagenwijd openzet voor louche investeerders, buitenlandse overnames en match fixing.
We hebben met Raymond Langendries afgesproken in het Stade Leburton, de thuishaven van het Waals-Brabantse Tubeke. Langendries, ex-kamervoorzitter voor de CDH, ex-burgemeester, minister van staat en al 26 jaar voorzitter van le Sang et Or, moet aan Ji Sung Park vragen of hij even zijn kantoor mag gebruiken voor het gesprek. En of de Koreaan zo vriendelijk wil zijn de deur te openen, want hij heeft geen sleutel. Park is de beminnelijkheid zelve, laat zelfs koffie aanrukken, maar de machtsverhoudingen zijn meteen geschetst. De vzw, voorgezeten door Langendries, is nog eigenaar van het stamnummer en de geroemde jeugdschool, maar de Koreanen zijn baas.
Philippe Saint-Jean, een icoon in Tubeke, is op papier nog altijd technisch directeur, maar in de praktijk beperkt zijn bevoegdheid zich tot de jeugdschool. Het sportieve beleid wordt bepaald door Sportizen, de Koreaanse sportmarketinggroep die Tubeke financiert. Zonder de Koreanen was Tubeke failliet.
Drama in eerste klasse
‘Nadat we in 2009 uit eerste klasse degradeerden, begon alle ellende’, zucht Langendries. ‘We verloren heel wat inkomsten en kregen nog strengere licentievoorwaarden opgelegd. Door de crisis verloren we dan ook twee hoofdsponsors. Toen heb ik op het punt gestaan de spelers te vragen om ons vrijwillig naar derde klasse te laten zakken. Maar gelukkig vonden we een partner.’
Gelukkig, want vrijwillig *dalen, dat is natuurlijk de gedroomde biotoop voor gokkers, ritselaars en ander tuig. ‘Louche voorstellen genoeg’, aldus Langendries. ‘Kerels die zwaaiden met een paar miljoen euro uit Dubai. Tot ik bankgaranties vroeg. Gedaan natuurlijk, want vaak zijn dat gewoon witwastoestanden. Ik had ook geen zin in een totale overname. Bijna werd de Aspire Academy onze partner, maar de Qatari kozen finaal voor Eupen. Vorige zomer kwamen we dan in contact met Sportizen.’
Yes, yes, Eden Hazard!
Waarbij een nuchter mens zich afvraagt: wat heeft een Koreaans sportmarketing*bedrijf in godsnaam te zoeken in Tubeke? ‘Voetbal’, aldus Ji Sung Park, vertegenwoordiger van Sportizen. ‘Sportizen organiseert golftornooien, is medeorganisator van de GP Formule 1, we doen business in skiën, baseball... Maar we wilden ook Koreaanse voetballers promoten. Daarom zochten we een tweedeklasser uit een Europese competitie, maar niet in Spanje, Duitsland of Engeland. Want dat is te hoog gegrepen. Uiteindelijk viel de keuze op België. Waarom? Het feit dat hier geen beperking staat op het aantal buitenlanders, was een belangrijk argument. Waarom Tubeke? Het kon hier voor een redelijke prijs én de mensen stonden open voor ons.’ Wat bij andere clubs (Antwerp wordt gefluisterd, red.) minder het geval was. Het aura van de Rode Duivels, een mondiaal kwaliteitslabel, blijkt ook op Tubeke af te stralen. Het nationale trainingscentrum ligt in Tubeke en de jeugdopleiding leverde ene Eden Hazard af. Park knikt zich een ongeluk. ‘Yes, yes, Hazard!’
Maar Koreanen zijn niet gek. Als ze geld in Tubeke pompen, zien ze ook een return-on-investment. ‘We denken winst te kunnen maken met de spelers’, aldus Park. ‘We brengen jong talent naar hier om zich te ontwikkelen en hopen ze te kunnen verkopen aan Aziatische en Europese clubs. Als Europese spelers zin hebben in een Aziatisch avontuur, willen we ook daar bemiddelen. Maar we hebben ook ambitie met Tubeke. We willen naar eerste klasse. Om dan de tv-rechten van de Jupiler League te kopen en die in Korea te vermarkten. En in China. Daarom hebben we nu ook een Chinees in de ploeg, zodat Koreanen en Chinezen de competitie zouden bekijken. We hebben al eens beelden van Tubeke in Korea uitgezonden, maar enkel via internet en niet live. Toch is Tubeke nu al de op een na populairste Belgische club in Korea. Na Anderlecht.’
Promotie wordt echter moeilijk. Tubeke hangt ergens middenin tweede klasse. Maar de Koreanen stellen dat ze voor de lange termijn in Waals-Brabant zijn. En maar goed ook, want als de Koreanen Tubeke verlaten, blijft alleen een lege doos achter. ‘Tubeke trekt nu minder toeschouwers dan in eerste provinciale’, klinkt het bij een afgehaakte supporter. ‘Normaal, er speelt niemand van Tubeke meer mee. En de jeugdspelers zullen ook wel wegtrekken eens ze door hebben dat de Koreanen prioriteit krijgen.’
Sterfhuis
Tubeke betaalt nog altijd de tol voor dat kortstondige avontuur in eerste klasse, maar tweede klasse is ook structureel ziek. RC Mechelen, WS Brussel, Eupen, Antwerp, Aalst, Mons, *Seraing... Allemaal staat hen het water aan de lippen of vielen ze ten prooi aan buitenlandse investeerders. ‘Slechts zeven clubs zijn in orde met hun licentie’, aldus Langendries. ‘Het probleem is dat we de uitgaven hebben van een eersteklasser met de inkomsten van een provincialer. De licentievoorwaarden zijn veel te streng. We moeten niet alleen 17 spelers onder contract hebben (minimumsalaris 1.200 euro, red.), maar ook onder anderen twee professionele trainers en een hele medische staf. En van de tv-rechten krijgen we alleen wat kruimels. Ofwel krijgen we een groter deel daarvan, ofwel laten ze toe dat we terugkeren naar het amateurisme. Anders zijn er tegen volgend jaar weer twee of drie clubs verdwenen. La D2 est un mouroir.’ Een sterfhuis, waar mensen zitten te wachten op de dood. Nog geen kerkhof dus. Nog niet.
DS, 28-01-2015 (Walter Wauters)