aline.n*terman
2nd December 2014, 19:09
Op het assisenproces tegen Isabelle Debackere (36) heeft meester Johan Platteau gepleit dat zijn cliënte zich op het moment van de feiten in een staat van krankzinnigheid bevond. De verdediging vroeg dus om de beschuldigde op basis van artikel 71 vrij te spreken van de moord op haar zoontje Tibeau (4).
Meester Platteau vergeleek het leven van Isabelle Debackere met een brug die werd rechtgehouden door vier pijlers: Tim, haar werk, de kinderen en haar ouders. "Doorheen de jaren verliest ze die eerste pilaar. Hij geeft niet meer om haar, zij wordt voor hem lucht." Haar werkgever zag al anderhalf jaar voor de feiten dat de beschuldigde ten einde raad was. "Ze was zelfs niet meer in staat om te werken. Het kabbelt verder tot ze een paar maanden voor de feiten ook die tweede pilaar kwijt is."
Collocatie
De verdediging stelde vast dat heel wat getuigen merkten dat Debackere achteruitging. "Ik kon met die vrouw geen contact meer leggen, zei een leerkracht. Het was alsof je tegen een muur praatte. Haar vader nam zelfs een verschrikkelijke beslissing toen hij om een collocatie smeekte." Ook de wetsdokter die besliste over de collocatie en haar eigen psychiater vonden dat de vrouw depressief was. "Deze persoon is geestesziek, depressief, suïcidaal, agressief, manisch, ze wenst aandacht."
Maat voor niets
Die gedwongen opname in Menen bracht geen soelaas. "Het is een schande wat in de psychiatrie in Menen gebeurd is. Niets hebben ze daar voor haar gedaan." De beschuldigde begon er een relatie met een andere patiënt. "Alleen die snotneus had oog voor haar, en die heeft als enige gezien en gehoord wat de dokter en de psycholoog hadden moeten zien." Nog voor ze de psychiatrie verlaten had, belde ze naar haar behandelende psychiater.
Brug ingestort
Tenslotte vroeg de verdediging aan de jury om geen rekening te houden met hun geweten, en de wet toe te passen. "Probeer straks eens te voelen wat zij voelde, te denken wat zij dacht. Stuk voor stuk vallen die pilaren van de brug weg. Er was maar een halve pilaar over, want ook met haar ouders was er wrijving." Volgens meester Platteau bevond Isabelle Debackere zich daardoor in een staat van krankzinnigheid. "Ze neemt steeds meer pillen, en krijgt daardoor een werking die ze niet wil. Daardoor krijgt ze die ontremming. Haar brug was ingestort."
De burgerlijke partijen en het OM probeerden aan te tonen dat de beschuldigde pas na de feiten een overdosis medicatie innam. De verdediging verwijst naar de verklaringen van het zusje van het slachtoffer om het tegendeel aan te tonen. "Mama liep rond alsof ze dronken was, ze liep met haar hoofd tegen de kast."
Later vandaag starten de replieken.
bron: http://www.hln.be/hln/nl/957/Binnenland/article/detail/2138961/2014/12/02/Verdediging-moeder-Tibeau-pleit-vrijspraak-wegens-staat-van-krankzinnigheid.dhtml
eigen mening: Deze vrouw zou naar mijn mening de vrijspraak moeten krijgen. Er wordt aangetoond dat ze al eens opgenomen is geweest, maar dat deze behandeling ondermaats was. Daarom had deze tragische gebeurtenis, naar mijn mening, vermeden kunnen worden. Deze vrouw is niet gebaad met een gevangenisstraf, ze heeft psychische hulp nodig, geen tralies. Ik vind wel dat ze verplicht opgenomen zou moeten worden. Ze is een gevaar voor de maatschappij en moet geholpen worden. Dit is denk ik het minste dat justitie voor haar en haar familie kan doen.
Meester Platteau vergeleek het leven van Isabelle Debackere met een brug die werd rechtgehouden door vier pijlers: Tim, haar werk, de kinderen en haar ouders. "Doorheen de jaren verliest ze die eerste pilaar. Hij geeft niet meer om haar, zij wordt voor hem lucht." Haar werkgever zag al anderhalf jaar voor de feiten dat de beschuldigde ten einde raad was. "Ze was zelfs niet meer in staat om te werken. Het kabbelt verder tot ze een paar maanden voor de feiten ook die tweede pilaar kwijt is."
Collocatie
De verdediging stelde vast dat heel wat getuigen merkten dat Debackere achteruitging. "Ik kon met die vrouw geen contact meer leggen, zei een leerkracht. Het was alsof je tegen een muur praatte. Haar vader nam zelfs een verschrikkelijke beslissing toen hij om een collocatie smeekte." Ook de wetsdokter die besliste over de collocatie en haar eigen psychiater vonden dat de vrouw depressief was. "Deze persoon is geestesziek, depressief, suïcidaal, agressief, manisch, ze wenst aandacht."
Maat voor niets
Die gedwongen opname in Menen bracht geen soelaas. "Het is een schande wat in de psychiatrie in Menen gebeurd is. Niets hebben ze daar voor haar gedaan." De beschuldigde begon er een relatie met een andere patiënt. "Alleen die snotneus had oog voor haar, en die heeft als enige gezien en gehoord wat de dokter en de psycholoog hadden moeten zien." Nog voor ze de psychiatrie verlaten had, belde ze naar haar behandelende psychiater.
Brug ingestort
Tenslotte vroeg de verdediging aan de jury om geen rekening te houden met hun geweten, en de wet toe te passen. "Probeer straks eens te voelen wat zij voelde, te denken wat zij dacht. Stuk voor stuk vallen die pilaren van de brug weg. Er was maar een halve pilaar over, want ook met haar ouders was er wrijving." Volgens meester Platteau bevond Isabelle Debackere zich daardoor in een staat van krankzinnigheid. "Ze neemt steeds meer pillen, en krijgt daardoor een werking die ze niet wil. Daardoor krijgt ze die ontremming. Haar brug was ingestort."
De burgerlijke partijen en het OM probeerden aan te tonen dat de beschuldigde pas na de feiten een overdosis medicatie innam. De verdediging verwijst naar de verklaringen van het zusje van het slachtoffer om het tegendeel aan te tonen. "Mama liep rond alsof ze dronken was, ze liep met haar hoofd tegen de kast."
Later vandaag starten de replieken.
bron: http://www.hln.be/hln/nl/957/Binnenland/article/detail/2138961/2014/12/02/Verdediging-moeder-Tibeau-pleit-vrijspraak-wegens-staat-van-krankzinnigheid.dhtml
eigen mening: Deze vrouw zou naar mijn mening de vrijspraak moeten krijgen. Er wordt aangetoond dat ze al eens opgenomen is geweest, maar dat deze behandeling ondermaats was. Daarom had deze tragische gebeurtenis, naar mijn mening, vermeden kunnen worden. Deze vrouw is niet gebaad met een gevangenisstraf, ze heeft psychische hulp nodig, geen tralies. Ik vind wel dat ze verplicht opgenomen zou moeten worden. Ze is een gevaar voor de maatschappij en moet geholpen worden. Dit is denk ik het minste dat justitie voor haar en haar familie kan doen.