Janne.V*rbeeck
23rd November 2014, 15:06
'Jongeren hebben in Antwerpen te weinig inspraak'
Kunnen kinderen en jongeren in Antwerpen hun rechten optimaal benutten? Femke Meeusen van Jong Groen Antwerpen nam ter gelegenheid van de Internationale Dag van de Rechten van het Kind de situatie onder de loep en vindt dat er op het vlak van inspraak nog heel wat schort.
De Antwerpse burgemeester Bart De Wever gaf vorige week nieuwe cijfers vrij over het aantal uitgedeelde GAS-boetes. Dat aantal daalde van 6.951 in het eerste semester van 2013 tot 6.227 dit jaar. Verder bracht De Wever nog een andere primeur: de allereerste cijfers over GAS-boetes voor veertien- en vijftienjarigen. 'Slechts' 39 jongeren in die leeftijdscategorie kregen dit semester een GAS-boete. Het totaal aantal dergelijke boetes voor minderjarigen komt daarmee op 230.
Uiteraard is jong zijn een verhaal van rechten en plichten. Als jongeren ruimte krijgen om jong te zijn, dan moeten ze ook gewezen worden op de verantwoordelijkheden die daarbij komen kijken. En natuurlijk moeten over die rechten en plichten beleidsafspraken worden gemaakt.
Boven de hoofden
Maar er is een belangrijk element dat ontbreekt in het Antwerpse rechten- en plichtenverhaal. We horen veel meningen óver jongeren en er wordt veel beslist boven hun hoofden. Maar tegelijk wordt er te weinig stilgestaan bij wat jongeren zélf denken, bijvoorbeeld over GAS-reglementen. Die worden opgesteld door een democratisch verkozen meerderheid en zijn dus een legitieme weerspiegeling van de wil van het volk, of dat zouden ze toch moeten zijn. De werkelijkheid bewijst helaas het tegendeel want - los van inhoudelijke bezwaren zoals het feit dat de GAS-wetgeving voorbijgaat aan het jeugdbeschermings- en sanctierecht - valt op dat jongeren weinig of niet de kans krijgen om hun stem over dat thema te laten horen. Nochtans hebben ze werkelijk elementen toe te voegen in het debat en worden ze mee getroffen door de maatregelen.
Inspraakmomenten voor jongeren
Naast het GAS-verhaal, dat hier louter dienst doet als voorbeeld, zijn er nog veel andere onderwerpen waarover jongeren veel te weinig worden geconsulteerd in Antwerpen. Denk maar aan bijvoorbeeld mobiliteit, onderwijs, gezondheidszorgs en cultuur. In een grote stad zoals Antwerpen lijkt het ons nochtans een evidentie dat ook de mening van jongeren op de politieke agenda wordt geplaatst.
Wij missen op het prioriteitenlijstje van ons stadsbestuur inspraakmomenten en contactmomenten met bevoegde ambtenaren. Het gebrek aan die inspraakmomenten legt meteen een structureel probleem bloot: de inspraak van kinderen en jongeren hangt vandaag af van de goodwill van het beleid.
Voor ons is het is hoog tijd om werk te maken van een fundamentele verankering van jongereninspraak in Antwerpen, en in onze maatschappij in het algemeen. Laten we daarom de 25ste verjaardag van het VN-kinderrechtenverdrag, als startpunt aangrijpen om de meer dan twee miljoen minderjarigen in België te laten participeren aan onze samenleving. Wij geven alvast het voorbeeld en eisen via deze weg onze inspraak op.
Bron: http://www.knack.be/nieuws/belgie/jongeren-hebben-in-antwerpen-te-weinig-inspraak/article-opinion-512893.html
Eigen mening
Door de democratie zou een groot deel van de politiek gestuurd moeten zijn door het Belgische volk. Dit is dan buiten de jongeren gerekend. We kunnen pas stemmen vanaf het moment dat je achttien jaar bent. Ik ben helemaal geen voorstander om het stemrecht te 'verjongen', maar ik denk dat er wel andere mogelijkheden zijn waardoor men niet zoveel beslissingen over jongeren neemt 'boven hun hoofden'. Zoals in het artikel wordt aangehaald, valt ongeveer twee miljoen van de Belgen onder de categorie: 'jongere'. Er moeten toch manieren te vinden zijn om deze jongeren meer inspraak te geven in onze samenleving. Een aantal politieke partijen hebben een zogenaamde 'jongerenpartij'. Als ze deze meer promoten en de leeftijdsgrens verlagen, zouden er veel meer jongeren kunnen aansluiten. Maar als eerste denk ik dat het belangrijk is om aan jongeren duidelijk te maken wat politiek is, wat dit inhoud,hoe ze meer inspraak kunnen krijgen maar vooral om hen duidelijk te maken dat ook hun mening van belang is.
Kunnen kinderen en jongeren in Antwerpen hun rechten optimaal benutten? Femke Meeusen van Jong Groen Antwerpen nam ter gelegenheid van de Internationale Dag van de Rechten van het Kind de situatie onder de loep en vindt dat er op het vlak van inspraak nog heel wat schort.
De Antwerpse burgemeester Bart De Wever gaf vorige week nieuwe cijfers vrij over het aantal uitgedeelde GAS-boetes. Dat aantal daalde van 6.951 in het eerste semester van 2013 tot 6.227 dit jaar. Verder bracht De Wever nog een andere primeur: de allereerste cijfers over GAS-boetes voor veertien- en vijftienjarigen. 'Slechts' 39 jongeren in die leeftijdscategorie kregen dit semester een GAS-boete. Het totaal aantal dergelijke boetes voor minderjarigen komt daarmee op 230.
Uiteraard is jong zijn een verhaal van rechten en plichten. Als jongeren ruimte krijgen om jong te zijn, dan moeten ze ook gewezen worden op de verantwoordelijkheden die daarbij komen kijken. En natuurlijk moeten over die rechten en plichten beleidsafspraken worden gemaakt.
Boven de hoofden
Maar er is een belangrijk element dat ontbreekt in het Antwerpse rechten- en plichtenverhaal. We horen veel meningen óver jongeren en er wordt veel beslist boven hun hoofden. Maar tegelijk wordt er te weinig stilgestaan bij wat jongeren zélf denken, bijvoorbeeld over GAS-reglementen. Die worden opgesteld door een democratisch verkozen meerderheid en zijn dus een legitieme weerspiegeling van de wil van het volk, of dat zouden ze toch moeten zijn. De werkelijkheid bewijst helaas het tegendeel want - los van inhoudelijke bezwaren zoals het feit dat de GAS-wetgeving voorbijgaat aan het jeugdbeschermings- en sanctierecht - valt op dat jongeren weinig of niet de kans krijgen om hun stem over dat thema te laten horen. Nochtans hebben ze werkelijk elementen toe te voegen in het debat en worden ze mee getroffen door de maatregelen.
Inspraakmomenten voor jongeren
Naast het GAS-verhaal, dat hier louter dienst doet als voorbeeld, zijn er nog veel andere onderwerpen waarover jongeren veel te weinig worden geconsulteerd in Antwerpen. Denk maar aan bijvoorbeeld mobiliteit, onderwijs, gezondheidszorgs en cultuur. In een grote stad zoals Antwerpen lijkt het ons nochtans een evidentie dat ook de mening van jongeren op de politieke agenda wordt geplaatst.
Wij missen op het prioriteitenlijstje van ons stadsbestuur inspraakmomenten en contactmomenten met bevoegde ambtenaren. Het gebrek aan die inspraakmomenten legt meteen een structureel probleem bloot: de inspraak van kinderen en jongeren hangt vandaag af van de goodwill van het beleid.
Voor ons is het is hoog tijd om werk te maken van een fundamentele verankering van jongereninspraak in Antwerpen, en in onze maatschappij in het algemeen. Laten we daarom de 25ste verjaardag van het VN-kinderrechtenverdrag, als startpunt aangrijpen om de meer dan twee miljoen minderjarigen in België te laten participeren aan onze samenleving. Wij geven alvast het voorbeeld en eisen via deze weg onze inspraak op.
Bron: http://www.knack.be/nieuws/belgie/jongeren-hebben-in-antwerpen-te-weinig-inspraak/article-opinion-512893.html
Eigen mening
Door de democratie zou een groot deel van de politiek gestuurd moeten zijn door het Belgische volk. Dit is dan buiten de jongeren gerekend. We kunnen pas stemmen vanaf het moment dat je achttien jaar bent. Ik ben helemaal geen voorstander om het stemrecht te 'verjongen', maar ik denk dat er wel andere mogelijkheden zijn waardoor men niet zoveel beslissingen over jongeren neemt 'boven hun hoofden'. Zoals in het artikel wordt aangehaald, valt ongeveer twee miljoen van de Belgen onder de categorie: 'jongere'. Er moeten toch manieren te vinden zijn om deze jongeren meer inspraak te geven in onze samenleving. Een aantal politieke partijen hebben een zogenaamde 'jongerenpartij'. Als ze deze meer promoten en de leeftijdsgrens verlagen, zouden er veel meer jongeren kunnen aansluiten. Maar als eerste denk ik dat het belangrijk is om aan jongeren duidelijk te maken wat politiek is, wat dit inhoud,hoe ze meer inspraak kunnen krijgen maar vooral om hen duidelijk te maken dat ook hun mening van belang is.