Rode Duivels kunnen zaterdag nummer één zijn op FIFA-ranking

[Barst]

Rode Duivels kunnen zaterdag nummer één zijn op FIFA-ranking


Door de overwinning tegen de States klimmen de Rode Duivels op de virtuele FIFA-ranking over Uruguay naar de vierde plaats. Op de eerste plek staat niemand minder dan Argentinië, de tegenstander van komende zaterdag. Maar daar kan snel verandering in komen. Als België zaterdag Argentinië kan verrassen, bestaat de kans dat zij de nieuwe nummer één worden op de FIFA-ranking.


Door de overwinning in de achtste finale van het WK tegen de Verenigde Staten doet België een goede zaak op de FIFA-ranking, die meteen na het WK officieel gepubliceerd zal worden. Doordat Uruguay zijn achtste finale tegen Colombia verloor, springen de Rode Duivels over Luis Suarez en co.

De Rode Duivels klimmen naar de vierde plaats, maar leunen dicht tegen de derde plaats van Duitsland aan. Als België die positie kan vasthouden of zelfs verbeteren in de laatste weken van het WK, staat het officieel op de hoogste positie ooit op de FIFA-ranking.

Meer zelfs: België kan zaterdag virtueel op de eerste plaats staan in de FIFA-ranking. Daarvoor moeten wel drie voorwaardes vervuld zijn: dan moet België om te beginnen nummer één Argentinië en godenkind Lionel Messi verrassen, terwijl Colombia en Duitsland een dag eerder over 120 minuten niet mogen winnen van Brazilië en Frankrijk (met penalty's mag wel).

Ook Nederland heeft de sprong over Uruguay gemaakt en klimt naar de vijfde plaats. Argentinië heeft door de zege tegen Zwitserland bovenaan het klassement dan weer Colombia bijgehaald. Inmiddels zet Frankrijk zijn opmars verder en steken Les Bleus Zwitserland voorbij.

Virtuele FIFA-ranking op 2 juli:

1. Argentinië 1.555 punten

1. Colombia 1.555 punten

3. Duitsland 1.486 punten

4. BELGIË 1.468 punten

5. Nederland 1.393 punten

6. Uruguay 1.330 punten

7. Frankrijk 1.254 punten

8. Spanje 1.229 punten

9. Zwitserland 1.216 punten

10. Brazilië 1.174 punten


Blog DS, 02-07-2014 (Wim Conings)

[Barst]

Een heel gewoon WK


Belgen uitgeschakeld in de kwartfinales. Tijd om de superlatieven op te bergen. En vooral: om de roze bril te vervangen door een scherpe loep. Filip Joos zag wat een beetje goed was, en wat veel beter kan.


Neen, België-Argentinië was niet fraai, het einde al helemaal niet. Daniel Van Buyten in de vijandige zestien, het deed erg terugdenken aan obscure uitwedstrijden in Armenië of Azerbeidjan, waar we in extremis nog een resultaat uit de brand probeerden te slepen door van onze stoere verdediger een spits te maken. Verre inworpen naar twin towers Marouane & Daniel, het contrast met de mooie wedstrijd tegen de Verenigde Staten in de achtste finales was wel heel erg groot.

De Rode Duivels hebben gedaan wat ze moesten doen, hier in Brazilië. Gewonnen tegen de teams waarvan ze logischerwijs moesten winnen, en verloren van het land waarvan ze wél konden verliezen. Normaal, zo is de Belgische wereldbeker dus het best te omschrijven. De beleving in eigen land was dat naar het schijnt niet, maar die feestvreugde moet de realiteit niet verdonkeremanen: ons WK was gewoontjes.

Dat onze voetballende uitschieter er uitgerekend tegen Amerika kwam, is geen toeval. Team USA is de ideale tegenstander voor een ploeg als België. Voor elke ploeg, zo bleek eigenlijk al in de groepsfase. De onderdanen van Obama zijn net goed genoeg om in de eigen kansen te geloven, en net niet goed genoeg om dat geloof ook in daden om te zetten. Daar vloeide een heel fijne wedstrijd uit voort, met veel ruimte en met een bloedstollende apotheose.

Argentinië wou niet voetballen, zei bondscoach Marc Wilmots, en dat klopt. Welcome to the real world, dat gaat zo in toernooien. Een dag eerder wou Brazilië tegen Colombia evenmin voetballen. Het land schreeuwt nu moord en brand over de gebroken ruggenwervel van Neymar, maar de Brazilianen vergeten collectief dat ze eerst zelf een oorlog van hun kwartfinale hebben gemaakt. Doodsbang waren ze van James Rodriguez, die ze dan maar herhaaldelijk kreupel probeerden te trappen. De boomerang belandde, mede door de schuld van een lakse scheidsrechter, in hun eigen gezicht. Trouwens, gratis advies voor de medische commissie van de Fifa: goed verzegelen en invriezen, die bloedstalen van Brazilië.


Nederland gidsland

Voor lessen over onze Duivels kunnen we misschien eens over de Moerdijk piepen. Nederland gidsland, alweer. Ook bij onze noorderburen is het al jaren bon ton om te lachen met het niveau van de plaatselijke competitie, de ooit zo fel gesmaakte eredivisie. Misschien ontbolstert er af en toe nog wel eens een aanvaller, maar verdedigen, meneer, dat kunnen ze daar toch echt helemaal niet.

Wat doet Gids Louis? Met uitzondering van Ron Vlaar stelt hij een defensie op met alleen maar jongens die in die eredivisie actief zijn. Heel Nederland vond dat hij Virgil van Dijk moest oproepen, want die speelt bij Celtic, een topclub uit het buitenland, dus die zou vast beter zijn dan het vaderlandse zootje. En Douglas naturaliseren, want dat is een grote, stevige Braziliaan, die intussen Twente heeft verlaten voor Dynamo Moskou.

Louis liet ze thuis. Louis kijkt naar de kwaliteiten van zijn spelers, en niet naar de ploeg waar ze voor spelen. Bij ons is iedereen die in Engeland voetbalt per definitie god. Terwijl ook zij gebreken hebben. Zelfs Eden Hazard, een oogstrelende voetballer. Maar wel eentje die alleen die ogen streelt als hij in de beste ploeg speelt. Een PSG-man dus, dat hebben die sjeiks goed gezien. Onder de Eiffeltoren zou Eden schitteren. PSG is hors concours, een copieuze taart in een competitie met voor de rest alleen maar frangipanekes. Als glanzende kers op die taart is Eden perfect. Maar van een frangipaneke een taart maken, zoals Robben hier doet? Neen, dat zit er voorlopig echt niet in.


De nieuwe formule van Einstein

Dat brengt me bij ons middenveld, hart van de ploeg. Waar Axel Witsel koning is. Groot talent, begenadigd technicus, sierlijke voetballer. Maar, helaas, een trage denker. Voetzooltje hier, kapje daar. Met zijn geweldige voeten en atletische lijf koopt Witsel voortdurend tijd om zijn hoofd toe te laten de situatie bij te benen. Mocht hij het geluk hebben Van Gaal als clubcoach te hebben, zou die hem een heel jaar nu eens in één, dan weer in maximum twee baltoetsen laten trainen. Dembélé idem. Fellaini idem. Chadli idem. Allemaal steengoeie voetballers, maar ergens ook allemaal Dolly’s, klonen van mekaar.

Einstein draait zich misschien om in zijn graf, maar in voetbal geldt: ruimte = tijd. Wij hebben dringend nood aan spelers die de tijd bij zichzelf reduceren, om de tijd en dus de ruimte van een ploegmaat groter te maken. Dat kan enkel met een superieure blik. Die heeft bij ons, misschien reservist Januzaj niet te na gesproken, alleen De Bruyne. En tegen rotploegen als Argentinië predikt die eenzaam in de woestijn.

We verloren niet omdat Messi goed was. We verloren omdat we zelf niet goed genoeg waren. Omdat onze balcirculatie te voorspelbaar was en te traag. In België liepen er dit seizoen twee deeltjesversnellers rond: Hans Vanaken en Thorgan Hazard. Van Lokeren en Zulte Waregem, en dus kansloos voor een selectie. Ik weet niet of ze het niveau aankunnen, maar één ding weet ik na onze vijf wedstrijden op dit toernooi zeker: ze moeten een kans krijgen.

Brazilië 2014? Opdracht volbracht, Origi ontdekt, dank u Marc Wilmots. Maar er is veel ruimte (en tijd, dankzij de simpele Europese kwalificatiepoule die ons te beurt is gevallen) voor verbetering.


DS, 07-07-2014 (Filip Joos)