School verbiedt Panini-stickers

[j*na.janssens]

School verbiedt Panini-stickers

Leerlingen van 10 jaar die tot 10 euro eisen voor een sticker. Anderen die naïeve kinderen uit een lagere klas zeldzame stickers aftroggelen in ruil voor doordeweekse voetbalplaatjes. Een van de grootste basisscholen van Antwerpen is de eindeloze ruzies en welles-nietesspelletjes op de speelplaats beu en verbant de Panini-stickers van de school.

Een maand voor het begin van het wereldkampioenschap voetbal woedt de Panini-rage ook in ons land.

Maar de populaire stickers leiden ook tot ruzies op de speelplaatsen van de Vlaamse scholen.

In de basisschool van het *Xaveriuscollege in Borgerhout heeft men gisteren zelfs het ruilen van de voetbalprentjes verboden. ‘We merkten dat sommige leerlingen de stickers niet langer ruilden maar er geld voor vroegen’, zegt adjunct-directeur Dirk Dobbeleer op de regionale zender ATV. ‘Geld vragen is echt een stap te ver. Het werd een handel, dus hebben we gezegd dat het niet meer mocht.’

De leerlingen van de basisschool geven toe dat er geld wordt gevraagd voor stickers: vijf, zes, acht, tot tien euro per stuk.

‘Het gaat niet alleen om geld’, zegt directeur Ann Maesen. ‘Maar ook om de soms sluwe handelsgeest van sommige kinderen. Niet alle kinderen uit het derde leerjaar weten hoe zeldzaam een specifieke sticker is. Leerlingen uit de vijfde klas weten dat zeer goed en profiteren van de onwetendheid van jongere kinderen om te ruilen met een prentje dat veel vaker voorkomt.’

‘Omdat onze leerkrachten de voorbije dagen heel wat brandjes moesten blussen op de speelplaats, hebben we beslist om de ouders een brief mee te geven.’

Bron: De Standaard, 13-05-2014, (Geert Neyt)

Commentaar:
Ik vind het niet meer als terecht dat ze de stikkers verbieden als er misbruik van wordt gemaakt. De verschillende leeftijden in een basisschool leiden ertoe dat de oudere kinderen de jongere kinderen aftroggelen. Dit kan niet de bedoeling zijn. Stikkers ruilen tot daartoe maar dat loopt ook al vaak mis. Ik denk dat dit niet de eerste rage is die wordt gestopt op de school. Ik heb ook al gehoord van een school waar ze de flippo hebben verboden omdat er geld bij gemoeid kwam. Als ik kijk naar mijn zus van het derde leerjaar dan denk ik dat nog veel kinderen in de lagere school niet goed met geld kunnen omgaan. Dus ik vind ook dat de ouders hen dit niet moeten meegeven.

[L*ze. Verhaegen]

Toen ik deze titel las vond ik het eerst belachelijk klinken. Maar als leerlingen van een lagere school er al geld voor vragen en er zo ook pesterijen uitbreken, gaat het wel wat ver. Hierbij moet de directeur ingrijpen en dat heeft hij ook gedaan. Ook moet hij deze leerlingen aanpakken en uitleg geven waarom dit niet meer mag, en misschien ook een straf aan vast hangen, vooral bij de pesters dan die stickers aftroggelen van anderen. Andere leerlingen die eigenlijk niets misdaan hebben worden hier ook voor gestraft, hierbij moeten ze dan de uitleg geven waarom het verboden is geworden en wat hun eigen mening hierover is.

[M*rijne.Vluymans]

Net zoals L*ze dacht ik bij het lezen van de titel: "ach, laat die kinderen toch spelen, dat is toch leuk?!" Maar toen ik het artikel verder las, veranderde mijn mening onmiddellijk. Het is schandalig dat er kinderen misbruik willen maken van andere, vaak jongere kinderen hun goedheid of naïviteit. Als je weet dat zo'n pakje stickers, waar 5 stickers in zitten, amper 60 eurocent kost en de kinderen op deze school geven 10 euro voor 1 sticker, dan weet je dat je moet ingrijpen! Zulke dingen kunnen eenmaal niet door de beugel.

Het idee van L*ze om deze kinderen de reden van het verbod uit te leggen, vind ik een goed idee. Ook de brief die de ouders ontvangen is een goed initiatief. Zo weten de ouders dat zij hun kinderen niet naar school mogen laten gaan met hun stickerboek. Wat de school eventueel wel kan doen, is een ruilmoment organiseren waar enkele leerkrachten op toezien en waar er absoluut geen geld aan te pas komt. Alleszins heeft deze school correct gehandeld naar mijl mening!

[S*lke.Sas]

Toen ik voor het eerst over de Panini-stickers hoorde, dacht ik: "Hoera, terug naar de goede oude tijd.' Wat is er namelijk fijner dan kinderen die hun games en multimedia aan de kant laten staan om onschuldig stickers om te ruilen. Ik kon me echt al in de gedachten van deze kinderen plaatsen wanneer ze nieuwsgierig hun pakje stickers openscheuren. Ik kon me de vreugde inbeelden als een kind een sticker die hij dubbel heeft kan omruilen voor een andere sticker die op zijn verlanglijstje stond. Helaas blijkt nu dat het niet louter gaat om het plezieraspect, sommige leerlingen uiten echt een soort hebzucht en misbruiken de jongere, naïeve leerlingen. Het is niet meer dan normaal dat men hieraan een einde maakt. Het is wel jammer voor de leerlingen die wel op een eerlijke manier met deze stickers omgingen.

[S*effi.Goetschalckx]

Net zoals al de andere studenten die op dit artikel gereageerd hebben, vond ik de titel eerst belachelijk. Waarom zou een school de Panini- stickers verbieden? Het komt zelden voor dat wij nog eens mee mogen doen aan een wereldkampioenschap voetbal. Ik dacht inderdaad ook meteen aan die goede oude tijd toen wij zelf in de lagere school zaten en wij bezeten waren door Pokemon, Diddl, beyblaids en flippo's. Dit was de tijd, vooraleer er sprake was dat elk kind op de lagere school al een tablet, smartphone of laptop had. Ik vind het dus geweldig dat kinderen terug opgaan in deze ruilrage.

Toen ik het artikel verder las, veranderde ook mijn mening een beetje. Ik vind het vooral jammer dat er bij deze Panini- stickers geld mee gemoeid is. Ik zou de kinderen dus verbieden om te ruilen voor geld. Het gaat namelijk over het plezier, niet over het maken van winst aan deze stickers. Wie betrapt wordt door de leerkrachten of directie, moet bijvoorbeeld een serieuze sanctie krijgen. Ik vind ook dat er een campagne op school moet komen tegen het ruilen van deze stickers voor geld zodat er gesensibiliseerd wordt. Er kunnen tijdens de middag ook ruilacties gedaan worden in bijvoorbeeld de refter onder toezicht van de leerkracht. Het opsturen van de brief naar de ouders vind ik zeker ook een goed idee zodat de ouders ook op de hoogte zijn.

De nostalgie komt terug naar boven! Laat die kinderen toch doen maar verbied om te ruilen met geld, niet de hele ruilactie met Panini-stickers.

[J*ll.Verboven]

Ik kan me in de meeste van onderstaande reacties wel vinden. Zomaar iets volledig verbieden is het makkelijkste, maar misschien niet het beste om te doen. Na schooltijd en buiten de schoolpoort kan nog steeds geprofiteerd worden. Leer de leerlingen daarom hoe ze er mee moeten omgaan.
Ook schoolexperts vinden dit blijkbaar geen slecht idee, hiervan kan je in onderstaande link het filmpje van het vtm-nieuws bekijken. Een experte zegt daarin dat het beter is de leerlingen kennis te laten maken met handel en alle bijhorende factoren zoals bijvoorbeeld reglementen die bij handelen komen kijken.
Hier kan ik volledig mee akkoord gaan, al brengt dit wel meer werk met zich mee dan als ze het gewoon verbieden. Er moet namelijk nagedacht worden over hoe dit het beste aangepakt kan worden, misschien moet er tijdens enkele lessen hierover gepraat worden, als er tijdens de speeltijden of middagpauze een soort van ruilmoment kan gehouden worden moet er toezicht voorzien worden en ga zo maar door.

http://nieuws.vtm.be/binnenland/91909-experts-panini-best-niet-verbieden

[Simon.Boddaert]

De ruilrage op school is niets nieuws, op zowat elke leeftijd speelde er zich wel iets gelijkaardigs af. Is dit altijd evengoed verlopen? Neen, natuurlijk niet. Is het daarom een reden om het te verbieden? Misschien wel! Of het de beste oplossing is valt over te discussiëren. Zoals verscheidene personen in de reacties hieronder al aanhalen is het verbieden op zich niet slecht maar is het misschien eerder een gemakkelijkheidsoplossing van de school. Dit zorgt ervoor dat het probleem zich niet meer op school kan voordoen maar zich gewoonweg verplaatst naar een buitenschools moment. Ik vind het idee om de kinderen te leren omgaan met het handelen een van de betere oplossingen. Hierbij neemt de school zijn verantwoordelijkheid op en onderneemt actie. Of deze oplossing gaat werken is natuurlijk giswerk maar het zal beter zijn dan het volledig verbieden, wat naar mijn mening niet veel anders is dan de ogen dichtdoen voor het eigenlijke probleem.

Leerlingen ontmoeten elkaar op tal van andere buitenschoolse activiteiten. De schoolbus, het openbaar vervoer, de naschoolse activiteiten zijn hier maar enkele voorbeelden van. Dit kunnen we onmogelijk controleren, we zijn namelijk geen Big Borther-maatschappij. Indien we dit wel willen doen kunnen we misschien een mailtje sturen naar de NSA met de vraag of ze alle footage in verband met paninistickers kunnen doorsturen naar het ministerie van onderwijs. De kinderen leren omgaan met handelspraktijken zorgt ervoor dat ze "gewapend" zijn tegen de gevaren ervan, het zorgt er misschien voor dat de leerlingen een ietwat kritischer kijk op deze wereld hebben!

[I*ngborg.keynen]

Ik snap ergens wel dat de school het ruilen van deze stickers verbiedt, langs de ene kant. Er geld voor vragen of pesten is natuurlijk niet aangenaam en vergt voor de school ook veel intensieve begeleiding. Zeker het vragen van geld gaat iets te ver en hier zou de school zeker tussenbeide moeten komen.

Toch ben ik niet helemaal akkoord. Ook wij ruilden als kind verschillende zaken: Diddl-papier, knikkers, flippo’s… Ik vind dit een goede manier om jonge kinderen sociale vaardigheden aan te leren alsook waarden van bepaalde voorwerpen. Sommige stickers zijn misschien zeldzamer (al beweerd de fabrikant dat er van alle stickers evenveel gemaakt zijn…) de leerlingen moeten dit dan ook leren beseffen dat ze daar dan voorzichtiger mee moeten omgaan. Koppel misschien als school er een les aan of organiseer een grote ruildag, begeleid deze kinderen.

De vaardigheden die ze hiermee aanleren zullen later enorm belangrijk zijn en zeker van pas komen. Het verbieden vind ik dus geen goed idee, het onder controle houden en begeleiden echter wel.