Barst
22nd January 2014, 08:04
Proficiat, u verliest tot 1.000 euro per maand
U hebt geluk. U wordt geboren in België, hebt liefhebbende ouders en een fijne jeugd, ontmoet een lieve levensgezel en geniet van een tweetal kindjes. Alles gaat goed.
Of u hebt pech. Uw huis brandt af, u krijgt een ernstige ziekte, u wordt ontslagen vanwege delokalisatie. Stuk voor stuk gebeurtenissen die uw failliet kunnen betekenen. We organiseren in onze samenleving echter solidariteit op grote schaal om deze persoonlijke drama's te verlichten. We betalen daar met zijn allen belastingen voor, of de overheid verplicht ons een verzekering te nemen. Zo dragen we zorg voor elkaar, een vorm van sociale beschaving zeg maar, waarbij niemand louter aan het eigen (nood)lot wordt overgelaten. Dat vinden we fair.
Of u hebt echt brute pech. U komt niet uit zo'n gelukkig nest, net zoals ik, en met mij vele anderen. Financieel, emotioneel noch sociaal was er bij ons thuis sprake van overschot, integendeel. Mijn moeder heeft een ernstige psychische aandoening en verblijft in een rusthuis. Naast het evidente mentale gewicht van deze situatie kost dat (heel veel) meer geld dan ze maandelijks ontvangt. Net zoals voor maar liefst 6 procent van alle bejaarden in een woonzorgcentrum, vordert het OCMW het tekort terug bij de kinderen, dat heet onderhoudsplicht en gaat over serieuze bedragen. Een gemiddeld Belgisch pensioen schommelt ruwweg rond de 1.200 euro, aangevuld met 130 euro zorgverzekering en een variabel bedrag hulp aan bejaarden. Een gemiddelde rusthuisfactuur bedraagt algauw 2.000 euro, een maandelijks tekort van 650 euro is dus een heel normale situatie.
Kindsdeel
Afhankelijk van het aantal kinderen moet u dit alleen dragen of delen met de andere kinderen, dat heet het kindsdeel. Stelt u zich even voor dat u enig kind bent, getrouwd, een volwaardig tweeverdienersinkomen hebt, twee kinderen en een gemiddeld huis. Niet slecht geboerd, gezien uw onbemiddelde afkomst. Netto verdienen jullie dan een 4.000-tal euro, voor het huis betaalt u ongeveer 1.250 euro, en de energie kost 250 euro per maand. U houdt 2.500 euro over om van te leven. Met zijn viertjes. Het OCMW zal dan het volledige tekort van 650 euro per maand bij u recupereren. Meer dan 25 procent van het beschikbare inkomen.
Vindt u dat rechtvaardig? Vindt u het fair dat de ene gemeente dit bedrag volledig opeist, terwijl je in de gemeente ernaast niets moet betalen? Vindt u het fair dat kinderen van arme ouders moeten betalen, kinderen van rijke ouders de facto niet? Hadden die eersten dan maar andere ouders moeten kiezen? Vindt u het fair dat getrouwde kinderen veel meer betalen dan samenwoners? Concreet, dat ik met mijn huidige inkomen als samenwonende maximaal 77 euro zou moeten bijdragen en dit bedrag door mijn huwelijk 976 euro wordt? Vindt u het fair dat een enig kind evenveel betaalt als alle kinderen samen in een gezin van vijf? Vindt u het fair dat kinderen van onbemiddelde mensen belastingen betalen, waarmee de solidariteit in onze samenleving gefinancierd wordt, maar dat we hen in de kou laten staan als ze zelf steun nodig hebben?
Menswaardig leven
De onderhoudsplicht is een Lose for Life voor mensen die het slechte lot trekken. Het laten voortbestaan van dit zwaard van Damocles, dat valt op basis van zuiver geluk en blinde arbitraire factoren, moet in elk ontwikkeld land verboden worden. Niet in de eerste plaats voor mij, ik red het wel, maar voor de tienduizenden mensen die elke maand moeten knokken om hun onbemiddelde ouder een menswaardig leven te bezorgen.
Het zou de politiek sieren mocht ze, over partijgrenzen heen, deze Lose for Life-loterij stopzetten. Dat is een kwestie van rechtvaardigheid. En bovendien is het perfect haalbaar: studies tonen aan dat de netto-opbrengsten voor heel veel OCMW's te verwaarlozen zijn tegenover de bijkomende administratieve lasten die het systeem creëert. Wie neemt de handschoen op?
Tom Vandoorne is zelfstandig ondernemer, getrouwd en vader van één kind.
Blog DM, 22-01-2014
U hebt geluk. U wordt geboren in België, hebt liefhebbende ouders en een fijne jeugd, ontmoet een lieve levensgezel en geniet van een tweetal kindjes. Alles gaat goed.
Of u hebt pech. Uw huis brandt af, u krijgt een ernstige ziekte, u wordt ontslagen vanwege delokalisatie. Stuk voor stuk gebeurtenissen die uw failliet kunnen betekenen. We organiseren in onze samenleving echter solidariteit op grote schaal om deze persoonlijke drama's te verlichten. We betalen daar met zijn allen belastingen voor, of de overheid verplicht ons een verzekering te nemen. Zo dragen we zorg voor elkaar, een vorm van sociale beschaving zeg maar, waarbij niemand louter aan het eigen (nood)lot wordt overgelaten. Dat vinden we fair.
Of u hebt echt brute pech. U komt niet uit zo'n gelukkig nest, net zoals ik, en met mij vele anderen. Financieel, emotioneel noch sociaal was er bij ons thuis sprake van overschot, integendeel. Mijn moeder heeft een ernstige psychische aandoening en verblijft in een rusthuis. Naast het evidente mentale gewicht van deze situatie kost dat (heel veel) meer geld dan ze maandelijks ontvangt. Net zoals voor maar liefst 6 procent van alle bejaarden in een woonzorgcentrum, vordert het OCMW het tekort terug bij de kinderen, dat heet onderhoudsplicht en gaat over serieuze bedragen. Een gemiddeld Belgisch pensioen schommelt ruwweg rond de 1.200 euro, aangevuld met 130 euro zorgverzekering en een variabel bedrag hulp aan bejaarden. Een gemiddelde rusthuisfactuur bedraagt algauw 2.000 euro, een maandelijks tekort van 650 euro is dus een heel normale situatie.
Kindsdeel
Afhankelijk van het aantal kinderen moet u dit alleen dragen of delen met de andere kinderen, dat heet het kindsdeel. Stelt u zich even voor dat u enig kind bent, getrouwd, een volwaardig tweeverdienersinkomen hebt, twee kinderen en een gemiddeld huis. Niet slecht geboerd, gezien uw onbemiddelde afkomst. Netto verdienen jullie dan een 4.000-tal euro, voor het huis betaalt u ongeveer 1.250 euro, en de energie kost 250 euro per maand. U houdt 2.500 euro over om van te leven. Met zijn viertjes. Het OCMW zal dan het volledige tekort van 650 euro per maand bij u recupereren. Meer dan 25 procent van het beschikbare inkomen.
Vindt u dat rechtvaardig? Vindt u het fair dat de ene gemeente dit bedrag volledig opeist, terwijl je in de gemeente ernaast niets moet betalen? Vindt u het fair dat kinderen van arme ouders moeten betalen, kinderen van rijke ouders de facto niet? Hadden die eersten dan maar andere ouders moeten kiezen? Vindt u het fair dat getrouwde kinderen veel meer betalen dan samenwoners? Concreet, dat ik met mijn huidige inkomen als samenwonende maximaal 77 euro zou moeten bijdragen en dit bedrag door mijn huwelijk 976 euro wordt? Vindt u het fair dat een enig kind evenveel betaalt als alle kinderen samen in een gezin van vijf? Vindt u het fair dat kinderen van onbemiddelde mensen belastingen betalen, waarmee de solidariteit in onze samenleving gefinancierd wordt, maar dat we hen in de kou laten staan als ze zelf steun nodig hebben?
Menswaardig leven
De onderhoudsplicht is een Lose for Life voor mensen die het slechte lot trekken. Het laten voortbestaan van dit zwaard van Damocles, dat valt op basis van zuiver geluk en blinde arbitraire factoren, moet in elk ontwikkeld land verboden worden. Niet in de eerste plaats voor mij, ik red het wel, maar voor de tienduizenden mensen die elke maand moeten knokken om hun onbemiddelde ouder een menswaardig leven te bezorgen.
Het zou de politiek sieren mocht ze, over partijgrenzen heen, deze Lose for Life-loterij stopzetten. Dat is een kwestie van rechtvaardigheid. En bovendien is het perfect haalbaar: studies tonen aan dat de netto-opbrengsten voor heel veel OCMW's te verwaarlozen zijn tegenover de bijkomende administratieve lasten die het systeem creëert. Wie neemt de handschoen op?
Tom Vandoorne is zelfstandig ondernemer, getrouwd en vader van één kind.
Blog DM, 22-01-2014