Suzy Buyens
21st October 2013, 20:58
Het hof van beroep van Brussel heeft maandag de vervolgingen onontvankelijk verklaard in een zaak van vermeende grootschalige fiscale fraude waarin onder meer prins Henri de Croÿ-Solre terecht stond. Meyrem Almaci van Groen reageert woedend. ‘Opnieuw valt een miljardenfraudezaak in het water door een procedurefout. Doordat miljardenfraudeurs ermee weg komen, liggen de belastingen veel te hoog voor iedereen.’
De zaak van vermeende fiscale fraude gaat terug tot 1995. Prins Henri de Cröy-Solre had aandeelhouders overtuigd om hun aandelen te verkopen aan zijn bedrijven, aldus het onderzoek dat werd gevoerd op initiatief van een Antwerpse beambte van de fiscus, die fel werd bekritiseerd door de verdediging. Die bedrijven werden niet geleid door de prins, maar door een ‘stroman’, Bernard Ouazan, blijkt uit het onderzoek.
Via een kasgeldconstructie kon geld uit de vennootschappen gehaald worden zonder er veel belastingen op te betalen. Het ontdoken bedrag belastingen werd geraamd op 75 miljoen euro. De verdediging hield vol dat de financiële manoeuvres van de prins wettelijk waren.
In juni 2012 was prins Henri de Croÿ-Solre in eerste aanleg door de correctionele rechtbank van Brussel veroordeeld tot drie jaar cel met uitstel.
Het hof heeft zich niet ten gronde uitgesproken in deze zaak. Het hof oordeelde onder meer dat de onderzoekers oneerlijke methodes hadden gebruikt. De FOD Financiën, die zich burgerlijke partij stelde, heeft overigens in beroep niet gepleit.
‘Opnieuw miljardenfraudezaak in water gevallen door procedurefouten’
‘Deze miljardenfraudezaak is één van de grootste van de laatste 30 jaar. Door een procedurefout vervalt de 3 miljard Belgische frank aan schadevergoeding. Voor Groen en Ecolo duidt dit voor de zoveelste maal op de ondoeltreffendheid van het antifraudebeleid van de regering. Doordat miljardenfraudeurs ermee weg komen, liggen de belastingen veel te hoog voor iedereen’, reageerde Groen-Kamerlid Meyrem Almaci op de uitspraak van het Brusselse hof van beroep.
Het Hof baseerde de vrijspraak op een onregelmatigheid bij één enkel verhoor van een beschuldigde in Frankrijk. Daardoor is de procedure onontvankelijk verklaard. Nochtans had een eerder vonnis van 240 pagina’s de hele fraudemontage geanalyseerd. Dit miljardenfraudedossier kende dus hetzelfde verloop als het KB Lux-dossier, stelt ze vast.
De groenen zullen minister van Financiën Koen Geens vragen of de federale overheid cassatieberoep zal aantekenen, om een nieuwe procedure te gronde te bekomen. ‘De Antigone-jurisprudentie kan hiervoor een basis leveren. Deze jurisprudentie stelt dat men een procedure-onregelmatigheid moet afwegen tegenover de zwaarte van de feiten, opdat niet de hele procedure overboord wordt gegooid’, legt Meyrem Almaci uit.
Bron: De Standaard, 21/10/2013
Mijn mening:
Een diepe verontwaardiging roept dit artikel bij mij op. Het is weer maar een bewezen dat wie veel geld heeft, het (ge)recht altijd aan zijn kant heeft. Zij geven hun geld liever uit aan het betalen van advocaten en gerechtskosten dan aan eerlijke belastingen. De gerechts- en andere kosten kunnen ze ongetwijfeld ook nog inbrengen bij één of andere aftrekpost. Er moet dringend paal en perk gesteld worden aan de belastingontduiking en fraudepraktijken door vermogenden door strengere wetten en een snellere aanpak van dergelijke toestanden. Als de politiek hier dan toch mee bezig is, dat ze dan ineens werk maken van (extra) vermogensbelastingen zodat de gewone, werkende mens nog iets overhoudt om zijn pensioen later te kunnen betalen. Of zouden de politici de boot hier afhouden omdat ze dan in hun eigen vel snijden?
De zaak van vermeende fiscale fraude gaat terug tot 1995. Prins Henri de Cröy-Solre had aandeelhouders overtuigd om hun aandelen te verkopen aan zijn bedrijven, aldus het onderzoek dat werd gevoerd op initiatief van een Antwerpse beambte van de fiscus, die fel werd bekritiseerd door de verdediging. Die bedrijven werden niet geleid door de prins, maar door een ‘stroman’, Bernard Ouazan, blijkt uit het onderzoek.
Via een kasgeldconstructie kon geld uit de vennootschappen gehaald worden zonder er veel belastingen op te betalen. Het ontdoken bedrag belastingen werd geraamd op 75 miljoen euro. De verdediging hield vol dat de financiële manoeuvres van de prins wettelijk waren.
In juni 2012 was prins Henri de Croÿ-Solre in eerste aanleg door de correctionele rechtbank van Brussel veroordeeld tot drie jaar cel met uitstel.
Het hof heeft zich niet ten gronde uitgesproken in deze zaak. Het hof oordeelde onder meer dat de onderzoekers oneerlijke methodes hadden gebruikt. De FOD Financiën, die zich burgerlijke partij stelde, heeft overigens in beroep niet gepleit.
‘Opnieuw miljardenfraudezaak in water gevallen door procedurefouten’
‘Deze miljardenfraudezaak is één van de grootste van de laatste 30 jaar. Door een procedurefout vervalt de 3 miljard Belgische frank aan schadevergoeding. Voor Groen en Ecolo duidt dit voor de zoveelste maal op de ondoeltreffendheid van het antifraudebeleid van de regering. Doordat miljardenfraudeurs ermee weg komen, liggen de belastingen veel te hoog voor iedereen’, reageerde Groen-Kamerlid Meyrem Almaci op de uitspraak van het Brusselse hof van beroep.
Het Hof baseerde de vrijspraak op een onregelmatigheid bij één enkel verhoor van een beschuldigde in Frankrijk. Daardoor is de procedure onontvankelijk verklaard. Nochtans had een eerder vonnis van 240 pagina’s de hele fraudemontage geanalyseerd. Dit miljardenfraudedossier kende dus hetzelfde verloop als het KB Lux-dossier, stelt ze vast.
De groenen zullen minister van Financiën Koen Geens vragen of de federale overheid cassatieberoep zal aantekenen, om een nieuwe procedure te gronde te bekomen. ‘De Antigone-jurisprudentie kan hiervoor een basis leveren. Deze jurisprudentie stelt dat men een procedure-onregelmatigheid moet afwegen tegenover de zwaarte van de feiten, opdat niet de hele procedure overboord wordt gegooid’, legt Meyrem Almaci uit.
Bron: De Standaard, 21/10/2013
Mijn mening:
Een diepe verontwaardiging roept dit artikel bij mij op. Het is weer maar een bewezen dat wie veel geld heeft, het (ge)recht altijd aan zijn kant heeft. Zij geven hun geld liever uit aan het betalen van advocaten en gerechtskosten dan aan eerlijke belastingen. De gerechts- en andere kosten kunnen ze ongetwijfeld ook nog inbrengen bij één of andere aftrekpost. Er moet dringend paal en perk gesteld worden aan de belastingontduiking en fraudepraktijken door vermogenden door strengere wetten en een snellere aanpak van dergelijke toestanden. Als de politiek hier dan toch mee bezig is, dat ze dan ineens werk maken van (extra) vermogensbelastingen zodat de gewone, werkende mens nog iets overhoudt om zijn pensioen later te kunnen betalen. Of zouden de politici de boot hier afhouden omdat ze dan in hun eigen vel snijden?