Barst
18th October 2013, 15:44
‘Generatieconflict is niet meer van deze tijd’
‘Het generatieconflict is dood’, besluiten professor Marc Hooghe en Joris Boonen (KU Leuven) uit een studie bij meer dan drieduizend 15-jarigen. Liefst de helft van hen zou op dezelfde partij als hun ouders stemmen.
Is er geen nood meer aan een generatieconflict?
‘Zo’n conflict ontstaat vooral tijdens grote maatschappelijke verschuivingen, zoals de secularisering en de vervanging van een autoritair door een meer egalitair waardepatroon in de jaren zestig. De jongeren die toen een generatieconflict uitvochten zijn intussen grootouders geworden. De jongeren van nu hebben geen nood om zich tegen hen af te zetten. Ze doen hetzelfde als hun ouders. Alleen moeten ze daar niet meer voor vechten als vroeger. De zogenaamde braafheid van deze generatie jongeren is dus een misverstand.’
‘Wie jong is en niet links heeft geen hart. Wie oud is en niet rechts heeft geen verstand’, zei Churchill. Klopt die stelling nog wel?
‘Er zijn toch nog altijd verschillen. Bij de oudere generatie zit dat besef van economische groei er diep in. Ze kregen het altijd beter. Dat leidt makkelijker tot een gevoelen dat je kunt delen. De huidige generatie jongeren wordt met meer bedreigingen geconfronteerd: er economisch nog op vooruitgaan wordt moeilijk, dat leidt tot een meer behoudende reflex. Logisch, lijkt me. Maar op het vlak van het leefmilieu zijn jongeren meer bezorgd dan ouderen. Op dat vlak zijn ze wel links.’
Is het dan verkeerd van jonge politici om het generatieconflict op te zoeken, bijvoorbeeld door te klagen dat de oudere generatie hen opzadelt met een onhoudbare financiële erfenis?
‘Eigenlijk wel. Je kunt niet zomaar je grootouders verwijten dat ze de staatskas hebben geplunderd. Die tegenstelling is niet zo absoluut. Je geeft dan de schuld aan mensen die het relatief goed hebben, maar hun spaargeld ook delen met de jongeren, de subsidies aan de kinderen of kleinkinderen voor de bouw van een eigen woning zijn heel gebruikelijk. Meer nog: de kinderen verwachten die financiële transfers ook. Je hebt intussen zelfs al wetsvoorstellen om het rechtstreeks erven door de kleinkinderen mogelijk te maken.’
En het omgekeerde generatieconflict? De opkomst van de ouderenpartijen die hun pensioen opeisen?
‘Zo’n groot succes zijn WOW in België en 50Plus in Nederland nu ook weer niet geweest. Het grote probleem van die ouderenpartijen is dat ze maar één gemeenschappelijk belang hebben: hun pensioen. Voor de rest heb je de meest uiteenlopende meningen binnen zulke partijen, waardoor ze erg moeilijk te mobiliseren zijn. Trouwens, bij ons is CD&V de facto al de ouderenpartij als je kijkt naar het profiel van haar kiezers.’
Toch valt het op dat CD&V’ers er beter in slagen om hun politieke opvattingen door te geven dan pakweg Open VLD’ers.
‘Dat komt omdat CD&V’ers hun kinderen in een meer homogene familie laten opgroeien. Vaak leven ze in een subcultuur met christelijk onderwijs, eigen verenigingen. Dan worden waarden makkelijker doorgegeven dan bij Open VLD’ers, die zo’n subcultuur niet hebben, behalve dan misschien hier en daar in Oost-Vlaanderen.’
DS, 18-10-2013 (Wim Winckelmans)
‘Het generatieconflict is dood’, besluiten professor Marc Hooghe en Joris Boonen (KU Leuven) uit een studie bij meer dan drieduizend 15-jarigen. Liefst de helft van hen zou op dezelfde partij als hun ouders stemmen.
Is er geen nood meer aan een generatieconflict?
‘Zo’n conflict ontstaat vooral tijdens grote maatschappelijke verschuivingen, zoals de secularisering en de vervanging van een autoritair door een meer egalitair waardepatroon in de jaren zestig. De jongeren die toen een generatieconflict uitvochten zijn intussen grootouders geworden. De jongeren van nu hebben geen nood om zich tegen hen af te zetten. Ze doen hetzelfde als hun ouders. Alleen moeten ze daar niet meer voor vechten als vroeger. De zogenaamde braafheid van deze generatie jongeren is dus een misverstand.’
‘Wie jong is en niet links heeft geen hart. Wie oud is en niet rechts heeft geen verstand’, zei Churchill. Klopt die stelling nog wel?
‘Er zijn toch nog altijd verschillen. Bij de oudere generatie zit dat besef van economische groei er diep in. Ze kregen het altijd beter. Dat leidt makkelijker tot een gevoelen dat je kunt delen. De huidige generatie jongeren wordt met meer bedreigingen geconfronteerd: er economisch nog op vooruitgaan wordt moeilijk, dat leidt tot een meer behoudende reflex. Logisch, lijkt me. Maar op het vlak van het leefmilieu zijn jongeren meer bezorgd dan ouderen. Op dat vlak zijn ze wel links.’
Is het dan verkeerd van jonge politici om het generatieconflict op te zoeken, bijvoorbeeld door te klagen dat de oudere generatie hen opzadelt met een onhoudbare financiële erfenis?
‘Eigenlijk wel. Je kunt niet zomaar je grootouders verwijten dat ze de staatskas hebben geplunderd. Die tegenstelling is niet zo absoluut. Je geeft dan de schuld aan mensen die het relatief goed hebben, maar hun spaargeld ook delen met de jongeren, de subsidies aan de kinderen of kleinkinderen voor de bouw van een eigen woning zijn heel gebruikelijk. Meer nog: de kinderen verwachten die financiële transfers ook. Je hebt intussen zelfs al wetsvoorstellen om het rechtstreeks erven door de kleinkinderen mogelijk te maken.’
En het omgekeerde generatieconflict? De opkomst van de ouderenpartijen die hun pensioen opeisen?
‘Zo’n groot succes zijn WOW in België en 50Plus in Nederland nu ook weer niet geweest. Het grote probleem van die ouderenpartijen is dat ze maar één gemeenschappelijk belang hebben: hun pensioen. Voor de rest heb je de meest uiteenlopende meningen binnen zulke partijen, waardoor ze erg moeilijk te mobiliseren zijn. Trouwens, bij ons is CD&V de facto al de ouderenpartij als je kijkt naar het profiel van haar kiezers.’
Toch valt het op dat CD&V’ers er beter in slagen om hun politieke opvattingen door te geven dan pakweg Open VLD’ers.
‘Dat komt omdat CD&V’ers hun kinderen in een meer homogene familie laten opgroeien. Vaak leven ze in een subcultuur met christelijk onderwijs, eigen verenigingen. Dan worden waarden makkelijker doorgegeven dan bij Open VLD’ers, die zo’n subcultuur niet hebben, behalve dan misschien hier en daar in Oost-Vlaanderen.’
DS, 18-10-2013 (Wim Winckelmans)