M*rel.Marissen
6th August 2013, 09:22
Doorbraak in communicatie met locked-in-patiënten
Luikse wetenschappers hebben samen met buitenlandse collega's een nieuwe techniek ontwikkeld om te communiceren met zogenaamde locked-in-patiënten. Die mensen zijn nog steeds bij bewustzijn, maar alle communicatiemiddelen zijn weggevallen. De techniek combineert hoofdrekenen met de omvang van de pupillen van de patiënt.
Het mooie is vooral dat training of aanpassingen - naargelang de patiënt - overbodig zijn om het antwoord op ja-neenvragen te decoderen. Bovendien lijkt de techniek ook geschikt om het bewustzijn van patiënten na te gaan, zo blijkt uit het rapport dat vandaag verscheen in het vakblad Current Biology.
De techniek baseert zich op de omvang van de pupillen van een patiënt. Zoals bekend verandert die bijvoorbeeld bij emotionele veranderingen, maar onderzoek wees al uit dat ook andere hersenactiviteit invloed heeft op de pupillen.
Hoofdrekenen
In dit geval blijkt hoofdrekenen erg nuttig. Zo meet een camera de pupillen van de patiënt terwijl die ja-neenvragen krijgt voorgeschoteld. Op een groot scherm verschijnt vervolgens eerst "ja" en nadien "neen", telkens vergezeld van een rekensom. Door de patiënten te vragen enkel aan het rekenen te slaan wanneer het juiste antwoord op de vraag verschijnt, konden de onderzoekers die antwoorden ontcijferen.
Het team wetenschappers omvat naast Steven Laureys en Camille Chatelle van de Université de Liège onderzoekers uir Duitsland, Australië en de VS.
Datum: 05/08/2013
Bron: http://www.demorgen.be/dm/nl/992/Wetenschap/article/detail/1681713/2013/08/05/Doorbraak-in-communicatie-met-locked-in-patienten.dhtml
Mening:
De schrijver van dit artikel heeft volgens mij zeker niet overdreven door het woord 'doorbraak' te gebruiken in de titel. Wanneer mensen heel lang in coma liggen is het namelijk zeer moeilijk voor familieleden en vrienden om een goede houding ertegenover aan te nemen. Je weet eigenlijk niets: je weet niet wat en of je dierbare denkt, of hij/zij ooit nog gaat wakker worden... Dankzij deze wetenschappelijke ontdekking wordt het mogelijk om toch op een of andere manier te communiceren met deze mensen. Je kan wel enkel ja/nee-vragen stellen, maar ik denk dat je daar al heel blij mee bent wanneer de persoon in kwestie daar maar ligt. Op die manier wordt het voor dokters volgens mij ook gemakkelijker om de beslissing te nemen om de patiënt nog aan de machines te houden of niet. Wanneer de patiënt nog blijft "antwoorden" op vragen, dan betekent dit dat er zeker nog hersenactiviteit is en dat ze beter wel nog kunnen wachten. Familieleden en vrienden zullen de beslissingen van dokters dan ook meer betrouwen en moeten niet meer denken "Wat als hij/zij toch nog ooit wakker zou worden, dan hebben wij zijn/haar dood wel op ons geweten"...
Luikse wetenschappers hebben samen met buitenlandse collega's een nieuwe techniek ontwikkeld om te communiceren met zogenaamde locked-in-patiënten. Die mensen zijn nog steeds bij bewustzijn, maar alle communicatiemiddelen zijn weggevallen. De techniek combineert hoofdrekenen met de omvang van de pupillen van de patiënt.
Het mooie is vooral dat training of aanpassingen - naargelang de patiënt - overbodig zijn om het antwoord op ja-neenvragen te decoderen. Bovendien lijkt de techniek ook geschikt om het bewustzijn van patiënten na te gaan, zo blijkt uit het rapport dat vandaag verscheen in het vakblad Current Biology.
De techniek baseert zich op de omvang van de pupillen van een patiënt. Zoals bekend verandert die bijvoorbeeld bij emotionele veranderingen, maar onderzoek wees al uit dat ook andere hersenactiviteit invloed heeft op de pupillen.
Hoofdrekenen
In dit geval blijkt hoofdrekenen erg nuttig. Zo meet een camera de pupillen van de patiënt terwijl die ja-neenvragen krijgt voorgeschoteld. Op een groot scherm verschijnt vervolgens eerst "ja" en nadien "neen", telkens vergezeld van een rekensom. Door de patiënten te vragen enkel aan het rekenen te slaan wanneer het juiste antwoord op de vraag verschijnt, konden de onderzoekers die antwoorden ontcijferen.
Het team wetenschappers omvat naast Steven Laureys en Camille Chatelle van de Université de Liège onderzoekers uir Duitsland, Australië en de VS.
Datum: 05/08/2013
Bron: http://www.demorgen.be/dm/nl/992/Wetenschap/article/detail/1681713/2013/08/05/Doorbraak-in-communicatie-met-locked-in-patienten.dhtml
Mening:
De schrijver van dit artikel heeft volgens mij zeker niet overdreven door het woord 'doorbraak' te gebruiken in de titel. Wanneer mensen heel lang in coma liggen is het namelijk zeer moeilijk voor familieleden en vrienden om een goede houding ertegenover aan te nemen. Je weet eigenlijk niets: je weet niet wat en of je dierbare denkt, of hij/zij ooit nog gaat wakker worden... Dankzij deze wetenschappelijke ontdekking wordt het mogelijk om toch op een of andere manier te communiceren met deze mensen. Je kan wel enkel ja/nee-vragen stellen, maar ik denk dat je daar al heel blij mee bent wanneer de persoon in kwestie daar maar ligt. Op die manier wordt het voor dokters volgens mij ook gemakkelijker om de beslissing te nemen om de patiënt nog aan de machines te houden of niet. Wanneer de patiënt nog blijft "antwoorden" op vragen, dan betekent dit dat er zeker nog hersenactiviteit is en dat ze beter wel nog kunnen wachten. Familieleden en vrienden zullen de beslissingen van dokters dan ook meer betrouwen en moeten niet meer denken "Wat als hij/zij toch nog ooit wakker zou worden, dan hebben wij zijn/haar dood wel op ons geweten"...