PDA

Bekijk de volledige versie : Klasse: “Scheiden niet altijd drama”


J*ll.Verboven
3rd March 2013, 23:42
Klasse: “Scheiden niet altijd drama”

Voor onderwijsblad Klasse is een echtscheiding niet het einde van de wereld. Integendeel, het blad ziet er zelfs de voordelen van in. Zo krijg je er als kind broers en zussen bij. Klasse lanceert daarom een positieve campagne, waarmee het kinderen een scheiding makkelijker wil doen verwerken. De campagne gaat gepaard met een speciaal lied van Stan van Samang.

http://nieuws.vtm.be/binnenland/2013030339378-klasse-scheiden-niet-altijd-drama
http://www.klasse.be/leraren/magazine/?nr=233

Mening:
In het onderwijsblad Klasse van maart verscheen een artikel, dat te vinden is in bijlage, rond echtscheidingen. Het gaat om drie getuigenissen van (ex)leerlingen die het moeilijk hadden om de scheiding van hun ouders te verwerken. Ze kregen veel steun op school van onder andere de leerkrachten. Klasse probeert ook een steentje bij te dragen en lanceert daarom deze campagne.
Ik vind het goed dat dit in het nieuws komt zodat kinderen met deze problemen weten dat ze niet alleen zijn. Dat er nog anderen zijn die met dezelfde problemen te kampen hebben. Mijn ouders zijn na bijna 28 jaar huwelijk nog steeds samen dus ik kan niet uit ervaring spreken. Wel kan ik me inbeelden dat vele kinderen het moeilijk hebben met de verwerking van de echtscheiding van hun ouders.
Een kind hoeft niet de reden te zijn om samen te blijven voor een koppel maar het mag ook niet de dupe worden van de scheiding van een koppel. Maar al te vaak is dit laatste wel het geval, zijn de ouders te veel bezig met hun eigen problemen en wordt er te weinig rekening gehouden met het kind. Ook daarom is het goed dat dit in het nieuws komt. Zo gaan de ouders misschien eens nadenken voor de eventuele gevolgen voor het kind en niet uit egoďsme handelen maar uit het goede voor het kind.
Voor onze toekomst als leerkracht is dit ook relevant. Wat als we een leerling in de klas hebben dat met deze problemen kampt? Hoe herkennen we de problemen? Welke manier is de gepaste manier om hierop te reageren in de klas? En het voornaamste, wat kunnen wij als leerkracht betekenen voor het kind?