Barst
18th January 2013, 16:53
Samen asociaal
Oscar van den Boogaard
De Belgen zijn dol op de Coyote. Al meer dan 350.000 automobilisten rijden ermee rond. Ieder jaar komen er 85.000 van die toestellen bij waarmee weggebruikers elkaar waarschuwen voor snelheidscontroles.
Ik begrijp niet dat Coyotes worden toegestaan. Een automobilist moet zich toch altijd aan de maximale snelheid houden, toch niet alleen als er controle is? Iedereen moet op ieder moment op iedere plaats veilig rijden.
In mijn auto verander ik in een moraalridder. Ik word woest van mensen die de verkeersregels aan hun laars lappen. Ik vind het asociaal, niet getuigen van enige solidariteit. Ik ben gechoqueerd als mijn straat als racebaan wordt gebruikt. Niet alleen om de verkeersveiligheid maar ook om het totale dedain waarmee mensen naar de openbare wereld kijken.
Een vriendin die zweert bij haar Coyote, beweert dat het systeem juist héél sociaal is, want telkens als een Coyote*gebruiker een mobiele radar passeert, kan hij met een druk op de knop de flitscamera lokaliseren voor de andere automobilisten die met zo'n apparaatje zijn uitgerust. Coyote-gebruikers helpen elkaar. Ze maken samen de wereld beter.
Houd toch op! Ze maken de wereld slechter. Ze zijn helemaal niet sociaal, maar vooral kinderachtig. Je samen tegen autoriteit keren. Wij doen onze zin want mama en papa zien het toch niet.
Als de Belgen samen hun goesting kunnen doen, zijn ze solidair, als ze zich moeten inzetten voor iets maatschappelijks, dan zijn ze in geen velden of wegen te bekennen. Ze zijn alleen maar uit op eigenbelang. Wat voor de gemeenschap telt, is niet belangrijk. Kijk maar naar de fietspaden, de spoorwegen, de natuur, het culturele erfgoed.
Beschermt de mens die verkeersborden aan zijn laars lapt soms zijn autonomie? Zijn verkeersovertredingen een lofzang op de individualiteit? Leuke wereld waarin mensen afremmen bij flitspalen om daarna vrolijk op het gaspedaal te duwen? En zich verbonden te voelen met al die Coyote-vrienden die hetzelfde doen. Is samen asociaal doen soms sociaal?
En is een overtreding die niet wordt geregistreerd soms geen overtreding? Is een dief die niet wordt betrapt soms geen dief? Wat een moraalvervaging!
Het is vanuit dit soort verontwaardiging dat ik vorige week zelf over de schreef ben gegaan. Toen een Amerikaanse monovolume me op een provinciale weg met een rotsnelheid probeerde in te halen, gaf ik gas om dat te voorkomen. Ik remde af bij een gevaarlijke brug waar de maximumsnelheid een paar jaar geleden door mijn toedoen is teruggebracht tot vijftig kilometer per uur. Ik zag in mijn binnenspiegel de vrouw in de Chevrolet naar haar hoofd wijzen. Naast haar zat een klein kind.
Na de brug stak ze me voorbij en verdween in de verte. Korte tijd later reed ik weer dicht achter haar toen ze werd opgehouden door een vuilniswagen. Ik dacht triomfantelijk: God straft onmiddellijk. Op dat moment drukte ze op haar gaspedaal, haalde de vuilniswagen in en weg was ze.
Een paar minuten later stond ik naast haar voor het rode licht. Ik moest links afslaan en zij moest rechtdoor. Ik maakte een teken dat ze haar raampje moest opendoen. Ze keek strak voor zich uit, ik claxonneerde. Toen deed ze haar raampje open en riep ik dat ze een misdadigster is op de weg en dat ze uit de ouderlijke macht zou moeten worden ontheven omdat ze het leven van haar kind in gevaar brengt. Ik noemde haar een egoïst en een domme trut.
Opeens merkte ik op dat de auto's voor mij links af begonnen te slaan. Ik drukte op mijn gaspedaal en sprintte weg door oranje. Op dat moment loeiende sirenes. Ik zette mijn auto stil, maar was me van geen kwaad bewust. ‘Je mag vanuit stilstand niet door oranje rijden', zei de politieman neutraal. ‘Dat kost u 100 euro.'
Ik zei dat de situatie wel heel ironisch was omdat ik net een andere weggebruiker de les had gespeld. Ik voegde eraan toe dat ik me altijd actief inzet om de verkeersveiligheid te bevorderen. Hij sprak de wijze woorden dat een overtreding een overtreding is. Ik vroeg clementie terwijl hij mijn adresgegevens opschreef. Ik zei: als u een politieman bent, stuurt u mij een bon, als u een goed mens bent, laat u het achterwege.
Als de vrouw in de Chevrolet heeft gezien dat ik ben aangehouden, heeft ze zeker gedacht: God straft onmiddellijk. Maar een politieman is geen god. Hij is hoogstens een goed mens.
DS, 18-01-2013 (Oscar van den Boogaard)
Oscar van den Boogaard
De Belgen zijn dol op de Coyote. Al meer dan 350.000 automobilisten rijden ermee rond. Ieder jaar komen er 85.000 van die toestellen bij waarmee weggebruikers elkaar waarschuwen voor snelheidscontroles.
Ik begrijp niet dat Coyotes worden toegestaan. Een automobilist moet zich toch altijd aan de maximale snelheid houden, toch niet alleen als er controle is? Iedereen moet op ieder moment op iedere plaats veilig rijden.
In mijn auto verander ik in een moraalridder. Ik word woest van mensen die de verkeersregels aan hun laars lappen. Ik vind het asociaal, niet getuigen van enige solidariteit. Ik ben gechoqueerd als mijn straat als racebaan wordt gebruikt. Niet alleen om de verkeersveiligheid maar ook om het totale dedain waarmee mensen naar de openbare wereld kijken.
Een vriendin die zweert bij haar Coyote, beweert dat het systeem juist héél sociaal is, want telkens als een Coyote*gebruiker een mobiele radar passeert, kan hij met een druk op de knop de flitscamera lokaliseren voor de andere automobilisten die met zo'n apparaatje zijn uitgerust. Coyote-gebruikers helpen elkaar. Ze maken samen de wereld beter.
Houd toch op! Ze maken de wereld slechter. Ze zijn helemaal niet sociaal, maar vooral kinderachtig. Je samen tegen autoriteit keren. Wij doen onze zin want mama en papa zien het toch niet.
Als de Belgen samen hun goesting kunnen doen, zijn ze solidair, als ze zich moeten inzetten voor iets maatschappelijks, dan zijn ze in geen velden of wegen te bekennen. Ze zijn alleen maar uit op eigenbelang. Wat voor de gemeenschap telt, is niet belangrijk. Kijk maar naar de fietspaden, de spoorwegen, de natuur, het culturele erfgoed.
Beschermt de mens die verkeersborden aan zijn laars lapt soms zijn autonomie? Zijn verkeersovertredingen een lofzang op de individualiteit? Leuke wereld waarin mensen afremmen bij flitspalen om daarna vrolijk op het gaspedaal te duwen? En zich verbonden te voelen met al die Coyote-vrienden die hetzelfde doen. Is samen asociaal doen soms sociaal?
En is een overtreding die niet wordt geregistreerd soms geen overtreding? Is een dief die niet wordt betrapt soms geen dief? Wat een moraalvervaging!
Het is vanuit dit soort verontwaardiging dat ik vorige week zelf over de schreef ben gegaan. Toen een Amerikaanse monovolume me op een provinciale weg met een rotsnelheid probeerde in te halen, gaf ik gas om dat te voorkomen. Ik remde af bij een gevaarlijke brug waar de maximumsnelheid een paar jaar geleden door mijn toedoen is teruggebracht tot vijftig kilometer per uur. Ik zag in mijn binnenspiegel de vrouw in de Chevrolet naar haar hoofd wijzen. Naast haar zat een klein kind.
Na de brug stak ze me voorbij en verdween in de verte. Korte tijd later reed ik weer dicht achter haar toen ze werd opgehouden door een vuilniswagen. Ik dacht triomfantelijk: God straft onmiddellijk. Op dat moment drukte ze op haar gaspedaal, haalde de vuilniswagen in en weg was ze.
Een paar minuten later stond ik naast haar voor het rode licht. Ik moest links afslaan en zij moest rechtdoor. Ik maakte een teken dat ze haar raampje moest opendoen. Ze keek strak voor zich uit, ik claxonneerde. Toen deed ze haar raampje open en riep ik dat ze een misdadigster is op de weg en dat ze uit de ouderlijke macht zou moeten worden ontheven omdat ze het leven van haar kind in gevaar brengt. Ik noemde haar een egoïst en een domme trut.
Opeens merkte ik op dat de auto's voor mij links af begonnen te slaan. Ik drukte op mijn gaspedaal en sprintte weg door oranje. Op dat moment loeiende sirenes. Ik zette mijn auto stil, maar was me van geen kwaad bewust. ‘Je mag vanuit stilstand niet door oranje rijden', zei de politieman neutraal. ‘Dat kost u 100 euro.'
Ik zei dat de situatie wel heel ironisch was omdat ik net een andere weggebruiker de les had gespeld. Ik voegde eraan toe dat ik me altijd actief inzet om de verkeersveiligheid te bevorderen. Hij sprak de wijze woorden dat een overtreding een overtreding is. Ik vroeg clementie terwijl hij mijn adresgegevens opschreef. Ik zei: als u een politieman bent, stuurt u mij een bon, als u een goed mens bent, laat u het achterwege.
Als de vrouw in de Chevrolet heeft gezien dat ik ben aangehouden, heeft ze zeker gedacht: God straft onmiddellijk. Maar een politieman is geen god. Hij is hoogstens een goed mens.
DS, 18-01-2013 (Oscar van den Boogaard)