jeroen.vandyck
14th November 2012, 12:22
Twee weken voor de Palestijnse president Mahmoed Abbas bij de Verenigde Naties een aanvraag tot erkenning van Palestina als staat indient, heeft Israël met verregaande stappen gedreigd. Het land zou in dat geval de joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever kunnen annexeren en de vredesverdragen met de Palestijnen opzeggen. .
Het was milieuminister Gilad Erdan van de regerende Likoedpartij die woensdag op de Israëlische radio de dreigende taal sprak. Volgens de krant Haaretz zouden de Israëlische ambassades wereldwijd ook al de wenk gekregen hebben de dreigementen over te maken aan de politieke leidingen in de desbetreffende gastlanden.
Abbas is van plan op 29 november de Algemene Vergadering van de VN om erkenning als niet-lidstaat te vragen. Inwilliging van het verzoek zou een expliciete erkenning van Palestina als staat door de internationale gemeenschap betekenen. Abbas heeft enkel een meerderheid nodig van de Algemene Vergadering, wat niet echt een lastige klus lijkt. De Palestijnen zouden bij de VN dan een status krijgen zoals het Vaticaan.
De Israëlische radio bericht zelfs dat het het ministerie van Buitenlandse Zaken in Jeruzalem in een intern document de val van de Palestijnse Autoriteit van Abbas als "enige alternatief" omschrijft, mocht hij bij de VN de aanvraag indienen. Het document moet wel nog de goedkeuring krijgen van buitenlandminister Avigdor Lieberman. Daarna dient het ook nog voorgelegd aan de Israëlische regering.
(www.demorgen.be)
mening: De dreiging van Israël slaat nergens op. De annexatie van de kolonies op de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem zijn al een feit. Door de scheidingsmuur die niet het traject van de grenzen van 1967 volgt, maar de kolonies en het vruchtbaarste land inpalmt, zijn deze gebieden voor de Palestijnen niet toegankelijk. Door Israëls politiek van afbraak van Palestijnse huizen en het voortdurend bijbouwen voor de Joodse burgers worden de eersten weggepest uit hun eigen wijken en dorpen. Door de roof van water, land en de permanente roadblocks is de Palestijnse staat de facto onleefbaar geworden. De vredesbesprekingen? Die zijn al lang niet meer aan de gang. De erkenning door de VN zal voor de gewone Palestijn geen soelaas bieden. De situatie zal er slechts op verbeteren als enkele moedige politici hun nek uitsteken. In het geval Israël (weer eens) overmatig reageert, kunnen de Europese leiders misschien eens anders reageren dan met een lauwe verklaring waar de beide partijen tot kalmte worden opgeroepen. Met de resoluties, afspraken en internationale wetten die Israël systematisch overtreedt, kan men ondertussen al aan een nieuwe muur beginnen bouwen.
Het was milieuminister Gilad Erdan van de regerende Likoedpartij die woensdag op de Israëlische radio de dreigende taal sprak. Volgens de krant Haaretz zouden de Israëlische ambassades wereldwijd ook al de wenk gekregen hebben de dreigementen over te maken aan de politieke leidingen in de desbetreffende gastlanden.
Abbas is van plan op 29 november de Algemene Vergadering van de VN om erkenning als niet-lidstaat te vragen. Inwilliging van het verzoek zou een expliciete erkenning van Palestina als staat door de internationale gemeenschap betekenen. Abbas heeft enkel een meerderheid nodig van de Algemene Vergadering, wat niet echt een lastige klus lijkt. De Palestijnen zouden bij de VN dan een status krijgen zoals het Vaticaan.
De Israëlische radio bericht zelfs dat het het ministerie van Buitenlandse Zaken in Jeruzalem in een intern document de val van de Palestijnse Autoriteit van Abbas als "enige alternatief" omschrijft, mocht hij bij de VN de aanvraag indienen. Het document moet wel nog de goedkeuring krijgen van buitenlandminister Avigdor Lieberman. Daarna dient het ook nog voorgelegd aan de Israëlische regering.
(www.demorgen.be)
mening: De dreiging van Israël slaat nergens op. De annexatie van de kolonies op de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem zijn al een feit. Door de scheidingsmuur die niet het traject van de grenzen van 1967 volgt, maar de kolonies en het vruchtbaarste land inpalmt, zijn deze gebieden voor de Palestijnen niet toegankelijk. Door Israëls politiek van afbraak van Palestijnse huizen en het voortdurend bijbouwen voor de Joodse burgers worden de eersten weggepest uit hun eigen wijken en dorpen. Door de roof van water, land en de permanente roadblocks is de Palestijnse staat de facto onleefbaar geworden. De vredesbesprekingen? Die zijn al lang niet meer aan de gang. De erkenning door de VN zal voor de gewone Palestijn geen soelaas bieden. De situatie zal er slechts op verbeteren als enkele moedige politici hun nek uitsteken. In het geval Israël (weer eens) overmatig reageert, kunnen de Europese leiders misschien eens anders reageren dan met een lauwe verklaring waar de beide partijen tot kalmte worden opgeroepen. Met de resoluties, afspraken en internationale wetten die Israël systematisch overtreedt, kan men ondertussen al aan een nieuwe muur beginnen bouwen.