Pleegzorg

[Elise]

"Schenk meer aandacht aan de pleegzorg"

zo 20/11/05 - In Kortrijk hebben zo'n 150 mensen betoogd ten voordele van de pleegzorg. De werkgroep "Kind van de Rekening" klaagt aan dat pleegouders nog altijd geen wettelijk statuut hebben. Pleegouders willen ook meer betrokken worden bij belangrijke beslissingen van hun pleegkind.
Pleegouders en sympathisanten klaagden aan dat er in ons land een gebrek aan wetgeving is over pleegzorg.

Daarom wil de werkgroep "Kind van de Rekening" binnenkort zelf een wetsvoorstel indienen in de hoop de situatie van pleegkinderen en pleegouders in ons land te verbeteren.

Het wetsvoorstel omvat de oprichting van een onafhankelijk centraal orgaan dat pleegzorgdossiers zorgvuldig coördineert.

Daarnaast vraagt het voorstel ook dat pleeggezinnen die al twee jaar een kind onder hun hoede hebben de wettelijke voogdij krijgen.

Ons land telt naar schatting ongeveer vijfduizend pleegkinderen.

[Elise]

Ik vind dat pleegouders zeer goed werk doen. Een kind kan beter voor lange of korte tijd opgevangen worden door een pleeggezin in plaats van een instelling. Een instelling is een veel ingrijpendere verandering dan een pleeggezin. Er zou ook een betere wetgeving moeten komen hier omtrent. Deze mensen zetten zich ten slotte 24 u op 24 in voor 'hun' pleegkinderen.

[KeViN]

Wat me wel opvalt is dat men voornamelijk kijkt naar het begrip pleegouders terwijl in dergelijke zaken de kinderen centraal staan.
Naar mijn mening verdienen pleegouders het volledige hoederecht over hun pleegkind vanaf het moment dat het kind in dit pleeggezin terechtkomt (tenzij het kind er zelf anders over denkt natuurlijk. Een kind verdient hierin nog het meeste zeggenschap)
Waarom verdienen die mensen het volledige hoederecht over hun kinderen? Om bepaalde redenen:
A) Pleegouders zijn bereid een vreemd kind op te nemen in hun huis en te verzorgen alsof het hun eigen kind is. Dat vergt ten eerste al ontzettend veel liefde en ten tweede veel opoffering. Zeker als er andere kinderen in het gezin zijn. Het is niet evident om een vreemd kind voor de rest van zijn leven op te vangen. Eigenlijk verbindt iemand zijn leven aan een 'vreemde' en dat vind ik een geweldige daad.
B) Een kind verdient het om op te groeien in een stabiele omgeving waarin liefde en vertrouwen voorop staan. Het behoeft individuele begeleiding en een speciale vertrouwensband met anderen. Dit is niet echt mogelijk in een opvangtehuis. Daarin worden kinderen allemaal als groep behandelt en krijgt een kind niet de individuele opvang die het eigenlijk nodig heeft. Stabiliteit en vertrouwen komen in een pleeghuis te weinig (of zelfs helemaal niet) aan bod.
C) Pleegkinderen zijn kinderen die hun ouders op 1 of andere manier verloren hebben. Dat is op zich al schrijnend maar helemaal afstotend vind ik de jonge ouders die hun kind vrijwillig afstaan. Het is al erg genoeg dat het kind zijn echte ouders niet leert kennen, het is daarentegen ook nog is heel verwarrend. Wat als het de moeder van het kind besluit dat ze haar zoon/dochter terug wilt? Aangezien zij de biologische moeder is krijgt zij in 95% van de gevallen het hoederecht over haar wettelijk kind. Nu kunnen veel mensen dit geweldig vinden, ik daarentegen vind dat deze vrouw geen rechten meer heeft in verband met haar kind. Een kind afstaan is het ergste dat je als moeder kan doen en daarmee verlies je in mijn ogen elk later recht over je kind.
Om dit alles kort samen te vatten: pleegouders zijn in mijn ogen schitterende mensen. Geef ze hen ook wat ze nodig hebben want zij maken het leed van vele kinderen draaglijker. Ook worden zij later geconfrontreerd met de vragen van het kind in het genre van: Mama, wie is mijn echte mama?
Voor die mensen is dit een zeer lastige situatie waarbij heel wat emoties bij komen kijken.
Geef hen wat ze nodig hebben, zij verdienen het gewoon.

[Britt Schellens]

Het hangt een beetje af van de aard van het 'pleegouderschap'. Bij ons in de buurt is een instelling waar kindjes vanaf 3 jaar tot 18 zitten. De meeste van hen hebben pleegouders, maar hier gaan ze maar om de twee weken een weekend heen, en in sommige gevallen ook elke woensdagnamiddag. In dat geval vind ik natuurlijk niet da de pleegouders het hoederecht ofzo over hun pleegkind mogen hebben, ze zijn dan immers (naar mijn mening) te weinig betrokken bij de opvoeding van het kind. Begrijp me niet verkeerd: ik heb erg veel bewondering en respect voor deze pleegouders. Gelukkig zijn ze er!

[Claire Michiels]

Pleegouders worden volgens mij vaak onderschat. Dus als ze meer rechten willen over het desbetreffende kind vind ik dat een logisch standpunt. Sommige kinderen komen voor jaren terecht in hetzelfde gezin, deze ouders nemen dan de volledige zorg of zich waarom mogen zij dan niet de belangrijkste beslissingen nemen?
Ik denk dat voor kinderen een pleeggezin ook meer bescherming kan bieden dan een instelling. Hier hebben ze ouders die dag en nacht voor hun klaar staan, in een instelling is het een team van opvoeders.
Volgens mij gaat men nog maar weinig vrijwilligers vinden voor kinderen op te vangen voor een korte termijn als men niet een beetje gaat toegeven.