Ilse Van Loock
3rd November 2012, 15:54
In 43 gemeenten zit grootste partij in oppositie
In één op de zeven Vlaamse gemeenten – 43 in totaal- vliegt de winnaar van de verkiezingen in de oppositie. Dat is een pak minder dan in 2006. Toen was dat nog één op de vier. CD&V heeft het meest reden tot klagen. De christendemocraten mogen niet besturen in zeventien gemeenten waar ze op 14 oktober de meeste zetels binnenhaalden.
Bron: Het Laatste Nieuws van zaterdag 3 en zondag 4 november
Mening:
Wie herinnert zich niet de beelden van een dolgelukkige Vincent Van Quickenborne vlak na de verkiezingen. Zou hij toen al geweten hebben dat hij burgemeester werd ten nadele van Stefaan De Clerck?
Ik denk dat er in veel gemeenten reeds voorakkoorden waren. Wat voor nut hebben de verkiezingen dan nog? Je hoeft nadien enkel nog een ‘geloofwaardige’ smoes te bedenken en je zit voor 6 jaar gebeiteld. Tegen de volgende verkiezingen zijn vele mensen dit kiezersbedrog reeds vergeten. Want daarin zijn politiekers zeer goed: eenieder interpreteert de uitslagen van de verkiezingen naargelang het hem of haar het best uitkomt.
Verder constateer ik nog een opvallende trend: vele nationale kopstukken en ministers wilden zo graag burgemeester worden. Is dit uit schrik voor de volgende federale verkiezingen of hebben ze graag werkzekerheid voor de volgende zes jaar?
In één op de zeven Vlaamse gemeenten – 43 in totaal- vliegt de winnaar van de verkiezingen in de oppositie. Dat is een pak minder dan in 2006. Toen was dat nog één op de vier. CD&V heeft het meest reden tot klagen. De christendemocraten mogen niet besturen in zeventien gemeenten waar ze op 14 oktober de meeste zetels binnenhaalden.
Bron: Het Laatste Nieuws van zaterdag 3 en zondag 4 november
Mening:
Wie herinnert zich niet de beelden van een dolgelukkige Vincent Van Quickenborne vlak na de verkiezingen. Zou hij toen al geweten hebben dat hij burgemeester werd ten nadele van Stefaan De Clerck?
Ik denk dat er in veel gemeenten reeds voorakkoorden waren. Wat voor nut hebben de verkiezingen dan nog? Je hoeft nadien enkel nog een ‘geloofwaardige’ smoes te bedenken en je zit voor 6 jaar gebeiteld. Tegen de volgende verkiezingen zijn vele mensen dit kiezersbedrog reeds vergeten. Want daarin zijn politiekers zeer goed: eenieder interpreteert de uitslagen van de verkiezingen naargelang het hem of haar het best uitkomt.
Verder constateer ik nog een opvallende trend: vele nationale kopstukken en ministers wilden zo graag burgemeester worden. Is dit uit schrik voor de volgende federale verkiezingen of hebben ze graag werkzekerheid voor de volgende zes jaar?