s*ana.vervoort
11th October 2012, 12:33
LEUVEN - Het feit dat de psychiater en hoogleraar aan de KU Leuven Walter Vandereycken (63) jarenlang relaties onderhield met patiënten weerhield hem er niet van om in binnen- en buitenland lezingen te geven over ‘de complexe seksuele relatie tussen dokter en patiënt.’ ‘Beangstigend’, reageert rector Mark Waer, die hem meteen op non-actief plaatste. ‘Hij wist beter dan wie ook dat zoiets niets kan.’
Seksueel contact tussen therapeut en cliënt. Paradoxale strategieën in een geblokkeerde seksuele therapie . Of: Hoe kunnen therapeuten en patiënten het best omgaan met herinneringen aan misbruik in de kindertijd. Het is maar een greep uit de talrijke publicaties die de internationaal gereputeerde psychiater en specialist eetstoornissen Walter Vandereycken (63) schreef over de problematiek waarin hij zelf twee decennia lang verstrikt raakte. Jarenlang trok de Tiense hoogleraar de landsgrenzen over om lezingen te geven over de complexe (seksuele) relatie tussen patiënt en psychiater. ‘Het is echt hypocriet’, reageert een bevriende psychiater. ‘Wij kunnen zijn dubbelleven gewoon niet vatten. Hij zat met zichzelf eindeloos in de knoop, maar speelde blijkbaar moeiteloos de deskundige.’
Beangstigend dubbelleven
‘Dat hij zelf gespecialiseerd was op het domein van seksuele relaties tussen dokter en patiënt, maakt deze situatie nog zoveel erger’, zegt Mark Waer, rector van de KU Leuven. ‘Van ieder ander zou je kunnen zeggen dat het nu eenmaal in de menselijke natuur zit, dat ze het niet weten of dat ze de controle verliezen. Het is beangstigend dat net hij de grens overschrijdt, want hij was een specialist. Hij wist beter dan wie ook dat het niet kan. Veel van zijn patiënten hadden bovendien problemen in de sfeer van seksuele taboes.’
Vandereyckens patiënten kampten met eetstoornissen en waren vanwege hun wankele mentale gezondheid enorm vatbaar voor zijn persoonlijke therapieën. Collega’s van het psychiatrisch centrum in Kortenberg zien begin jaren 90 als een kantelpunt. ‘Walter scheidde van zijn eerste vrouw en begon – zonder dat wij dat wisten – buiten de kliniek seksuele relaties met twee patiënten. Met die ene kortstondig, de andere zagen we nadien opnieuw op hun trouwfeest’, klinkt het. ‘We wisten meteen dat er iets grondig fout was. Maar zelf hield hij vol dat hij op tijd de professionele band met zijn patiënte had doorgeknipt.’ Tweede vrouw Ilse schopte het nadien zelfs tot gedragstherapeute op zijn kabinet Crescendo in Kessel-Lo.
Een derde relatie met een patiënt kwam er tien jaar later. En het liep grondig uit de hand: de jonge vrouw probeerde zich meermaals van het leven te beroven en diende ook klacht tegen hem in bij de Orde van Geneesheren. Maar ze ving bot en bundelde haar frustraties in een boek, geschreven door Kristien Hemmerechts. Maandagavond ging haar therapeut ‘Willy Anorexia’ in Terzake na jaren ontkennen toch door de knieën.
De gevolgen van zijn publieke biecht zijn niet min: het Leuvense gerecht is een vooronderzoek gestart, minister Laurette Onkelinx (PS) diende een klacht tegen hem in, de KUL zette hem op non-actief en in Tienen is hij niet langer het diensthoofd. ‘Ik begrijp het’, reageerde hij kort op die laatste beslissing. Volgens bronnen is hij na het losbarsten van de storm ondergedoken.
Zijn ex-vrouw, met wie hij een dochter heeft, blijft hem alvast verdedigen. ‘Ik heb 21 jaar bij mij hem op de praktijk gewerkt, nooit heb ik één slecht woord van de patiënten gehoord. Het is schandalig dat hij nu wordt afgeschilderd als een soort Marc Dutroux. Hij zal relaties hebben gehad, dat klopt, maar met volwassen vrouwen én met wederzijdse toestemming. Hij heeft geen mensen misbruikt, hij wou eindelijk eerlijk en open zijn over wat er is gebeurd.’
Bron: Het Nieuwsblad
11/10/2012
Mening:
Ik begrijp goed dat de KUL besloot dat hij niet langer als diensthoofd kon blijven werken. Zo iemand heeft zelf psychische problemen en vind ik niet instaat om psychiatrische patiënten te begeleiden. Met de reactie van zijn ex-vrouw ben ik het niet akkoord. Als er een aantal klachten binnengekomen zijn zou ik toch eens twee keer nadenken voor ik hem zomaar zou gaan verdedigen.
Seksueel contact tussen therapeut en cliënt. Paradoxale strategieën in een geblokkeerde seksuele therapie . Of: Hoe kunnen therapeuten en patiënten het best omgaan met herinneringen aan misbruik in de kindertijd. Het is maar een greep uit de talrijke publicaties die de internationaal gereputeerde psychiater en specialist eetstoornissen Walter Vandereycken (63) schreef over de problematiek waarin hij zelf twee decennia lang verstrikt raakte. Jarenlang trok de Tiense hoogleraar de landsgrenzen over om lezingen te geven over de complexe (seksuele) relatie tussen patiënt en psychiater. ‘Het is echt hypocriet’, reageert een bevriende psychiater. ‘Wij kunnen zijn dubbelleven gewoon niet vatten. Hij zat met zichzelf eindeloos in de knoop, maar speelde blijkbaar moeiteloos de deskundige.’
Beangstigend dubbelleven
‘Dat hij zelf gespecialiseerd was op het domein van seksuele relaties tussen dokter en patiënt, maakt deze situatie nog zoveel erger’, zegt Mark Waer, rector van de KU Leuven. ‘Van ieder ander zou je kunnen zeggen dat het nu eenmaal in de menselijke natuur zit, dat ze het niet weten of dat ze de controle verliezen. Het is beangstigend dat net hij de grens overschrijdt, want hij was een specialist. Hij wist beter dan wie ook dat het niet kan. Veel van zijn patiënten hadden bovendien problemen in de sfeer van seksuele taboes.’
Vandereyckens patiënten kampten met eetstoornissen en waren vanwege hun wankele mentale gezondheid enorm vatbaar voor zijn persoonlijke therapieën. Collega’s van het psychiatrisch centrum in Kortenberg zien begin jaren 90 als een kantelpunt. ‘Walter scheidde van zijn eerste vrouw en begon – zonder dat wij dat wisten – buiten de kliniek seksuele relaties met twee patiënten. Met die ene kortstondig, de andere zagen we nadien opnieuw op hun trouwfeest’, klinkt het. ‘We wisten meteen dat er iets grondig fout was. Maar zelf hield hij vol dat hij op tijd de professionele band met zijn patiënte had doorgeknipt.’ Tweede vrouw Ilse schopte het nadien zelfs tot gedragstherapeute op zijn kabinet Crescendo in Kessel-Lo.
Een derde relatie met een patiënt kwam er tien jaar later. En het liep grondig uit de hand: de jonge vrouw probeerde zich meermaals van het leven te beroven en diende ook klacht tegen hem in bij de Orde van Geneesheren. Maar ze ving bot en bundelde haar frustraties in een boek, geschreven door Kristien Hemmerechts. Maandagavond ging haar therapeut ‘Willy Anorexia’ in Terzake na jaren ontkennen toch door de knieën.
De gevolgen van zijn publieke biecht zijn niet min: het Leuvense gerecht is een vooronderzoek gestart, minister Laurette Onkelinx (PS) diende een klacht tegen hem in, de KUL zette hem op non-actief en in Tienen is hij niet langer het diensthoofd. ‘Ik begrijp het’, reageerde hij kort op die laatste beslissing. Volgens bronnen is hij na het losbarsten van de storm ondergedoken.
Zijn ex-vrouw, met wie hij een dochter heeft, blijft hem alvast verdedigen. ‘Ik heb 21 jaar bij mij hem op de praktijk gewerkt, nooit heb ik één slecht woord van de patiënten gehoord. Het is schandalig dat hij nu wordt afgeschilderd als een soort Marc Dutroux. Hij zal relaties hebben gehad, dat klopt, maar met volwassen vrouwen én met wederzijdse toestemming. Hij heeft geen mensen misbruikt, hij wou eindelijk eerlijk en open zijn over wat er is gebeurd.’
Bron: Het Nieuwsblad
11/10/2012
Mening:
Ik begrijp goed dat de KUL besloot dat hij niet langer als diensthoofd kon blijven werken. Zo iemand heeft zelf psychische problemen en vind ik niet instaat om psychiatrische patiënten te begeleiden. Met de reactie van zijn ex-vrouw ben ik het niet akkoord. Als er een aantal klachten binnengekomen zijn zou ik toch eens twee keer nadenken voor ik hem zomaar zou gaan verdedigen.