EvelienE
5th October 2012, 17:00
MICHELBEKE - Burgemeester Herman De Croo (Open VLD) vond zijn verloren agenda terug in zijn brievenbus van zijn woning in de Lepelstraat. Aangezien er niets uit verdwenen is, vermoedt hij dat hij zijn agenda bovenop zijn auto had gelegd.
Herman De Croo had er een slapeloze nacht opzitten nadat hij zijn agenda was verloren met daarin onder meer talrijke adressen en telefoonnummers van belangrijke mensen, aantekeningen van de voorbije jaren, magnetische toegangskaarten van het Parlement, zijn identiteitskaart, rijbewijs en bankkaarten. ‘Je kunt niet geloven hoe blij en dankbaar ik ben dat ik alles terug heb’, reageert De Croo opgelucht. Hij vond zijn agenda in zijn brievenbus. ‘Ik zie nu dat ik dit weekend 19 activiteiten heb staan. Zonder mijn agenda had ik niet geweten waar naartoe.’
Bankkaarten
De Croo vermoedt dat hij zijn agenda op het dak van zijn wagen had gelegd. ‘Wellicht ben ik zo voort gereden’, zegt hij. ‘Misschien is m’n agenda er al in de eerst bocht afgevlogen. Ik ben in ieder geval heel gelukkig dat iemand hem heeft teruggebracht. Wie hem opent, merkt ook onmiddellijk een aantal stickers met mijn naam op. Mijn identiteit achterhalen was dus niet moeilijk. Zeker niet met al mij kaarten, rijbewijs en identiteitskaart in. Ik was net alle paperassen in orde aan het maken om een nieuwe identiteitskaart en rijbewijs te bekomen en mijn bankkaarten had ik al laten blokkeren.’
Kinderkankerfonds
Het vindersloon van 1.000 euro moet Herman De Croo nu niet uitgeven. ‘Nu een oproep lanceren dat de eerlijke vinder zich meldt zou vooral farceurs aantrekken’, zegt De Croo. ‘Maar indien ik mijn agenda nooit had teruggevonden, dan was ik sowieso de 500 euro kwijt die erin stak. Daarom schrijf ik dat bedrag over op de rekening van het Kinderkankerfonds.’
‘Dit is zeker een les geweest voor mij’, besluit burgemeester De Croo. ‘Nog deze namiddag laat ik mijn hele agenda kopiëren. Dat zal ik in de toekomst telkens doen als ik er een pagina aan toevoeg.’
Bron: De standaard
Om te beginnen: dit lijkt op het eerste zicht misschien eerder 'boecht', maar ik had hier direct een aantal bedenkingen bij.
Ten eerste verontrust het mij dat de vinder anoniem wil blijven. De Croo zelf ziet hier blijkbaar geen graten in, maar ik wel. Iemand vindt de agenda van een belangrijk politicus, brengt die terug zonder er iets uit te halen. We kunnen naief zijn en bedenken dat er toch nog goede mensen op de wereld zijn die gewoon eerlijk willen zijn, maar in een maatschappij waarin we tegenwoordig leven, hoe erg ik dit ook vind (maar het is realistisch) zou ik me als De Croo erge zorgen beginnen maken. Degene die de agenda heeft gevonden kan immers belangrijke adressen hebben gekopieerd, telefoonnummers hebben overgeschreven van andere belangrijke mensen en noem maar op... Wanneer deze persoon slechte bedoelingen heeft met De Croo of één van de personen wiens adres en/of telefoonnummer gewoon over te schrijven was, lijkt het me niet meer dan normaal dat hij/zij liever anoniem blijft en die 500 euro met plezier laat schieten.
Want wees eerlijk: wie, in deze tijd en deze maatschappij, laat zomaar 500 euro aan zijn neus voorbij gaan? Hoe erg het ook is, we leven niet meer in een tijd dat mensen ZOMAAR iets doen voor een ander.
Ik klink misschien wel heel negatief, en misschien moeten we ook maar gewoon geloven dat de persoon nog gewoon goed en eerlijk is, maar anderzijds stel ik er me toch zeker vragen bij.
Herman De Croo had er een slapeloze nacht opzitten nadat hij zijn agenda was verloren met daarin onder meer talrijke adressen en telefoonnummers van belangrijke mensen, aantekeningen van de voorbije jaren, magnetische toegangskaarten van het Parlement, zijn identiteitskaart, rijbewijs en bankkaarten. ‘Je kunt niet geloven hoe blij en dankbaar ik ben dat ik alles terug heb’, reageert De Croo opgelucht. Hij vond zijn agenda in zijn brievenbus. ‘Ik zie nu dat ik dit weekend 19 activiteiten heb staan. Zonder mijn agenda had ik niet geweten waar naartoe.’
Bankkaarten
De Croo vermoedt dat hij zijn agenda op het dak van zijn wagen had gelegd. ‘Wellicht ben ik zo voort gereden’, zegt hij. ‘Misschien is m’n agenda er al in de eerst bocht afgevlogen. Ik ben in ieder geval heel gelukkig dat iemand hem heeft teruggebracht. Wie hem opent, merkt ook onmiddellijk een aantal stickers met mijn naam op. Mijn identiteit achterhalen was dus niet moeilijk. Zeker niet met al mij kaarten, rijbewijs en identiteitskaart in. Ik was net alle paperassen in orde aan het maken om een nieuwe identiteitskaart en rijbewijs te bekomen en mijn bankkaarten had ik al laten blokkeren.’
Kinderkankerfonds
Het vindersloon van 1.000 euro moet Herman De Croo nu niet uitgeven. ‘Nu een oproep lanceren dat de eerlijke vinder zich meldt zou vooral farceurs aantrekken’, zegt De Croo. ‘Maar indien ik mijn agenda nooit had teruggevonden, dan was ik sowieso de 500 euro kwijt die erin stak. Daarom schrijf ik dat bedrag over op de rekening van het Kinderkankerfonds.’
‘Dit is zeker een les geweest voor mij’, besluit burgemeester De Croo. ‘Nog deze namiddag laat ik mijn hele agenda kopiëren. Dat zal ik in de toekomst telkens doen als ik er een pagina aan toevoeg.’
Bron: De standaard
Om te beginnen: dit lijkt op het eerste zicht misschien eerder 'boecht', maar ik had hier direct een aantal bedenkingen bij.
Ten eerste verontrust het mij dat de vinder anoniem wil blijven. De Croo zelf ziet hier blijkbaar geen graten in, maar ik wel. Iemand vindt de agenda van een belangrijk politicus, brengt die terug zonder er iets uit te halen. We kunnen naief zijn en bedenken dat er toch nog goede mensen op de wereld zijn die gewoon eerlijk willen zijn, maar in een maatschappij waarin we tegenwoordig leven, hoe erg ik dit ook vind (maar het is realistisch) zou ik me als De Croo erge zorgen beginnen maken. Degene die de agenda heeft gevonden kan immers belangrijke adressen hebben gekopieerd, telefoonnummers hebben overgeschreven van andere belangrijke mensen en noem maar op... Wanneer deze persoon slechte bedoelingen heeft met De Croo of één van de personen wiens adres en/of telefoonnummer gewoon over te schrijven was, lijkt het me niet meer dan normaal dat hij/zij liever anoniem blijft en die 500 euro met plezier laat schieten.
Want wees eerlijk: wie, in deze tijd en deze maatschappij, laat zomaar 500 euro aan zijn neus voorbij gaan? Hoe erg het ook is, we leven niet meer in een tijd dat mensen ZOMAAR iets doen voor een ander.
Ik klink misschien wel heel negatief, en misschien moeten we ook maar gewoon geloven dat de persoon nog gewoon goed en eerlijk is, maar anderzijds stel ik er me toch zeker vragen bij.