Barst
21st January 2012, 15:52
Meer lezers dan stemmers voor Peter Mertens
Peter Mertens, Hoe durven ze? De euro, de crisis en de grote hold-up, Uitgeverij Epo, 351 blz.
Sinds half december verkocht hij duizend boeken per week en toch heeft hij geen kookprogramma op tv: Peter Mertens, voorzitter van de marxistische PVDA.
'Hoe durven ze?', dacht Peter Mertens toen hij de banken zag wankelen, landen sputteren, Grieken zowel als Duitsers verarmen, Europese leiders besparen en Grieken zowel als Duitsers nog verder verarmen. En de voorzitter van de marxistische PVDA schreef een boek, Hoe durven ze?
Een boek over economie, geschreven door een communist, geen uitgever die zich daaraan waagt, of het moest Epo zijn, dat meteen een ambitieuze 3.200 exemplaren drukte. Nog geen maand later mochten ze de persen opnieuw laten draaien. De grote boekenketens bestellen er nog dagelijks bij. Op boek.be staat Mertens derde in het klassement 'informatieve non-fictie', de niet-kookboeken dus, onder het levensverhaal van Marie-Rose Morel en het geluksboek van Leo Bormans, dat Herman Van Rompuy cadeau deed aan alle wereldleiders en deze krant aan het grootste deel van hun onderdanen.
Intussen zijn er zowat vierduizend exemplaren verkocht, meer dan de voorkeurstemmen die Mertens in 2010 haalde op de Antwerpse PVDA+-kamerlijst.
'Als al die exemplaren in de boekhandel waren verkocht, stond ik op één', schat Mertens. '1.500 boeken zijn door militanten verkocht, waarvan zeker een honderdtal op de staking van 22 december. Aan stakende Antwerpse brandweerlui alleen al heb ik er toen acht verkocht.'
Die lezers doen het niet allemaal voor de inleiding van succesauteur Dimitri Verhulst. Mertens denkt dat het ligt aan het feit dat het een menselijk, begrijpelijk verhaal is geworden.
'Truckers, kassiersters, mensen die in twee jaar geen boek meer gelezen hebben, mailden mij met complimenten. Het is ook geen pamflet. Ik heb mijn verontwaardiging beperkt tot de titel, de rest bestaat uit degelijke informatie en argumenten.'
'De meeste stemmen die je hoort over de crisis, zijn neoliberaal. Alleen Paul De Grauwe is al lang geen liberaal meer. Peter Vanden Houte, die het zo vaak op tv mag uitleggen, werkt voor ING, een bank. Geert Noels van Econopolis pleit voor besparen en een lichte staatsstructuur, neoliberaal dus. Ivan Van de Cloot is zo donkerblauw als zijn onafhankelijke denktank Itinera Institute, net als Johan Van Overtvelt, die van Itinera komt en nu hoofdredacteur is van Trends en Knack.'
'Van Overtvelt heeft ook net een boek uit. Ik gebruik dezelfde bronnen als hij, maar mijn analyse is anders. Wie zegt dat links geen antwoord heeft op de crisis, bedoelt wellicht de zoetwatersocialisten, die al lang deel uitmaken van het establishment en dus geen alternatief kúnnen bieden.'
Begrijpen zijn lezers dan niet dat ze een boek kopen van een vijand van de democratie, die de vrije markt wil afschaffen?
'Wat vindt u democratischer? Europa en de grote economische monopolisten die zaken beslissen waar niemand iets in te zeggen heeft, of wat ik voorstel: dat je de belangrijke economische sectoren, zoals energie en telecommunicatie, teruggeeft aan het publiek? De vrije markt bestaat in die sectoren toch al lang niet meer.'
Op de algemene staking van 30 januari verwacht Mertens een verkoopspiek van enkele honderden exemplaren.
DS, 21-01-2012
Peter Mertens, Hoe durven ze? De euro, de crisis en de grote hold-up, Uitgeverij Epo, 351 blz.
Sinds half december verkocht hij duizend boeken per week en toch heeft hij geen kookprogramma op tv: Peter Mertens, voorzitter van de marxistische PVDA.
'Hoe durven ze?', dacht Peter Mertens toen hij de banken zag wankelen, landen sputteren, Grieken zowel als Duitsers verarmen, Europese leiders besparen en Grieken zowel als Duitsers nog verder verarmen. En de voorzitter van de marxistische PVDA schreef een boek, Hoe durven ze?
Een boek over economie, geschreven door een communist, geen uitgever die zich daaraan waagt, of het moest Epo zijn, dat meteen een ambitieuze 3.200 exemplaren drukte. Nog geen maand later mochten ze de persen opnieuw laten draaien. De grote boekenketens bestellen er nog dagelijks bij. Op boek.be staat Mertens derde in het klassement 'informatieve non-fictie', de niet-kookboeken dus, onder het levensverhaal van Marie-Rose Morel en het geluksboek van Leo Bormans, dat Herman Van Rompuy cadeau deed aan alle wereldleiders en deze krant aan het grootste deel van hun onderdanen.
Intussen zijn er zowat vierduizend exemplaren verkocht, meer dan de voorkeurstemmen die Mertens in 2010 haalde op de Antwerpse PVDA+-kamerlijst.
'Als al die exemplaren in de boekhandel waren verkocht, stond ik op één', schat Mertens. '1.500 boeken zijn door militanten verkocht, waarvan zeker een honderdtal op de staking van 22 december. Aan stakende Antwerpse brandweerlui alleen al heb ik er toen acht verkocht.'
Die lezers doen het niet allemaal voor de inleiding van succesauteur Dimitri Verhulst. Mertens denkt dat het ligt aan het feit dat het een menselijk, begrijpelijk verhaal is geworden.
'Truckers, kassiersters, mensen die in twee jaar geen boek meer gelezen hebben, mailden mij met complimenten. Het is ook geen pamflet. Ik heb mijn verontwaardiging beperkt tot de titel, de rest bestaat uit degelijke informatie en argumenten.'
'De meeste stemmen die je hoort over de crisis, zijn neoliberaal. Alleen Paul De Grauwe is al lang geen liberaal meer. Peter Vanden Houte, die het zo vaak op tv mag uitleggen, werkt voor ING, een bank. Geert Noels van Econopolis pleit voor besparen en een lichte staatsstructuur, neoliberaal dus. Ivan Van de Cloot is zo donkerblauw als zijn onafhankelijke denktank Itinera Institute, net als Johan Van Overtvelt, die van Itinera komt en nu hoofdredacteur is van Trends en Knack.'
'Van Overtvelt heeft ook net een boek uit. Ik gebruik dezelfde bronnen als hij, maar mijn analyse is anders. Wie zegt dat links geen antwoord heeft op de crisis, bedoelt wellicht de zoetwatersocialisten, die al lang deel uitmaken van het establishment en dus geen alternatief kúnnen bieden.'
Begrijpen zijn lezers dan niet dat ze een boek kopen van een vijand van de democratie, die de vrije markt wil afschaffen?
'Wat vindt u democratischer? Europa en de grote economische monopolisten die zaken beslissen waar niemand iets in te zeggen heeft, of wat ik voorstel: dat je de belangrijke economische sectoren, zoals energie en telecommunicatie, teruggeeft aan het publiek? De vrije markt bestaat in die sectoren toch al lang niet meer.'
Op de algemene staking van 30 januari verwacht Mertens een verkoopspiek van enkele honderden exemplaren.
DS, 21-01-2012