PDA

Bekijk de volledige versie : Meisjes in treinongeluk Henegouwen wilden uit het leven stappen


kirsty.michielsen
1st November 2011, 23:08
De twee jonge meisjes die maandagavond werden aangereden door een trein tussen Obourg en Bergen in de provincie Henegouwen, wilden naar alle waarschijnlijkheid zichzelf van het leven beroven. Dat laat het parket van Bergen dinsdag weten.

BinnenlandDe twee meisjes werden maandagavond rond 21.30 uur gegrepen door een trein op de lijn 118 tussen Obourg en Bergen. Dat meldt een woordvoerder van spoornetbeheerder Infrabel.

De berichten die op de gsm's van de meisjes werden gevonden, laten geen twijfel bestaan over hun voornemen om zichzelf van het leven te beroven, aldus het parket.

Het gaat om twee jonge meisjes. Het eerste slachtoffer zou onmiddellijk aan haar verwondingen zijn bezweken en het tweede later de voorbije nacht.

Om de privacy van de familie te vrijwaren, wordt geen verdere informatie gegeven.

Bron: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20111101_024


Eigen mening:
De zelfdodingen in onze maatschappij blijven maar stijgen. We horen bijna elke week dat jongeren zich van het leven beroven. Kan men hier dan echt niets aan doen? Hier moet toch een oplossing voor gezocht kunnen worden. Natuurlijk is er de aanwezigheid van de jongerentelefoon en dergelijke hulpmiddelen. Maar volgens mij moet dit nog meer gesocialiseerd worden waardoor de jongeren dit willen en durven gebruiken.

nelleke.aerts
2nd November 2011, 10:43
Wat mij opvalt is dat het aantal zelfdodingen bij jongeren fel lijkt toe te nemen. Een aantal jaren geleden kwam dit sporadisch voor maar nu hoor je er wel elke week ergens van.
Ik ga akoord met het feit dat we de jongerenfoon en de zelfmoordlijn meer moeten socialiseren maar dan zijn die jongeren al wel een eind op weg. Ik heb soms het idee dat onze maatschappij te veel verwacht, zowel van de jongeren als van de ouders. Jongeren moeten er zus en zo uitzien om er bij te mogen horen terwijl de ouders moeten werken om de broodnodige centen op tafel te krijgen. Ik denk dat ouders (of gezinnen in het algemeen) te weinig tijd hebben (of misschien wel maken) om met elkaar te praten. Er wordt tegenwoordig véél meer naast elkaar geleefd dan mét elkaar. Misschien is dat wel één van de oorzaken, dat jongeren het gevoel hebben nergens meer terecht te kunnen met hun problemen...