Barst
17th August 2011, 09:47
Als Europa gesproken heeft
Guy Tegenbos
Wat hier recent in het vooruitzicht werd gesteld, is realiteit aan het worden. De Duitse kanselier Angela Merkel en de Franse president Nicolas Sarkozy - die de leiding nemen van de eurozone - vinden de huidige afspraken over de Europese 'opvolging' van het economisch en financieel beleid van de eurolanden onvoldoende en willen dat er een heuse economische regering komt voor de eurozone, onder leiding van de voorzitter van de Europese Raad, Herman Van Rompuy.
Voorts willen ze dat de eurolanden het principe van het begrotingsevenwicht in hun grondwet schrijven, zoals Duitsland. Ze willen een Europese belasting heffen op speculatieve financiële transacties. En ze gaan, 'als voorbeeld', de vennootschapsbelasting van hun landen harmoniseren.
De grondwet, het begrotingsbeleid, het belastingbeleid, drie symbolen van de soevereiniteit van de lidstaten, sneuvelen dan. Het is nog niet zover. Maar het komt er. En sneller dan men ooit dacht.
Het plaatst de Belgische formatie-onderhandelingen meteen in een ander perspectief. Denken dat we nog lang de Europese visie inzake index, werkloosheidsduur en pensioen naast ons kunnen neerleggen, is een illusie.
En denken dat 'president' Van Rompuy wel een goed woordje zal doen voor de specifieke situatie in zijn eigen land, is ook fout. Hij was het die als Belgisch minister in de jaren negentig zeer streng vasthield aan de Maastrichtnormen die Europa ons toen al oplegde.
Straks wordt het: 'Europa locuta, causa finita'. Als het hoogste gezag gesproken heeft, is de zaak afgehandeld en moet niet verder geredetwist worden. (Als N-VA-voorzitter Bart De Wever al terug in het land was, kon hij uitleggen dat de oorspronkelijke spreuk - Roma locuta, causa finita - niet sloeg op het Romeinse keizerrijk, maar dat Sint-Augustinus daarmee in de 4de eeuw verwoordde dat de bisschop van Rome zijn suprematie over de andere bisschoppen gevestigd had.)
Voor de Belgische politici verandert de wereld dan. De vraag is dan niet meer of de federale staat dan wel de deelstaten het belangrijkste bestuursniveau zijn. Europa is dat dan. Maar van dat alles is nog niet veel te merken in de formatie-onderhandelingen. Daar is men nog lang niet het nieuwe België aan het uittekenen dat efficiënt op die nieuwe machtsverdeling kan inspelen. De jonge voorzitter van de MR liet gisteren de oude duivels weer los en liet weten het FDF niet los te laten. En het FDF liet weten zijn oude eisen zoals de uitbreiding van Brussel, niet te laten vallen. Daar gaan we dan!
SP.A-voorzitster Caroline Gennez, niet meteen verdacht van extreem flamingantisme, zei meteen, 'niet als stelling maar als analyse' dat de formatie dan eigenlijk ten einde is en dat verkiezingen kunnen worden voorbereid.
Die worden meteen het 'referendum over België'.
DS, 17-08-2011 (Guy Tegenbos)
Guy Tegenbos
Wat hier recent in het vooruitzicht werd gesteld, is realiteit aan het worden. De Duitse kanselier Angela Merkel en de Franse president Nicolas Sarkozy - die de leiding nemen van de eurozone - vinden de huidige afspraken over de Europese 'opvolging' van het economisch en financieel beleid van de eurolanden onvoldoende en willen dat er een heuse economische regering komt voor de eurozone, onder leiding van de voorzitter van de Europese Raad, Herman Van Rompuy.
Voorts willen ze dat de eurolanden het principe van het begrotingsevenwicht in hun grondwet schrijven, zoals Duitsland. Ze willen een Europese belasting heffen op speculatieve financiële transacties. En ze gaan, 'als voorbeeld', de vennootschapsbelasting van hun landen harmoniseren.
De grondwet, het begrotingsbeleid, het belastingbeleid, drie symbolen van de soevereiniteit van de lidstaten, sneuvelen dan. Het is nog niet zover. Maar het komt er. En sneller dan men ooit dacht.
Het plaatst de Belgische formatie-onderhandelingen meteen in een ander perspectief. Denken dat we nog lang de Europese visie inzake index, werkloosheidsduur en pensioen naast ons kunnen neerleggen, is een illusie.
En denken dat 'president' Van Rompuy wel een goed woordje zal doen voor de specifieke situatie in zijn eigen land, is ook fout. Hij was het die als Belgisch minister in de jaren negentig zeer streng vasthield aan de Maastrichtnormen die Europa ons toen al oplegde.
Straks wordt het: 'Europa locuta, causa finita'. Als het hoogste gezag gesproken heeft, is de zaak afgehandeld en moet niet verder geredetwist worden. (Als N-VA-voorzitter Bart De Wever al terug in het land was, kon hij uitleggen dat de oorspronkelijke spreuk - Roma locuta, causa finita - niet sloeg op het Romeinse keizerrijk, maar dat Sint-Augustinus daarmee in de 4de eeuw verwoordde dat de bisschop van Rome zijn suprematie over de andere bisschoppen gevestigd had.)
Voor de Belgische politici verandert de wereld dan. De vraag is dan niet meer of de federale staat dan wel de deelstaten het belangrijkste bestuursniveau zijn. Europa is dat dan. Maar van dat alles is nog niet veel te merken in de formatie-onderhandelingen. Daar is men nog lang niet het nieuwe België aan het uittekenen dat efficiënt op die nieuwe machtsverdeling kan inspelen. De jonge voorzitter van de MR liet gisteren de oude duivels weer los en liet weten het FDF niet los te laten. En het FDF liet weten zijn oude eisen zoals de uitbreiding van Brussel, niet te laten vallen. Daar gaan we dan!
SP.A-voorzitster Caroline Gennez, niet meteen verdacht van extreem flamingantisme, zei meteen, 'niet als stelling maar als analyse' dat de formatie dan eigenlijk ten einde is en dat verkiezingen kunnen worden voorbereid.
Die worden meteen het 'referendum over België'.
DS, 17-08-2011 (Guy Tegenbos)