Huis delen is een trend in opmars

[Barst]

Huis delen is een trend in opmars


Steeds meer mensen willen met vrienden of onbekenden een huis delen. Dat laat toe om onkosten te delen en zo meer comfort over te houden dan wanneer je alleen betaalt. De verbruikersorganisatie Oivo voerde eind 2010 een onderzoek uit. Daaruit blijkt dat 300.000 Belgen samen huren. Gemiddeld ligt de huurprijs tot 38procent lager als je een woning deelt. Van alle aanbiedingen zijn er acht op de tien in Brussel te vinden.


Op een betaalbare manier comfortabel wonen, speelt bij alle huizendelers een rol. Maar er zijn ook andere argumenten. Voor sommigen is het niet alleen een practische aangelegenheid, maar ook een zoektocht naar een leefgemeenschap, naar betere sociale contacten. Het is aangenaam om nieuwe mensen te ontmoeten en interesses te delen. Ook de originaliteit van de levenswijze krijgt appreciaties. Andere factoren zijn onder meer het wegwerken van gevoelens van eenzaamheid en onveiligheid.

Gemiddeld spreekt de formule van een huis delen 17procent van de bevolking aan, maar bij jongeren van 18 tot 29jaar loopt dat op tot 58procent.

Oivo, het Onderzoeks- en Informatiecentrum van de verbruikersorganisaties, geeft ook enkele tips. Het is niet aangewezen je zomaar in een avontuur te storten. Belangrijk is dat het karakter van de medebewoners raakvlakken heeft. Let ook op gewoontes die medebewoners als storend ervaren, zoals roken of laat muziek draaien. Even cruciaal is het om de verwachtingen goed op elkaar af te stemmen. Goede afspraken, mogelijkheden om te overleggen en een heldere financiële structuur zijn essentieel.

www.oivo.be


DS, 14-05-2011

[Barst]

'We leven als een grote familie'


Wonen kan een enorme hap uit je budget nemen. Zeker in de stad is wonen erg duur. Het delen van een huis kan een uitweg bieden. Naast het financiële aspect is dat ook vanuit sociaal oogpunt een verrijking. Maar ook in landelijke regio's vind je samenwoners. Goede afspraken zijn cruciaal, zo blijkt.


'Ik woon samen met vier twintigers in hartje Brussel', zegt Gary Hermans (29). Hij werkt deeltijds en combineert dat met een opleiding tot piloot. Hij koos voor samenwonen omdat de formule hem aansprak, ideaal om nieuwe mensen te leren kennen. 'Het financiële speelt ook een rol. In Brussel is wonen heel duur. Als je in een hogere prijsklasse kunt zoeken, vind je grotere ruimtes en meer comfort', zegt Hermans.

Voor een appartement met drie verdiepingen betalen ze samen 1.800 euro. Iedereen heeft een eigen kamer. De badkamer, woonkamer en keuken zijn gemeenschappelijk. Ook toestellen als de vaatwasser en de wasmachine worden gedeeld. 'Niet alleen het materiële is een pluspunt. Het is ook een enorme verrijking. Iedereen heeft wel iets te vertellen. Bovendien is Brussel een bruisende stad en deze manier van wonen laat ons toe daar volop van te genieten. Ons budget is vrij beperkt, we zijn starters. Toch willen we deel uitmaken van het stadsleven', zegt Gary Hermans.


Vrienden

De vier medebewoners van Gary wonen er al langer samen. Van de woongroep waren er twee die elkaar al eerder kenden, de anderen waren nieuwkomers die mee in het woonproject stapten. Hun leeftijd schommelt tussen 26 en 29jaar. Ze zijn afgestudeerd en aan het werk. 'Via internet zag ik dat er een kamer vrijkwam. Ik ging er langs, het klikte en vrij snel nam ik er mijn intrek. Dat is nu ongeveer een half jaar geleden.' Daarvoor woonde Gary Hermans alleen. Het samenwonen bevalt hem prima. 'Je moet er bewust voor kiezen en beseffen dat er veel afspraken nodig zijn. Iedereen moet 'sochtends de deur uit om te werken, dus je moet bekijken wie wanneer in de douche kan. Je raakt daar snel aan gewoon.'

Samen koken gebeurt soms, maar lukt niet altijd. Er is een regeling waarbij iedereen om beurt iets voor de hele groep klaarmaakt en de aankopen zelf betaalt. De beurtrol zorgt voor een evenwicht. Er is geen huishoudportemonnee. Iedereen heeft een plaats in de koelkast en betaalt zijn eigen aankopen.

'Ook dat was even wennen, want je kunt geen grote voorraden inslaan', zegt Gary Hermans. Voor de gemeenschappelijke ruimtes is er een poetsvrouw. Wie gebruik maakt van de keuken of badkamer, zorgt er voor dat het netjes is voor de volgende gebruiker. Er zijn ook afspraken over lawaai 'savonds, zeker in de werkweek. Gary heeft net een examenperiode achter de rug, maar de drukte in huis was geen hinderpaal, het studeren lukte prima.


Meningsverschillen

Er waren al eens meningsverschillen, maar die werden vrij snel uitgepraat. Onder meer de hygiëne in het huishouden zorgt soms voor opmerkingen, de ene is daar gevoeliger voor dan de andere. Gary is de enige Vlaming, de anderen zijn Franstalig. Maar dat vormt geen enkel probleem. 'Met de politieke heisa lachen we wel eens. In huis praten we Frans. Soms leer ik mijn huisgenoten wat Nederlands. Er zijn wel kleine verschillen. Wie in Wallonië opgroeide, heeft een andere achtergrond, onder meer omdat de media er andere accenten leggen. Maar het is net leuk om die dingen te ontdekken', zegt Gary.

De huisgenoten zijn ondertussen ook vrienden geworden. Af en toe gaan ze samen iets drinken. 'Hier komen ook vrienden van anderen op bezoek, die leren we ook kennen. We zijn als één grote familie. Als ik een feestje geef, is het vanzelfsprekend dat de andere bewoners ook komen. Zowat om de maand valt er wel iets te vieren.'

Bij de bewoners is één koppel. 'Zij kiezen ervoor om binnenkort als koppel te gaan samenwonen. Dat betekent dat we nieuwe huurders zullen zoeken. Soms gaat dat gemakkelijk, soms vergt het wat tijd. Het is immers belangrijk dat de levensstijl grotendeels overeenstemt. Jammer genoeg zorgt de stad Brussel voor enkele administratieve problemen. Samenwonen zoals wij het doen, wordt niet erkend. Ook hebben we allemaal een wagen nodig voor het werk, maar we beschikken maar over één bewonerskaart. Het is jammer dat de overheid nog achterophinkt, want er is veel interesse in samenwonen.'

www.samenhuizen.be

www.appartager.be


DS, 14-05-2011

[Jolien.Belmans]

Het delen van een huis biedt niet enkel financiële voordelen maar is eveneens vanuit sociaal oogpunt een verrijking. Als lezer van het artikel ga ik akkoord met de vele pluspunten: financiële voordelen zoals kostenbesparing, een originele levenswijze en de bijhorende sociale voordelen zoals de kans om nieuwe mensen te ontmoeten. Diversiteit onder huisgenoten kan naar mijn mening als een meerwaarde worden beschouwd.

[Lotte.Verreijdt]

Een huis kopen is de laatste tijd niet meer zo evident, de kosten voor een huis kunnen immers hoog oplopen. Het verbaast me niets dat de formule van een huis delen 17 procent van de bevolking aanspreekt, en dat bij jongeren van 18 tot 29 jaar nog oploopt tot 58 procent. Jongeren staan doorgaans erg open voor sociale contacten.
Het is leuk om ’s avonds met veel mensen samen te zitten. Voorts is er ook de mogelijkheid om de nodige privacy te verkrijgen, dus eigenlijk de ideale formule.

Het is inderdaad tijd dat de overheid ook zich beter gaat informeren in het fenomeen en actief stappen onderneemt om deze trend ook daadwerkelijk te promoten. Ik denk dat veel jongeren die jaren op kot gezeten hebben, nu ook op eigen benen willen staan en niet terug willen intrekken bij de ouders. Dan is deze ‘tussenstop’ de ideale manier om ook al administratief op eigen benen te leren staan. De administratieve rompslomp maakt de regeling misschien moeilijk bij een huis delen, maar is volgens mij geen afschrikmiddel om samen wonen niet te doen. Het is een nieuwe positieve trend die in opmars komt, en die de nodige aandacht verdient.