Barst
26th April 2011, 17:51
Assad steunt op alawitische minderheid
BRUSSEL - President Bashar al-Assad behoort tot de religieuze minderheid van de alawieten, die volgens veel moslims eigenlijk een ketterse sekte vormen. De alawieten maken zo'n 10procent uit van de Syrische bevolking, ongeveer twee miljoen mensen. Zelf zien ze zich als sjiieten, als lid van de stroming binnen de islam die Ali, de schoonzoon van Mohammed, als de rechtmatige opvolger van de profeet beschouwt. De term alawieten betekent ‘aanhangers van Ali'.
Toch wijkt de leer op vele punten fundamenteel af van het klassieke sjiisme, zoals dat bijvoorbeeld in Iran en Irak wordt beleden. Zo beschouwen de alawieten Ali als een godheid en geloven ze in een vorm van zielsverhuizing. De Koran interpreteren ze louter als een spiritueel boek, traditionele islamitische pijlers als het gebed in de moskee, de vasten van de ramadan en de bedevaart naar Mekka zijn niet belangrijk. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de alawitische minderheid door andere moslims van afvalligheid werd beschuldigd.
De sekte is allicht in de tiende eeuw ontstaan in Bagdad. De gelovigen weken uit naar het berggebied in het noordwesten van het huidige Syrië, waar ze een groot deel van de bevolking konden bekeren. In het moeilijk toegankelijke gebergte slaagden de alawieten erin zich te handhaven.
Toen Syrië na de Eerste Wereldoorlog een Frans mandaatgebied werd, genoten de alawieten bescherming. Na de Syrische onafhankelijkheid in 1946 gingen veel alawieten in het leger, een van de weinige plekken waar ze carrière konden maken. Ook wijlen Hafez al-Assad, die zich in de jaren zestig een weg naar de top baande en in 1970 de alleenheerschappij verwierf.
De ooit zo verachte alawieten maakten in Syrië voortaan de dienst uit. Wel moest Assad toegevingen doen om de soennitische meerderheid te paaien. Zo bouwde hij moskeeën en liet hij zich biddend filmen en fotograferen. Dat belette de fundamentalistische Moslimbroederschap niet om te ageren tegen de ‘goddeloze' machthebbers. Assad sloeg de opstand meedogenloos neer.
Hafez al-Assad overleed in 2000, zijn zoon Bashar zette zijn bewind voort. Alawieten nemen nog altijd sleutelposities in, vooral in het leger en de inlichtingendiensten.
Ook veel (jonge) alawieten zijn de dictatuur en corruptie beu en vragen hervormingen, maar er zijn ongetwijfeld veel geloofsgenoten die bang zijn voor de afrekening na jaren van repressie. Zij schrikken er niet voor terug om op burgers te schieten.
DS, 26-04-2011
BRUSSEL - President Bashar al-Assad behoort tot de religieuze minderheid van de alawieten, die volgens veel moslims eigenlijk een ketterse sekte vormen. De alawieten maken zo'n 10procent uit van de Syrische bevolking, ongeveer twee miljoen mensen. Zelf zien ze zich als sjiieten, als lid van de stroming binnen de islam die Ali, de schoonzoon van Mohammed, als de rechtmatige opvolger van de profeet beschouwt. De term alawieten betekent ‘aanhangers van Ali'.
Toch wijkt de leer op vele punten fundamenteel af van het klassieke sjiisme, zoals dat bijvoorbeeld in Iran en Irak wordt beleden. Zo beschouwen de alawieten Ali als een godheid en geloven ze in een vorm van zielsverhuizing. De Koran interpreteren ze louter als een spiritueel boek, traditionele islamitische pijlers als het gebed in de moskee, de vasten van de ramadan en de bedevaart naar Mekka zijn niet belangrijk. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de alawitische minderheid door andere moslims van afvalligheid werd beschuldigd.
De sekte is allicht in de tiende eeuw ontstaan in Bagdad. De gelovigen weken uit naar het berggebied in het noordwesten van het huidige Syrië, waar ze een groot deel van de bevolking konden bekeren. In het moeilijk toegankelijke gebergte slaagden de alawieten erin zich te handhaven.
Toen Syrië na de Eerste Wereldoorlog een Frans mandaatgebied werd, genoten de alawieten bescherming. Na de Syrische onafhankelijkheid in 1946 gingen veel alawieten in het leger, een van de weinige plekken waar ze carrière konden maken. Ook wijlen Hafez al-Assad, die zich in de jaren zestig een weg naar de top baande en in 1970 de alleenheerschappij verwierf.
De ooit zo verachte alawieten maakten in Syrië voortaan de dienst uit. Wel moest Assad toegevingen doen om de soennitische meerderheid te paaien. Zo bouwde hij moskeeën en liet hij zich biddend filmen en fotograferen. Dat belette de fundamentalistische Moslimbroederschap niet om te ageren tegen de ‘goddeloze' machthebbers. Assad sloeg de opstand meedogenloos neer.
Hafez al-Assad overleed in 2000, zijn zoon Bashar zette zijn bewind voort. Alawieten nemen nog altijd sleutelposities in, vooral in het leger en de inlichtingendiensten.
Ook veel (jonge) alawieten zijn de dictatuur en corruptie beu en vragen hervormingen, maar er zijn ongetwijfeld veel geloofsgenoten die bang zijn voor de afrekening na jaren van repressie. Zij schrikken er niet voor terug om op burgers te schieten.
DS, 26-04-2011