Barst
6th November 2005, 20:33
Nieuwe Poolse regering belooft weinig goeds voor het land en voor de EU
Polen heeft na een serie verkiezingen zijn koers gewijzigd. Aan het roer staat een tweeling, de Kaczynski’s – Jaroslaw als partijleider van de regerende partij Recht en Rechtvaardigheid (PiS) en Lech als staatshoofd – met de populist Adrzej Lepper als steunpilaar. Een brede coalitie, die de koerswijziging minder extreem had kunnen maken, werd gisteren definitief onmogelijk, doordat het rechtse Burgerplatform (PO) besloot de oppositie in te gaan.
De Kaczynski’s staan niet bekend om hun gematigdheid. Als burgemeester van Warschau verbood Lech geregeld homoparades, bepleitte de doodstraf en eiste tientallen miljarden schadevergoeding van Duitsland voor het neerslaan van de Opstand van Warschau in 1944. Hij is verkozen op een programma dat bescherming van de verzorgingsstaat centraal stel, privatiseringen afwijst, de buurlanden Rusland en Duitsland harde confrontaties voorspelt en de Europese Unie met extreem wantrouwen benadert. De president-in-spé kondigde verder een ’afrekening’ aan met de communistische veiligheidsdiensten die volgens hem de afgelopen zestien jaar het land hebben geregeerd. Het beleid van de Kaczynski’s zal worden uitgevoerd door premier Marcinkiewicz.
Het probleem is niet dat Polen een conservatief-katholieke regering krijgt die een moreel reveil bepleit. De sociaal-democraten, die de afgelopen jaren regeerden, werden voortdurend geplaagd door corruptieschandalen en verdienden een electorale afstraffing. Maar van de huidige regering valt niet te verwachten dat ze Polen economisch moderniseren, zeker niet gezien de steun die ze nodig hebben van Lepper van de partij met de veelzeggende naam Zelfverdediging. Die eist bijvoorbeeld dat opnieuw met de EU wordt onderhandeld over de toetreding en hanteert graag militante middelen: in de jaren negentig legde hij wekenlang het land plat om modernisering van de Poolse landbouw te blokkeren. Ook sprak hij zich bewonderend uit over de economische politiek van nazi-Duitsland en negeerde hij de boycot van de Wit-Russische dictator Loekasjenko
Vrijwel zeker wacht Polen weer een periode van politieke instabiliteit en schandalen. Deze keer kwam veertig procent van de kiezers bij de parlementsverkiezingen opdagen, en vijftig procent bij de presidentsverkiezingen. De Polen hebben geen vertrouwen meer in hun politici en er is weinig kans dat daar door deze regering verbetering in komt.
Trouw, 04-11-2005
Polen heeft na een serie verkiezingen zijn koers gewijzigd. Aan het roer staat een tweeling, de Kaczynski’s – Jaroslaw als partijleider van de regerende partij Recht en Rechtvaardigheid (PiS) en Lech als staatshoofd – met de populist Adrzej Lepper als steunpilaar. Een brede coalitie, die de koerswijziging minder extreem had kunnen maken, werd gisteren definitief onmogelijk, doordat het rechtse Burgerplatform (PO) besloot de oppositie in te gaan.
De Kaczynski’s staan niet bekend om hun gematigdheid. Als burgemeester van Warschau verbood Lech geregeld homoparades, bepleitte de doodstraf en eiste tientallen miljarden schadevergoeding van Duitsland voor het neerslaan van de Opstand van Warschau in 1944. Hij is verkozen op een programma dat bescherming van de verzorgingsstaat centraal stel, privatiseringen afwijst, de buurlanden Rusland en Duitsland harde confrontaties voorspelt en de Europese Unie met extreem wantrouwen benadert. De president-in-spé kondigde verder een ’afrekening’ aan met de communistische veiligheidsdiensten die volgens hem de afgelopen zestien jaar het land hebben geregeerd. Het beleid van de Kaczynski’s zal worden uitgevoerd door premier Marcinkiewicz.
Het probleem is niet dat Polen een conservatief-katholieke regering krijgt die een moreel reveil bepleit. De sociaal-democraten, die de afgelopen jaren regeerden, werden voortdurend geplaagd door corruptieschandalen en verdienden een electorale afstraffing. Maar van de huidige regering valt niet te verwachten dat ze Polen economisch moderniseren, zeker niet gezien de steun die ze nodig hebben van Lepper van de partij met de veelzeggende naam Zelfverdediging. Die eist bijvoorbeeld dat opnieuw met de EU wordt onderhandeld over de toetreding en hanteert graag militante middelen: in de jaren negentig legde hij wekenlang het land plat om modernisering van de Poolse landbouw te blokkeren. Ook sprak hij zich bewonderend uit over de economische politiek van nazi-Duitsland en negeerde hij de boycot van de Wit-Russische dictator Loekasjenko
Vrijwel zeker wacht Polen weer een periode van politieke instabiliteit en schandalen. Deze keer kwam veertig procent van de kiezers bij de parlementsverkiezingen opdagen, en vijftig procent bij de presidentsverkiezingen. De Polen hebben geen vertrouwen meer in hun politici en er is weinig kans dat daar door deze regering verbetering in komt.
Trouw, 04-11-2005