Barst
28th October 2005, 07:47
Eén Generatiepact, drie doelstellingen
HET Generatiepact is de tekst waarmee de regering drie varkentjes in één beweging wast: het loopbaaneinde, de financiering van de sociale zekerheid en de welvaartsvastheid van de pensioenen. De ambitie is groot: zestig maatregelen uit het pact moeten de activiteitsgraad in ons land anderhalf keer sneller doen stijgen dan het Europees gemiddelde. We zetten een aantal belangrijke maatregelen op een rijtje.
De belangrijkste maatregel is dat de leeftijd voor het gewoon brugpensioen in 2008 opgetrokken wordt van 58 naar 60 jaar, na een loopbaan van minstens 30 in plaats van 25 jaar. Er komt echter een uitzondering voor - nader te bepalen - zware beroepen en voor de meeste vrouwen. De lopende cao's blijven gelden. De wijzigingen gaan dus sowieso pas in vanaf 2008.
Die 58 jaar is in grote mate een symbool. Premier Verhofstadt heeft al moeten toegeven dat in een eerste fase meer mensen op 58 dan op 60 jaar met brugpensioen zullen gaan. In een eerste fase zou driekwart van de werknemers die in de oude regeling met 58 met brugpensioen konden gaan, dat in de komende jaren ook nog kunnen doen. In 2012 zou dat voor nog de helft van de werknemers mogelijk zijn, zou 40 procent op 59 met brugpensioen kunnen en maar 10 procent pas op 60 jaar.
Er komen tewerkstellingscellen zodat, bij een bedrijfsherstructurering, niet langer mensen vanaf 50 jaar zomaar op brugpensioen worden gestuurd. Wie weigert om op een jobaanbod of opleiding in te gaan, verliest (tijdelijk) het recht op brugpensioen. Als er na zes maanden geen nieuwe baan gevonden wordt, kan vervroegd brugpensioen toch vanaf 50 jaar.
De Canada Dry-regelingen en aanverwanten - pseudo-brugpensioenregelingen eigenlijk - worden minder interessant. De aanvullende werkgeversvergoedingen bovenop tijdskrediet of bovenop de werkloosheidsvergoeding worden voortaan als loon behandeld en belast met normale sociale bijdragen.
Oudere werknemers en bruggepensioneerden moeten tot ze zestig zijn beschikbaar blijven voor een job.
Jongeren worden aangemoedigd op stage te gaan. Werkgevers krijgen dan weer een premie als ze stageplaatsen openstellen.
Oudere werknemers zijn niet altijd interessant voor de werkgever omdat ze - met hun anciënniteit - duurder zijn. Zij zijn meer gebaat met extra vakantiedagen, vrijstelling van nachtdienst, verruimde toegang tot tijdskrediet...
In ruil wordt de ,, leeftijdslogica '' - lees het stelselmatig verhogen van het loon- afgebouwd in een aantal bedrijven.
Elke werknemer die ouder is dan 40 jaar krijgt van de werkgever elke twee jaar een gesprek over zijn of haar loopbaanperspectieven .
Oudere werknemers die een lichtere job nemen en inkomensverlies lijden, worden tijdelijk financieel gesteund.
Er komt een lastenverlaging toegespitst op ploegenarbeid, oudere werknemers, jonge laaggeschoolden en innovatie. Op kruissnelheid is die goed voor 960 miljoen euro.
De sociale zekerheid krijgt 32 procent van de inkomsten van de accijnzen op tabak , goed voor 174 miljoen euro per jaar. Van de roerende inkomsten gaat ook 15 procent naar de sociale zekerheid, goed voor 430 miljoen euro.
De sociale uitkeringen worden welvaartsvast gemaakt, eigenlijk pas goed vanaf 2008. Volgend jaar al verhogen de pensioenen van mensen die een onvolledige (deeltijdse) loopbaan hadden. Vooral vrouwen zullen daarvan genieten. Een jaar later verhogen de oudste en laagste pensioenen en invaliditeitsuitkeringen.
DS, 28-10-2005 (Bart Dobbelaere)
HET Generatiepact is de tekst waarmee de regering drie varkentjes in één beweging wast: het loopbaaneinde, de financiering van de sociale zekerheid en de welvaartsvastheid van de pensioenen. De ambitie is groot: zestig maatregelen uit het pact moeten de activiteitsgraad in ons land anderhalf keer sneller doen stijgen dan het Europees gemiddelde. We zetten een aantal belangrijke maatregelen op een rijtje.
De belangrijkste maatregel is dat de leeftijd voor het gewoon brugpensioen in 2008 opgetrokken wordt van 58 naar 60 jaar, na een loopbaan van minstens 30 in plaats van 25 jaar. Er komt echter een uitzondering voor - nader te bepalen - zware beroepen en voor de meeste vrouwen. De lopende cao's blijven gelden. De wijzigingen gaan dus sowieso pas in vanaf 2008.
Die 58 jaar is in grote mate een symbool. Premier Verhofstadt heeft al moeten toegeven dat in een eerste fase meer mensen op 58 dan op 60 jaar met brugpensioen zullen gaan. In een eerste fase zou driekwart van de werknemers die in de oude regeling met 58 met brugpensioen konden gaan, dat in de komende jaren ook nog kunnen doen. In 2012 zou dat voor nog de helft van de werknemers mogelijk zijn, zou 40 procent op 59 met brugpensioen kunnen en maar 10 procent pas op 60 jaar.
Er komen tewerkstellingscellen zodat, bij een bedrijfsherstructurering, niet langer mensen vanaf 50 jaar zomaar op brugpensioen worden gestuurd. Wie weigert om op een jobaanbod of opleiding in te gaan, verliest (tijdelijk) het recht op brugpensioen. Als er na zes maanden geen nieuwe baan gevonden wordt, kan vervroegd brugpensioen toch vanaf 50 jaar.
De Canada Dry-regelingen en aanverwanten - pseudo-brugpensioenregelingen eigenlijk - worden minder interessant. De aanvullende werkgeversvergoedingen bovenop tijdskrediet of bovenop de werkloosheidsvergoeding worden voortaan als loon behandeld en belast met normale sociale bijdragen.
Oudere werknemers en bruggepensioneerden moeten tot ze zestig zijn beschikbaar blijven voor een job.
Jongeren worden aangemoedigd op stage te gaan. Werkgevers krijgen dan weer een premie als ze stageplaatsen openstellen.
Oudere werknemers zijn niet altijd interessant voor de werkgever omdat ze - met hun anciënniteit - duurder zijn. Zij zijn meer gebaat met extra vakantiedagen, vrijstelling van nachtdienst, verruimde toegang tot tijdskrediet...
In ruil wordt de ,, leeftijdslogica '' - lees het stelselmatig verhogen van het loon- afgebouwd in een aantal bedrijven.
Elke werknemer die ouder is dan 40 jaar krijgt van de werkgever elke twee jaar een gesprek over zijn of haar loopbaanperspectieven .
Oudere werknemers die een lichtere job nemen en inkomensverlies lijden, worden tijdelijk financieel gesteund.
Er komt een lastenverlaging toegespitst op ploegenarbeid, oudere werknemers, jonge laaggeschoolden en innovatie. Op kruissnelheid is die goed voor 960 miljoen euro.
De sociale zekerheid krijgt 32 procent van de inkomsten van de accijnzen op tabak , goed voor 174 miljoen euro per jaar. Van de roerende inkomsten gaat ook 15 procent naar de sociale zekerheid, goed voor 430 miljoen euro.
De sociale uitkeringen worden welvaartsvast gemaakt, eigenlijk pas goed vanaf 2008. Volgend jaar al verhogen de pensioenen van mensen die een onvolledige (deeltijdse) loopbaan hadden. Vooral vrouwen zullen daarvan genieten. Een jaar later verhogen de oudste en laagste pensioenen en invaliditeitsuitkeringen.
DS, 28-10-2005 (Bart Dobbelaere)