Barst
28th October 2005, 00:44
Er is iets hopeloos fout gegaan in het cellencomplex bij Schiphol
De Nederlandse overheid heeft een bijzondere verantwoordelijkheid jegens de mensen die gisteren het leven verloren bij de brand in het detentiecentrum bij Schiphol. Het waren illegalen, mensen dus die niet veroordeeld zijn, maar die desondanks werden vastgezet in afwachting van hun uitzetting.
Je kunt ook zeggen dat het om vluchtelingen gaat, die op het beslissende moment niet konden vluchten en jammerlijk omkwamen in de vlammen.
Het pleit voor de ministers Donner en Verdonk dat zij terstond van de ernst en de tragiek van deze gebeurtenis doordrongen waren. Zij stelden zich beiden ter plekke van de situatie op de hoogte en gaven van hun deelneming blijk. Wat echter minder voor hen pleit is dat ze de natie ter plekke meenden te moeten meedelen dat er in de afschuwelijke nacht ’adequaat’ was opgetreden.
O ja? Het zal ongetwijfeld waar zijn dat hulpverleners, de politie, de brandweer en het personeel hun uiterste best hebben gedaan. Sommigen van hen, die zelf met brandwonden in het ziekenhuis terecht zijn gekomen, hebben zelfs meer dan hun best gedaan. Dat neemt niet weg dat we tegelijkertijd in alle nuchterheid moeten vaststellen dat er iets grondig fout is gegaan. Zelfs als de oorzaak brandstichting in één van de cellen was (wat niet vaststaat) dan nog is dat geen afdoende verklaring voor deze ramp. Volgens de brandvoorschriften hoort een cel gedurende ten minste een halfuur brandwerend te zijn. Anders gezegd: er was volgens deze logica ruim tijd beschikbaar om bewoners van andere cellen te redden. Toch is dat niet gebeurd.
Naar de oorzaak daarvan kunnen we slechts gissen. Er zijn echter wel indringende vragen. Eén daarvan is of het gebouw, een inderhaast in elkaar geflanst complex, wel deugdelijk was. Een andere is of het personeel wel zo adequaat was als de bewindslieden veronderstellen. En ten slotte is er ook nog de vraag naar het moeizaam één voor één moeten openen van de cellen.
Het zijn niet de geringste vragen die een grondig onderzoek noodzakelijk maken. Om die reden was het tamelijk voorbarig van de Tweede Kamer om al dezelfde dag een uitvoerig debat over deze tragedie te willen voeren. Die tijd had de Kamer beter kunnen gebruiken om nog eens na te denken over het krakkemikkig en beschamend onderkomen waartoe wij deze mensen menen te moeten veroordelen.
Trouw, 28-10-2005
De Nederlandse overheid heeft een bijzondere verantwoordelijkheid jegens de mensen die gisteren het leven verloren bij de brand in het detentiecentrum bij Schiphol. Het waren illegalen, mensen dus die niet veroordeeld zijn, maar die desondanks werden vastgezet in afwachting van hun uitzetting.
Je kunt ook zeggen dat het om vluchtelingen gaat, die op het beslissende moment niet konden vluchten en jammerlijk omkwamen in de vlammen.
Het pleit voor de ministers Donner en Verdonk dat zij terstond van de ernst en de tragiek van deze gebeurtenis doordrongen waren. Zij stelden zich beiden ter plekke van de situatie op de hoogte en gaven van hun deelneming blijk. Wat echter minder voor hen pleit is dat ze de natie ter plekke meenden te moeten meedelen dat er in de afschuwelijke nacht ’adequaat’ was opgetreden.
O ja? Het zal ongetwijfeld waar zijn dat hulpverleners, de politie, de brandweer en het personeel hun uiterste best hebben gedaan. Sommigen van hen, die zelf met brandwonden in het ziekenhuis terecht zijn gekomen, hebben zelfs meer dan hun best gedaan. Dat neemt niet weg dat we tegelijkertijd in alle nuchterheid moeten vaststellen dat er iets grondig fout is gegaan. Zelfs als de oorzaak brandstichting in één van de cellen was (wat niet vaststaat) dan nog is dat geen afdoende verklaring voor deze ramp. Volgens de brandvoorschriften hoort een cel gedurende ten minste een halfuur brandwerend te zijn. Anders gezegd: er was volgens deze logica ruim tijd beschikbaar om bewoners van andere cellen te redden. Toch is dat niet gebeurd.
Naar de oorzaak daarvan kunnen we slechts gissen. Er zijn echter wel indringende vragen. Eén daarvan is of het gebouw, een inderhaast in elkaar geflanst complex, wel deugdelijk was. Een andere is of het personeel wel zo adequaat was als de bewindslieden veronderstellen. En ten slotte is er ook nog de vraag naar het moeizaam één voor één moeten openen van de cellen.
Het zijn niet de geringste vragen die een grondig onderzoek noodzakelijk maken. Om die reden was het tamelijk voorbarig van de Tweede Kamer om al dezelfde dag een uitvoerig debat over deze tragedie te willen voeren. Die tijd had de Kamer beter kunnen gebruiken om nog eens na te denken over het krakkemikkig en beschamend onderkomen waartoe wij deze mensen menen te moeten veroordelen.
Trouw, 28-10-2005