Het pensioen is een hele opluchting

[Barst]

Het pensioen is een hele opluchting


ROTTERDAM - Gedacht wordt dat het pensioen de dood dichterbij haalt. Maar onderzoek wijst uit dat mensen zich na hun pensionering beter voelen.


Na hun pensionering zijn mensen minder depressief en minder vermoeid dan daarvoor. Dat blijkt uit onderzoek onder ruim 14.000 werknemers van het (enige) Franse gas- en elektriciteitsbedrijf. Het onderzoek is gepubliceerd in het British Medical Journal. De deelnemers aan het onderzoek werden van zeven jaar voor tot zeven jaar na hun pensioendatum regelmatig geënquêteerd. Dat maakt dit onderzoek uniek.

In de zeven jaar voor hun pensionering (die in dit geval meestal op 55-jarige leeftijd plaatshad) voelde 20 tot 30 procent van de mensen zich regelmatig lichamelijk of geestelijk moe. Een jaar na de pensionering was dat gedaald tot onder de 10 procent. En het bleef laag. Depressieve gevoelens daalden minder sterk. Voor het pensioen had één op de vier mensen er last van; een jaar later was het één op de zes. Chronische lichamelijke aandoeningen die bij het ouder worden vaak de kop opsteken, zoals diabetes, ademhalingsziekten en hart- en vaatziekten namen echter wel gestaag toe.

'Het pensioen is voor veel werknemers kennelijk een hele opluchting', schrijft de Rotterdamse hoogleraar publieke gezondheidszorg Alex Burgdorf in een begeleidend commentaar in het British Medical Journal. Vroeger onderzoek wees vaak uit dat stoppen met werken ziekte en dood versnelt. Maar in een sociaal stelsel dat vervroegd uittreden toestaat, stoppen mensen die zich al wat zwak voelen eerder met werken. Het is moeilijk om daar zo voor te corrigeren dat alleen het gezondheidseffect van de pensionering zichtbaar is.

Het onderzoek bij het Franse bedrijf levert wel mooie gegevens - alleen gingen die Franse werknemers erg vroeg met pensioen: op hun vijfenvijftigste. Burdorf verwijst naar onderzoek waaruit blijkt dat juist 46-tot 55-jarigen de meeste behoefte hebben aan 'hersteltijd' vanwege vermoeidheid. De 55-plussers kunnen er dan weer beter tegen.

Dat werd aangetoond in eerder dit jaar gepubliceerd onderzoek, onder de bijna 8.000 deelnemers aan de Maastricht Cohort Study. De onderzoekers schrijven dat 55-plussers wellicht andere arbeidsstrategieën hebben en niet zo veel conflicten meer tussen werk en gezinsleven. De carrièremallemolen is wat stilgevallen en privé gaat het makkelijker: de kinderen zijn de deur uit, er wordt minder gescheiden en de hypotheek is afbetaald.


DS, 09-12-2010 (Wim Köhler)

[kaat.vennekens]

Ik vind deze cijfers vrij normaal.
Wanneer je bijna aan je pensioen leeftijd bent en last krijgt van stress, lichamelijke en geestelijke moe bent of depressief wordt, is voor mij vanzelfsprekend.
Dit kan zich voordoen door middel van een samenkomst van verschillende factoren.
Wanneer je je pensioenleeftijd nadert, is het mogelijk dat je hormonen even hun eigen gangetje gaan. Je voelt je niet meer 100% goed in je vel en dat kan zo zijn gevolgen hebben, namelijk humeurwisselingen.
Je collega's op het werk merken het en als ze er iets van vragen krijgen ze een kort en soms zelfs agressief antwoord. En dat doet de werksfeer natuurlijk niet ten goede.
Het kan ook liggen aan het feit dat je al jaren in datzelfde bedrijf werkt en dat je het daar stilaan beu begint te worden. Je moet elke dag op dezelfde gezichten kijken, of met die bepaalde collega praten die constant over haar of zijn problemen thuis aan het klagen is.
Deze factoren kunnen leiden tot stress, lichamelijk en geestelijk moe zijn, depressief, chronische lichamelijke aandoeningen, ...
Dat het, wanneer je op pensioen bent, alleen maar bergop gaat, kan ik begrijpen.
Je kan lichamelijk en geestelijk volledig opladen. Je hoeft je van weinig nog iets aan te trekken en je kan nadenken over wat je allemaal nog wil doen in je leven. Je kan als het waren van je leven beginnen genieten en profiteren.
Er zijn veel gepensioneerde mensen die hun dromen gaan waarmaken of die, zoals de cliché laat horen, naar warmere oorden vertrekken en daar hun laatste levensjaren in de zon gaan doorbrengen.
Zij hebben gans hun leven gezwoegd en gewerkt om elke maand rond te kunnen komen. Dat ze nu van het leven profiteren, vind ik niet meer dan juist. Dat stress, moeheid en depressief op dat moment niet meer in hun woordenboek staan, kan ik alleen maar toejuichen.
Of dit onderzoek echt representatief is weet ik niet. Want het onderzoek is gevoerd in één specifiek bedrijf in Frankrijk. En het kan natuurlijk zijn dat de werksfeer of de sector zeer stresserend is en lichamelijke aandoeningen tot gevolg brengt.
Maar de resultaten van het onderzoek kan ik zeker en vast aannemen.

[toon.peeters]

Ik denk dat dit een logisch gevolg is van het langer werken.
Als men langer werkt kijkt men dus ook meer uit naar het pensioen. Hierdoor zal de vermoeidheid dalen en de depressieve gevoelens worden onderdrukt omdat men het gelukzalig gevoel heeft van rust na een erg lange carrière.
De cijfers verbaasde mij dus niet echt.