Toestel zegt terminale patiënt hoe lang hij of zij nog leeft

[Esther Lambrechts]

Wetenschappers hebben een systeem ontwikkeld dat terminale kankerpatiënten vertelt hoe lang ze nog te leven hebben. De onderzoekers bestudeerden daarvoor 1.000 terminale patiënten.

Het computermodel houdt rekening met factoren zoals ademhaling, polsslag, gewichtverlies en aantal bloedcellen, en de ontwerpers hopen het beschikbaar te maken in een klein draagbaar toestel.

Plannen
De technologie laat gebruikers toe de laatste fases van hun leven te plannen, en tijd vrij te maken voor zaken als reizen, het maken van een testament en het nemen van afscheid van geliefden. Artsen hebben het immers soms moeilijk om patiënten te vertellen hoe lang ze nog te leven hebben, meldt de Daily Mail. Bij sommige mensen vordert de kanker namelijk sneller dan bij andere. "Artsen komen wel voor de dag met een soort van schatting, maar dat is enkel gebaseerd op ervaringen met eerdere gevallen," zegt professor Chris Todd van de Universiteit van Manchester. "Dat is niet verschrikkelijk accuraat."

Verzorging
De techniek werd ontwikkeld door onderzoekers van het Londense St George Hospital en de universiteit van Manchester. Ze hopen dat het systeem zal worden gebruikt door artsen en verplegers in consultatieruimtes en bij patiënten thuis. "De techniek zou patiënten ook helpen te beslissen wanneer en of ze naar het ziekenhuis moeten, of thuis verzorging nodig hebben. We zeggen niet dat ze allemaal moeten weten hoeveel tijd ze nog hebben, maar het kan heel handig zijn indien ze het laatste deel van hun leven willen plannen. Indien we accurater kunnen zijn, kan dat mensen zeker helpen knopen door te hakken."

Thuis sterven
De methode kan ook meer mensen toelaten thuis te sterven, omdat ze tijdig thuisverzorging kunnen regelen. In Groot-Brittannië overlijdt slechts een of vijf patiënten thuis, hoewel bijna twee derde dat wel wil. Gesprekken over palliatieve zorg worden vaak uitgesteld tot het te laat is, zegt Mike Hobday van Macmillan Cancer Support.

Bron: www.demorgen.be

Ik vind deze uitvinding wel positief. Zoals reeds in het artikel vermeld is het zeer goed voor mensen die hun laatste dagen nog willen plannen, reizen, de dagen doorbrengen met geliefden, enzovoort. Op deze manier kan men zich mentaal voorbereiden op 'het einde' (om het cru te zeggen). Je kan afscheid nemen van alle personen die je liefhebt op de manier die je zelf verkiest. Als je bijvoorbeeld mama bent, kan je je kinderen ook goed voorbereiden op wat komen zal en ze toch een gerust gevoel geven over de toekomst. Je kan afscheid nemen van je geliefden, dat vind ik echt heel mooi.

Als ik mama zou zijn en wist dat ik nog slechts enkele weken te leven had, zou ik mijn kinderen hier ook op voorbereiden. Ik zou er heel veel met hen over praten. Ik zou absoluut niet willen dat ze dagen, maanden of, wie weet, misschien wel jaren zouden treuren en rouwen en deregelijke. Ze zouden nog steeds optimaal van het leven moeten genieten. Daarom vind ik deze nieuwe uitvinding wel heel goed. Ook heb je zo de mogelijkheid om thuis 'in vrede' te sterven.

Ik vind het ook zeer goed dat de dokters de patiënten niet verplichten om deze nieuwe techniek te gebruiken. Zo blijft de keuze persoonlijk en absoluut vrijblijvend.

[Nathalie.Tilemans]

Ik heb hier toch serieuze bedenkingen bij. Voor mensen die graag het laatste deel van hun leven tot in de puntjes plannen is het natuurlijk geweldig dat ze het tijdstip van hun overlijden weten. Maar volgens mij willen de meeste mensen het weten, puur omdat het (vanaf nu althans) te achterhalen valt. Uit een soort van nieuwsgierigheid, of gewoon omdat ze het niet kunnen verdragen dat anderen (de dokters) weten wanneer ze doodgaan, en zijzelf niet. Ik denk dan ook dat het merendeel van de terminaal zieken heel graag wil horen hoelang ze nog te leven hebben, TOT op de moment dat hun wens ingewilligd wordt. Vanaf die moment kunnen ze toch niet anders dan wensen dat ze dat nooit gehoord hadden? Hoe kan je nu ook maar 1 dag normaal leven als je weet dat er zeer spoedig een definitief einde komt aan alles wat je kent en aan alles wat je bent... In plaats van die laatste dagen/weken jezelf te kunnen zijn, verander je in een soort paranoïde timewatcher, die nog zoveel mogelijk MOET gedaan hebben. Dat krampachtig aanklampen aan je laatste hoeveelheid leven is net het tegenovergestelde van waar je je op hoort voor te bereiden, namelijk los te laten. Ik denk dat het heel pijnljik is om voor een terminaal zieke te zorgen, maar ik denk dat het nog veel pijnlijker is om te zorgen voor een terminaal zieke met een dagplanning en een horloge...

[Stijnvdv]

Ik het persoonlijk mijn twijfels of dit al dan niet accuraat is, toch zeker geen 100%. Mensen verschillen, zelfs al hebben ze 1000 patiënten onder de loep genomen. Het is natuurlijk een fijn gegeven dat terminale patiënten de mogelijkheid hebben om te weten wanneer ze deze wereld zullen verlaten, maar ik denk dat men hier wel zou mogen overwegen om eerst de patiënten te laten monitoren of onderzoeken of ze mentaal wel stabiel genoeg zijn om dergelijke informatie aan te kunnen.

Natuurlijk, als men patiënten nog eens extra gaat onderzoeken of dat het wel aan te raden valt om ze van deze informatie te verstrekken, is dat nog eens een extra last. Ook weet ik niet hoe het dan zit met de privacy van de persoon. Als men de patiënten erover gaat aanspreken dat ze onderzocht zullen worden om bepaalde informatie te kunnen geven, kan dit de persoon in kwestie achterdochtig maken.

Dus, bij nader inzien weet ik niet of zo'n onderzoek wel geschikt is. Wel denk ik dat er bepaalde maatregelen getroffen moeten worden, dat de patiënten niet zomaar de keuze krijgen. Het is een moeilijke kwestie vind ik, maar wel eentje die een groot verschil kan maken voor bepaalde mensen. Ik zou persoonlijk liever een datum weten dan elke dag bang af te wachten, want schattingen kunnen zowel verduidelijking als verwarring scheppen, niet? En zoals ik al heb gezegd, ik zou graag weten hoe betrouwbaar dit computermodel dan wel niet is.