Barst
14th July 2010, 02:16
Babysitten op villa's
BRASSCHAAT - Een tuinslang die achteloos op de oprit is achtergelaten. Het is maar één van de vele trucs die je kunt bovenhalen om de indruk te wekken dat er iemand thuis is terwijl je op reis bent. De politie inschakelen om een oogje in het zeil te houden, kan ook helpen om dieven af te schrikken.
‘Sommige huizen hier zijn heel goed beveiligd', zegt Franky Vanhassel, wijkinspecteur in Brasschaat. We rijden door Vriesdonk, een wijk waar, langs de kleine beboste straatjes, villa's in alle soorten en maten te vinden zijn. We zien rieten daken, grote terrassen en aangelegde tuinen. De huizen zijn vaak ommuurd of omgeven door dichte hagen. Het bemoeilijkt het werk van de wijkinspecteur.
Franky parkeert de auto in een doodlopend straatje net voor een gigantische villa. Alleen het dak ervan is zichtbaar door de grote haag die het domein omzoomt. ‘In zo'n geval letten we er vooral op dat er nergens een open plek is in de haag waarlangs een dief zou kunnen zijn binnengedrongen. Over de haag of de poort klimmen doen we niet. Soms wandel ik helemaal rond het huis om te kijken of er niets abnormaals te melden valt. Maar als de huizen helemaal afgeschermd zijn, heeft dat weinig zin.' De poort is gesloten, maar door de ijzeren spijlen kan de agent het huis en het domein grotendeels zien. Op het eerste gezicht is er niets te melden.
Beter voorkomen dan genezen
Vanhassel is nog maar een jaar wijkagent in Brasschaat. Een van zijn opdrachten is het controleren van huizen waarvan de eigenaar afwezig is. Nu, aan het begin van de vakantie, heeft hij een mapje met drie bladzijden vol adressen die hij moet controleren. Hij telt achttien adressen. ‘Soms zijn het vijf bladzijden', zegt hij. ‘Het zal nog wel drukker worden deze zomer.' Hij voert de controles uit tijdens zijn dagelijkse ronde. ‘Er zit geen regelmaat in. Soms geef ik enkele adressen door aan collega's die 'snachts patrouilleren door de wijken. Zo weet iedereen dat de controles op eender welk moment kunnen gebeuren.'
De wijkagent is ervan overtuigd dat het toezicht vooral een preventieve functie heeft. ‘Het schrikt mensen met slechte bedoelingen af. Maar het is ook de bedoeling dat wij als eerste in actie schieten als het kwaad al geschied is. Voor het sporenonderzoek is het belangrijk dat de sporen intact blijven. Als je een voetafdruk vindt, bijvoorbeeld, moet je ervoor zorgen dat die niet verloren gaat als het begint te regenen. Door er een emmer overheen te zetten.'
We stoppen voor de woning van een dokter. Hier staat de poort wel open. Als Franky uit de auto wil stappen, ziet hij dat een rode aftandse wagen de straat in tegengestelde richting inrijdt. Dit is een eenrichtingsstraat. Met een handgebaar maakt hij de automobiliste duidelijk dat ze moet stoppen. Hij excuseert zich voor hij uit de auto stapt. ‘Het is niet omdat je met één ding bezig bent, dat je je ogen moet sluiten voor andere feiten', zegt hij terwijl hij zijn hoofd door het openstaande raampje buigt.
Nadat hij de vrouw met een waarschuwing de goede richting in gestuurd heeft, belt hij aan bij het huis van de dokter die met vakantie is. Hij loopt even achterom en stapt weer in de auto. ‘Er staat een auto op de oprit geparkeerd. Ik wil toch even controleren of die daar moet staan.' Hij neemt zijn walkietalkie en geeft de nummerplaat door. Het blijkt de auto van de dokter te zijn. Hij noteert het in zijn mapje. ‘Zo blijven we niet steeds dezelfde wagen controleren.'
Open deur
Behalve de dure wijk Vriesdonk heeft Vanhassel ook de volksere wijk Mariaburg onder zijn hoede. ‘Het publiek is hier helemaal anders dan in het centrum van Brasschaat', zegt Vanhassel terwijl we de wijk binnenrijden. We zien rijhuizen in een doorsnee Vlaamse wijk. De patrouillewagen houdt halt aan een doorsneehuis, halfopen bebouwing, rode baksteen. Op de oprit slingert een tuinslang rond. ‘Dat doen ze vaker om de indruk te geven dat ze thuis zijn', zegt hij. Als hij zeker is dat er geen onregelmatigheden zijn, keren we terug naar het commissariaat.
Onderweg vertelt hij over de enige keer dat er wel iets aan de hand was. ‘Ik controleerde een woning en zag dat de voordeur openstond. Binnen lagen de spullen voor het grijpen: een televisie, een laptop. In zo'n geval bel ik om versterking. Als wijkinspecteur ben je alleen en het zou wel eens kunnen dat er nog iemand in het huis is. Uiteindelijk bleek er niemand aanwezig. We hebben de eigenaar gecontacteerd. Zijn deur was al een hele tijd kapot, zo bleek. Zulke dingen zijn erg onvoorzichtig. Mensen zijn vaak te laks, dan is het aan ons om duidelijk te maken dat ze de dieven ook niet moeten uitnodigen.'
Blog DS, 14-07-2010
BRASSCHAAT - Een tuinslang die achteloos op de oprit is achtergelaten. Het is maar één van de vele trucs die je kunt bovenhalen om de indruk te wekken dat er iemand thuis is terwijl je op reis bent. De politie inschakelen om een oogje in het zeil te houden, kan ook helpen om dieven af te schrikken.
‘Sommige huizen hier zijn heel goed beveiligd', zegt Franky Vanhassel, wijkinspecteur in Brasschaat. We rijden door Vriesdonk, een wijk waar, langs de kleine beboste straatjes, villa's in alle soorten en maten te vinden zijn. We zien rieten daken, grote terrassen en aangelegde tuinen. De huizen zijn vaak ommuurd of omgeven door dichte hagen. Het bemoeilijkt het werk van de wijkinspecteur.
Franky parkeert de auto in een doodlopend straatje net voor een gigantische villa. Alleen het dak ervan is zichtbaar door de grote haag die het domein omzoomt. ‘In zo'n geval letten we er vooral op dat er nergens een open plek is in de haag waarlangs een dief zou kunnen zijn binnengedrongen. Over de haag of de poort klimmen doen we niet. Soms wandel ik helemaal rond het huis om te kijken of er niets abnormaals te melden valt. Maar als de huizen helemaal afgeschermd zijn, heeft dat weinig zin.' De poort is gesloten, maar door de ijzeren spijlen kan de agent het huis en het domein grotendeels zien. Op het eerste gezicht is er niets te melden.
Beter voorkomen dan genezen
Vanhassel is nog maar een jaar wijkagent in Brasschaat. Een van zijn opdrachten is het controleren van huizen waarvan de eigenaar afwezig is. Nu, aan het begin van de vakantie, heeft hij een mapje met drie bladzijden vol adressen die hij moet controleren. Hij telt achttien adressen. ‘Soms zijn het vijf bladzijden', zegt hij. ‘Het zal nog wel drukker worden deze zomer.' Hij voert de controles uit tijdens zijn dagelijkse ronde. ‘Er zit geen regelmaat in. Soms geef ik enkele adressen door aan collega's die 'snachts patrouilleren door de wijken. Zo weet iedereen dat de controles op eender welk moment kunnen gebeuren.'
De wijkagent is ervan overtuigd dat het toezicht vooral een preventieve functie heeft. ‘Het schrikt mensen met slechte bedoelingen af. Maar het is ook de bedoeling dat wij als eerste in actie schieten als het kwaad al geschied is. Voor het sporenonderzoek is het belangrijk dat de sporen intact blijven. Als je een voetafdruk vindt, bijvoorbeeld, moet je ervoor zorgen dat die niet verloren gaat als het begint te regenen. Door er een emmer overheen te zetten.'
We stoppen voor de woning van een dokter. Hier staat de poort wel open. Als Franky uit de auto wil stappen, ziet hij dat een rode aftandse wagen de straat in tegengestelde richting inrijdt. Dit is een eenrichtingsstraat. Met een handgebaar maakt hij de automobiliste duidelijk dat ze moet stoppen. Hij excuseert zich voor hij uit de auto stapt. ‘Het is niet omdat je met één ding bezig bent, dat je je ogen moet sluiten voor andere feiten', zegt hij terwijl hij zijn hoofd door het openstaande raampje buigt.
Nadat hij de vrouw met een waarschuwing de goede richting in gestuurd heeft, belt hij aan bij het huis van de dokter die met vakantie is. Hij loopt even achterom en stapt weer in de auto. ‘Er staat een auto op de oprit geparkeerd. Ik wil toch even controleren of die daar moet staan.' Hij neemt zijn walkietalkie en geeft de nummerplaat door. Het blijkt de auto van de dokter te zijn. Hij noteert het in zijn mapje. ‘Zo blijven we niet steeds dezelfde wagen controleren.'
Open deur
Behalve de dure wijk Vriesdonk heeft Vanhassel ook de volksere wijk Mariaburg onder zijn hoede. ‘Het publiek is hier helemaal anders dan in het centrum van Brasschaat', zegt Vanhassel terwijl we de wijk binnenrijden. We zien rijhuizen in een doorsnee Vlaamse wijk. De patrouillewagen houdt halt aan een doorsneehuis, halfopen bebouwing, rode baksteen. Op de oprit slingert een tuinslang rond. ‘Dat doen ze vaker om de indruk te geven dat ze thuis zijn', zegt hij. Als hij zeker is dat er geen onregelmatigheden zijn, keren we terug naar het commissariaat.
Onderweg vertelt hij over de enige keer dat er wel iets aan de hand was. ‘Ik controleerde een woning en zag dat de voordeur openstond. Binnen lagen de spullen voor het grijpen: een televisie, een laptop. In zo'n geval bel ik om versterking. Als wijkinspecteur ben je alleen en het zou wel eens kunnen dat er nog iemand in het huis is. Uiteindelijk bleek er niemand aanwezig. We hebben de eigenaar gecontacteerd. Zijn deur was al een hele tijd kapot, zo bleek. Zulke dingen zijn erg onvoorzichtig. Mensen zijn vaak te laks, dan is het aan ons om duidelijk te maken dat ze de dieven ook niet moeten uitnodigen.'
Blog DS, 14-07-2010