Barst
22nd June 2010, 02:59
Over hoe testosteron gedrag (toch niet) bepaalt
Jongens met minder testosteron gedragen zich in groep even dominant als diegenen met veel testosteron.
Worden we bepaald door onze genen of is het onze omgeving die bepaalt wie we zijn? Hans Vermeersch van de Universiteit Gent deed een steekproef bij 599 puberende jongeren. Hij kwam tot de conclusie dat hun gedrag niet alleen bepaald wordt door biologische factoren, maar dat ook (jawel) sociale factoren een rol spelen in de manier waarop ze met elkaar omgaan.
Vermeersch ging ervan uit dat testosteron een belangrijke rol speelt bij hun gedrag. Hij kon bewijzen dat jongeren met even hoge testosteronwaarden niet altijd even veel risicogedrag, agressie en dominant gedrag vertonen. Daar vond hij een genetische — dus biologische — verklaring voor. Een jongen kan evenveel testosteron aanmaken als een andere, maar de ene kan er gevoeliger voor zijn als de andere. Dat komt omdat de eerste jongen gevoeligere hormoonreceptoren heeft dan zijn vriend. Jongens met gevoeligere hormoonreceptoren vertonen vaker risicogedrag, zijn agressiever en dominanter, zo blijkt uit het onderzoek. In de eerste plaats dus bepaalt nature hun gedrag. Want hoe gevoelig hun receptoren zijn, is genetisch bepaald. Maar ook de omgeving speelt een belangrijke rol. ‘Zeker voor adolescenten zijn stereotype opvattingen over hoe een ‘echte man' zich moet gedragen belangrijke ankerpunten om hun eigen gedrag op af te stellen', zegt Vermeersch. ‘Jongens met hogere testosteronwaarden vertonen dominanter gedrag, dat weten we. Die effecten worden uitgevlakt door hun omgeving. Jongens met lagere testosteronwaarden proberen zich even dominant op te stellen als leeftijdsgenoten met hogere waarden. Omdat de stereotype opvattingen die heersen in hun omgeving hen daartoe aanzetten.'
Bij meisjes geldt hetzelfde principes. ‘In een meisjesgroep is het minder wenselijk om je dominant op te stellen. Vriendschapsrelaties tussen meisjes zijn intiemer en laten minder ruimte voor dominantie. Daarom zijn ook de meisjes met hogere testosteronwaarden vaak minder dominant. Als ze in een vriendenkring terechtkomen met veel jongens, stellen ze zich dominanter op. Zo'n groep versterkt dominant gedrag, in de eerste plaats bij meisjes met hoge testeronwaarden.'
Blog DS, 22-06-2010
Jongens met minder testosteron gedragen zich in groep even dominant als diegenen met veel testosteron.
Worden we bepaald door onze genen of is het onze omgeving die bepaalt wie we zijn? Hans Vermeersch van de Universiteit Gent deed een steekproef bij 599 puberende jongeren. Hij kwam tot de conclusie dat hun gedrag niet alleen bepaald wordt door biologische factoren, maar dat ook (jawel) sociale factoren een rol spelen in de manier waarop ze met elkaar omgaan.
Vermeersch ging ervan uit dat testosteron een belangrijke rol speelt bij hun gedrag. Hij kon bewijzen dat jongeren met even hoge testosteronwaarden niet altijd even veel risicogedrag, agressie en dominant gedrag vertonen. Daar vond hij een genetische — dus biologische — verklaring voor. Een jongen kan evenveel testosteron aanmaken als een andere, maar de ene kan er gevoeliger voor zijn als de andere. Dat komt omdat de eerste jongen gevoeligere hormoonreceptoren heeft dan zijn vriend. Jongens met gevoeligere hormoonreceptoren vertonen vaker risicogedrag, zijn agressiever en dominanter, zo blijkt uit het onderzoek. In de eerste plaats dus bepaalt nature hun gedrag. Want hoe gevoelig hun receptoren zijn, is genetisch bepaald. Maar ook de omgeving speelt een belangrijke rol. ‘Zeker voor adolescenten zijn stereotype opvattingen over hoe een ‘echte man' zich moet gedragen belangrijke ankerpunten om hun eigen gedrag op af te stellen', zegt Vermeersch. ‘Jongens met hogere testosteronwaarden vertonen dominanter gedrag, dat weten we. Die effecten worden uitgevlakt door hun omgeving. Jongens met lagere testosteronwaarden proberen zich even dominant op te stellen als leeftijdsgenoten met hogere waarden. Omdat de stereotype opvattingen die heersen in hun omgeving hen daartoe aanzetten.'
Bij meisjes geldt hetzelfde principes. ‘In een meisjesgroep is het minder wenselijk om je dominant op te stellen. Vriendschapsrelaties tussen meisjes zijn intiemer en laten minder ruimte voor dominantie. Daarom zijn ook de meisjes met hogere testosteronwaarden vaak minder dominant. Als ze in een vriendenkring terechtkomen met veel jongens, stellen ze zich dominanter op. Zo'n groep versterkt dominant gedrag, in de eerste plaats bij meisjes met hoge testeronwaarden.'
Blog DS, 22-06-2010