Barst
2nd June 2010, 03:03
'De hoofddoek is ons thema, BHV niet'
ZWARTBERG - Als nieuwe Belgen gaan ze stemmen, sommigen voor het eerst. De Genkse moslimvrouwen zoeken daarbij toch vooral naar allochtonen op de lijst. 'Als ze maar niet louter als stemmentrekker gebruikt worden.'
'Ik ben opgeroepen als bijzitter in een stembureau', zegt Amina Saidi met enige ongerustheid. 'Maar ik ga dat niet kunnen, ik ken te weinig Nederlands.'
Zes vrouwen zijn voor het naaiatelier naar het buurtzaaltje Nieuwe Kempen in Zwartberg (Genk) gekomen. Vijf van Marokkaanse afkomst, een met Turkse wortels.
Buurtopbouwwerkster Latifa Harraq treedtop als tolk. Sommige vrouwen begrijpen wel wat Nederlands, spreken gaat (nog) moeizaam.
Politiek is niet echt hun ding. Maar het duikt wel op in de gesprekken. Ilham Bennaoui heeft al eens een politieke discussie met haar man. 'Hij is voor de ene partij, ik voor de andere.'
Latifa: 'Mijn vent wil ook in de politiek, ik ben tegen. Hij is al zo weinig thuis. (lacht)'
Voor Khadija Chafi is het haar eerste keer dat ze mag gaan stemmen. Dat is best spannend. 'Naar wie mijn voorkeur gaat? Ik weet het nog niet. SP.A misschien?' De socialisten blijken in dit gezelschap behoorlijk te scoren. 'Ze hebben nogal wat allochtonen op de lijst.' Een van de lokale kopstukken is Angelo Bruno, een Zwartbergenaar van Italiaanse origine die op de senaatslijst van de SP.A pronkt. Verder zijn er Chrokri Mahassine, de organisator van Pukkelpop, en vakbondsvrouw Meryame Kitir van Ford Genk. 'Maar Chokri is al wat te veel ver-Belgd.'
Ze uiten hun teleurstelling over de politieke gang van zaken. Bij de vorige verkiezingen voor de gemeenteraad van Genk had Ali Çaglar (CD&V, nu ook op de Kamerlijst) meer stemmen dan Wim Dries, die burgemeester werd. Dat is hier slecht aangekomen. 'Ze gebruiken allochtone kandidaten als stemmentrekker, maar daarna worden ze opzijgeschoven. Het gevoel blijft dat we tweederangsburgers zijn.'
Genk heeft 64.000 inwoners en telt door zijn mijnverleden en de immigratie 85 nationaliteiten. Is de Limburgse stad klaar voor een allochtone burgemeester? 'Ja, die komt eraan. Het zou fijn zijn.'
Stemmen allochtonen per definitie op hun eigen kandidaten? 'De Turken wel,' zegt Zeynep, 'die steunen elkaar altijd.' 'De Marokkanen niet,' zegt Latifa, 'je moet eerst bewijzen dat je iets voor de kiezer gedaan hebt. Maar een Marokkaanse politicus mag niet te veel voor de Marokkanen doen of hij verliest steun bij de Belgen. Hij moet zich dubbel bewijzen.'
Het gesprek wordt een stuk geanimeerder als het over de hoofddoek gaat. Wie zich op het hoofddoekenverbod profileert, moet niet op hun stem rekenen, dat spreekt. Drie van hen dragen er een. 'Als ik hem moet afdoen, keer ik terug naar Marokko', zegt Ilham fors. 'Wij zijn geen slaven, wij doen dit vanuit onze geloofsovertuiging. Een beetje respect graag. We horen dat er vrouwen een baan als poetshulp mislopen vanwege hun hoofddoek. Het gaat om een stuk stof. Waarom zijn ze daar zo bang voor?'
Hoe meer de politici en de media de zaak op de spits drijven, hoe meer vastberaden de vrouwen - ook de jonge die hier geboren zijn - naar de hoofddoek zullen grijpen, klinkt het.
Latifa en Malika Amrhar dragen de hoofddoek niet. Ook Zeynep Bastug, de enige Turkse in het gezelschap, doet dat niet. 'Ik ben er nog niet klaar voor', zegt ze. 'Misschien gebeurt het ooit. Het gaat tussen mij en God.'
Ook de Belgische vlag draperen ze voor de foto graag rond hun hoofd. De driekleur roept hier geen weerstand op. Ze gaat voor de grap onder de naaimachine. 'Dit is ook onze vlag, wij voelen ons echt wel Belg', zegt Latifa. 'Zeker als we naar ons land van oorsprong terugkeren.'
Voor een thema als Brussel-Halle-Vilvoorde halen ze hier de schouders op, al begrijpen ze de Vlaamse eisen wel. Maar voor Vlaamse onafhankelijkheid passen ze. 'Beter samen blijven, het is al zo'n klein landje.'
Malika is nog maar twee jaar in ons land en woonde eerst in Luik. Toen ze naar Genk verhuisde, kreeg ze te horen dat ze 'bij die racistische Vlamingen' terecht zou komen. 'Maar dat viel mee, op het werk heb ik geen probleem. Wel vind ik geen woning. De huisbazen hier willen niet aan Marokkanen verhuren.'
Toch woont ze, net als de andere vijf, graag in Genk. 'Het is hier groener, rustiger, een betere plek om je kinderen op te voeden.'
Blog DS, 02-06-2010
ZWARTBERG - Als nieuwe Belgen gaan ze stemmen, sommigen voor het eerst. De Genkse moslimvrouwen zoeken daarbij toch vooral naar allochtonen op de lijst. 'Als ze maar niet louter als stemmentrekker gebruikt worden.'
'Ik ben opgeroepen als bijzitter in een stembureau', zegt Amina Saidi met enige ongerustheid. 'Maar ik ga dat niet kunnen, ik ken te weinig Nederlands.'
Zes vrouwen zijn voor het naaiatelier naar het buurtzaaltje Nieuwe Kempen in Zwartberg (Genk) gekomen. Vijf van Marokkaanse afkomst, een met Turkse wortels.
Buurtopbouwwerkster Latifa Harraq treedtop als tolk. Sommige vrouwen begrijpen wel wat Nederlands, spreken gaat (nog) moeizaam.
Politiek is niet echt hun ding. Maar het duikt wel op in de gesprekken. Ilham Bennaoui heeft al eens een politieke discussie met haar man. 'Hij is voor de ene partij, ik voor de andere.'
Latifa: 'Mijn vent wil ook in de politiek, ik ben tegen. Hij is al zo weinig thuis. (lacht)'
Voor Khadija Chafi is het haar eerste keer dat ze mag gaan stemmen. Dat is best spannend. 'Naar wie mijn voorkeur gaat? Ik weet het nog niet. SP.A misschien?' De socialisten blijken in dit gezelschap behoorlijk te scoren. 'Ze hebben nogal wat allochtonen op de lijst.' Een van de lokale kopstukken is Angelo Bruno, een Zwartbergenaar van Italiaanse origine die op de senaatslijst van de SP.A pronkt. Verder zijn er Chrokri Mahassine, de organisator van Pukkelpop, en vakbondsvrouw Meryame Kitir van Ford Genk. 'Maar Chokri is al wat te veel ver-Belgd.'
Ze uiten hun teleurstelling over de politieke gang van zaken. Bij de vorige verkiezingen voor de gemeenteraad van Genk had Ali Çaglar (CD&V, nu ook op de Kamerlijst) meer stemmen dan Wim Dries, die burgemeester werd. Dat is hier slecht aangekomen. 'Ze gebruiken allochtone kandidaten als stemmentrekker, maar daarna worden ze opzijgeschoven. Het gevoel blijft dat we tweederangsburgers zijn.'
Genk heeft 64.000 inwoners en telt door zijn mijnverleden en de immigratie 85 nationaliteiten. Is de Limburgse stad klaar voor een allochtone burgemeester? 'Ja, die komt eraan. Het zou fijn zijn.'
Stemmen allochtonen per definitie op hun eigen kandidaten? 'De Turken wel,' zegt Zeynep, 'die steunen elkaar altijd.' 'De Marokkanen niet,' zegt Latifa, 'je moet eerst bewijzen dat je iets voor de kiezer gedaan hebt. Maar een Marokkaanse politicus mag niet te veel voor de Marokkanen doen of hij verliest steun bij de Belgen. Hij moet zich dubbel bewijzen.'
Het gesprek wordt een stuk geanimeerder als het over de hoofddoek gaat. Wie zich op het hoofddoekenverbod profileert, moet niet op hun stem rekenen, dat spreekt. Drie van hen dragen er een. 'Als ik hem moet afdoen, keer ik terug naar Marokko', zegt Ilham fors. 'Wij zijn geen slaven, wij doen dit vanuit onze geloofsovertuiging. Een beetje respect graag. We horen dat er vrouwen een baan als poetshulp mislopen vanwege hun hoofddoek. Het gaat om een stuk stof. Waarom zijn ze daar zo bang voor?'
Hoe meer de politici en de media de zaak op de spits drijven, hoe meer vastberaden de vrouwen - ook de jonge die hier geboren zijn - naar de hoofddoek zullen grijpen, klinkt het.
Latifa en Malika Amrhar dragen de hoofddoek niet. Ook Zeynep Bastug, de enige Turkse in het gezelschap, doet dat niet. 'Ik ben er nog niet klaar voor', zegt ze. 'Misschien gebeurt het ooit. Het gaat tussen mij en God.'
Ook de Belgische vlag draperen ze voor de foto graag rond hun hoofd. De driekleur roept hier geen weerstand op. Ze gaat voor de grap onder de naaimachine. 'Dit is ook onze vlag, wij voelen ons echt wel Belg', zegt Latifa. 'Zeker als we naar ons land van oorsprong terugkeren.'
Voor een thema als Brussel-Halle-Vilvoorde halen ze hier de schouders op, al begrijpen ze de Vlaamse eisen wel. Maar voor Vlaamse onafhankelijkheid passen ze. 'Beter samen blijven, het is al zo'n klein landje.'
Malika is nog maar twee jaar in ons land en woonde eerst in Luik. Toen ze naar Genk verhuisde, kreeg ze te horen dat ze 'bij die racistische Vlamingen' terecht zou komen. 'Maar dat viel mee, op het werk heb ik geen probleem. Wel vind ik geen woning. De huisbazen hier willen niet aan Marokkanen verhuren.'
Toch woont ze, net als de andere vijf, graag in Genk. 'Het is hier groener, rustiger, een betere plek om je kinderen op te voeden.'
Blog DS, 02-06-2010