Barst
12th May 2010, 19:51
Eigen navel eerst
Vlaams Belang heeft het tegenwoordig niet echt onder de markt. Zelfs het weer zat gisteren tegen bij de voorstelling van de campagne waarmee de partij op 13 juni naar de kiezer trekken. 'Vlamingen eerst', is de slogan. Waarschijnlijk was een keuze voor 'eigen navel eerst' beter op zijn plaats geweest. Want de tijd dat de partij met haar politieke standpunten de media haalt, ligt al even achter ons.
Decennialang was de partij een klikfonds dat verkiezingsoverwinning na verkiezingsoverwinning boekte. Het was een periode waarin de media bijna vruchteloos naar interne spanningen of dissidente meningen zochten. Als er al eens een rancuneuze derderangsmedewerker was die kritiek uitte, haalde die zonder problemen de pers. Vandaag zorgt de opmerking van een gewezen voorzitter dat hij keihard interne oppositie tegen zijn eigen partijtop zal voeren, al lang niet meer tot algemene consternatie.
Ruzies over de plaatsen in het partijbestuur, ruzies over de plaatsen voor de raad van bestuur van de VRT,... alles wordt op de straatstenen uitgevochten. De (voorlopig) laatste ruzie in een lange reeks gaat over de plaatsen op de lijst. Franck Vanhecke en Marie-Rose Morel weigerden om respectievelijk lijstrekker in West-Vlaanderen en lijstduwer voor de Senaat te worden. Een rondje reacties sprokkelen bij de protagonisten leverde de volgende reacties op: Morel haalt uit naar kamerfractieleider Gerolf Annemans en verwijst naar een interview van die laatste met P-Magazine. Waarop Annemans P-Magazine op de korrel neemt. Dat neemt het tijdschrift dan weer niet. Waarna de woordvoerder van Annemans repliceert. Vanhecke haalt ondertussen uit naar de volledige partijtop en neemt het niet dat hij per mail gevraagd werd lijsttrekker te zijn. Annemans sneert dat Vanhecke en Morel hun partij via het persagentschap Belga op de hoogte hebben gebracht van hun beslissing. Vervolgens laat een boze Morel weten dat ze via mail heeft geantwoord en de partijtop verwijt Belga te hebben gecontacteerd,... Wie volgt die mensen nog?
Constante in alle ruzies is dat Marie-Rose Morel en Frank Vanhecke lijnrecht tegenover voorzitter Bruno Valkeniers en Antwerpse parlementsleden als Filip Dewinter en Gerolf Annemans staan. De strijd is de voorbije maanden ontaard in een ware loopgravenoorlog. Beide kampen hebben zich diep ingegraven in hun eigen stellingen en bestoken elkaar op gezette tijdstippen.
Valkeniers staat erbij en kijkt ernaar. Hij lijkt alsmaar minder geen greep te hebben op de gebeurtenissen. Zijn analyse van het verleden is nochtans glashelder. 'In 2004 haalden we 24 procent van de stemmen. Ik durf te zeggen dat we niet altijd hebben gehandeld alsof we die score hadden. We hielden niet met elke kiezer rekening. In zekere zin hebben we toen een unieke kans gemist', klonk het een half jaar geleden in een interview met deze krant.
Analyses maken is een zaak, een partij leiden iets anders. De voorzitter-manager doet naar eigen zeggen aan change management. 'Onze partij moet zich aanpassen aan nieuwe marktomstandigheden. Dat geeft altijd schokgolven. Mensen vragen zich af of het wel nodig is.' Steeds meer mensen lijken zich echter af te vragen of Valkeniers wel de juiste man op de juiste plaats is.
De kansen die de partij heeft gemist, komen niet terug. Meer dan waarschijnlijk komen de 353.023 kiezers die tussen 2004 en 2009 de partij de rug toekeerden evenmin terug. Ondertussen lijkt de N-VA op het politieke schaakbord goed op weg om Vlaams Belang verder leeg te zuigen. Bij die andere Vlaams-nationale partij is er immers geen spoor van ruzies, afrekeningen en uithalen in de media. Zaken waar de kiezer een grondige hekel aan heeft. Meer zelfs. De N-VA slaagt er onder leiding van voorzitter Bart De Wever in verruimers als Siegfried Bracke te lokken. Wat dat in de stembus zal opleveren, moet op 13 juni blijken. Maar de partij mocht sinds de komst van de gewezen VRT-journalist al 500 leden verwelkomen.
Het was dan ook geen toeval dat Vlaams Belang gisteren bij de campagnevoorstelling zwaar uithaalde naar de traditionele partijen, terwijl over grote concurrent N-VA met geen woord werd gerept.
DS, 12-05-2010 (Steven Samyn)
Vlaams Belang heeft het tegenwoordig niet echt onder de markt. Zelfs het weer zat gisteren tegen bij de voorstelling van de campagne waarmee de partij op 13 juni naar de kiezer trekken. 'Vlamingen eerst', is de slogan. Waarschijnlijk was een keuze voor 'eigen navel eerst' beter op zijn plaats geweest. Want de tijd dat de partij met haar politieke standpunten de media haalt, ligt al even achter ons.
Decennialang was de partij een klikfonds dat verkiezingsoverwinning na verkiezingsoverwinning boekte. Het was een periode waarin de media bijna vruchteloos naar interne spanningen of dissidente meningen zochten. Als er al eens een rancuneuze derderangsmedewerker was die kritiek uitte, haalde die zonder problemen de pers. Vandaag zorgt de opmerking van een gewezen voorzitter dat hij keihard interne oppositie tegen zijn eigen partijtop zal voeren, al lang niet meer tot algemene consternatie.
Ruzies over de plaatsen in het partijbestuur, ruzies over de plaatsen voor de raad van bestuur van de VRT,... alles wordt op de straatstenen uitgevochten. De (voorlopig) laatste ruzie in een lange reeks gaat over de plaatsen op de lijst. Franck Vanhecke en Marie-Rose Morel weigerden om respectievelijk lijstrekker in West-Vlaanderen en lijstduwer voor de Senaat te worden. Een rondje reacties sprokkelen bij de protagonisten leverde de volgende reacties op: Morel haalt uit naar kamerfractieleider Gerolf Annemans en verwijst naar een interview van die laatste met P-Magazine. Waarop Annemans P-Magazine op de korrel neemt. Dat neemt het tijdschrift dan weer niet. Waarna de woordvoerder van Annemans repliceert. Vanhecke haalt ondertussen uit naar de volledige partijtop en neemt het niet dat hij per mail gevraagd werd lijsttrekker te zijn. Annemans sneert dat Vanhecke en Morel hun partij via het persagentschap Belga op de hoogte hebben gebracht van hun beslissing. Vervolgens laat een boze Morel weten dat ze via mail heeft geantwoord en de partijtop verwijt Belga te hebben gecontacteerd,... Wie volgt die mensen nog?
Constante in alle ruzies is dat Marie-Rose Morel en Frank Vanhecke lijnrecht tegenover voorzitter Bruno Valkeniers en Antwerpse parlementsleden als Filip Dewinter en Gerolf Annemans staan. De strijd is de voorbije maanden ontaard in een ware loopgravenoorlog. Beide kampen hebben zich diep ingegraven in hun eigen stellingen en bestoken elkaar op gezette tijdstippen.
Valkeniers staat erbij en kijkt ernaar. Hij lijkt alsmaar minder geen greep te hebben op de gebeurtenissen. Zijn analyse van het verleden is nochtans glashelder. 'In 2004 haalden we 24 procent van de stemmen. Ik durf te zeggen dat we niet altijd hebben gehandeld alsof we die score hadden. We hielden niet met elke kiezer rekening. In zekere zin hebben we toen een unieke kans gemist', klonk het een half jaar geleden in een interview met deze krant.
Analyses maken is een zaak, een partij leiden iets anders. De voorzitter-manager doet naar eigen zeggen aan change management. 'Onze partij moet zich aanpassen aan nieuwe marktomstandigheden. Dat geeft altijd schokgolven. Mensen vragen zich af of het wel nodig is.' Steeds meer mensen lijken zich echter af te vragen of Valkeniers wel de juiste man op de juiste plaats is.
De kansen die de partij heeft gemist, komen niet terug. Meer dan waarschijnlijk komen de 353.023 kiezers die tussen 2004 en 2009 de partij de rug toekeerden evenmin terug. Ondertussen lijkt de N-VA op het politieke schaakbord goed op weg om Vlaams Belang verder leeg te zuigen. Bij die andere Vlaams-nationale partij is er immers geen spoor van ruzies, afrekeningen en uithalen in de media. Zaken waar de kiezer een grondige hekel aan heeft. Meer zelfs. De N-VA slaagt er onder leiding van voorzitter Bart De Wever in verruimers als Siegfried Bracke te lokken. Wat dat in de stembus zal opleveren, moet op 13 juni blijken. Maar de partij mocht sinds de komst van de gewezen VRT-journalist al 500 leden verwelkomen.
Het was dan ook geen toeval dat Vlaams Belang gisteren bij de campagnevoorstelling zwaar uithaalde naar de traditionele partijen, terwijl over grote concurrent N-VA met geen woord werd gerept.
DS, 12-05-2010 (Steven Samyn)