Barst
1st March 2010, 22:11
'Tolerantiepunten' wekken wrevel op in Leuven
BRUSSEL - Voor studenten van de KULeuven behoren buispunten sinds dit academiejaar tot de verleden tijd. In de plaats komen de 'tolerantiepunten'. De overgang van het ene systeem naar het andere verloopt niet vlekkeloos.
'Over het nieuwe systeem hebben we heel veel folders gekregen. Maar je merkt de uitwerking van het tolerantiesysteem pas echt als je er in de praktijk mee wordt geconfronteerd. Voor nieuwe studenten is het duidelijk, zij hebben nooit iets anders gekend. Maar in de overgang van het oude systeem naar het nieuwe is onvoldoende rekening gehouden met studenten in het tweede of derde jaar.'
Anton Schuurmans, de ondervoorzitter van Loko, de spreekbuis van de Leuvense studenten, vat het gevoel van veel studenten samen. Ze begrijpen dat er van alles verandert in hun opleiding. En de meesten proberen zelfs te begrijpen wat er precies verandert: in plaats van onvoldoendes op te vangen met buispunten, gebeurt dat voortaan met 'tolerantiepunten'. Alleen is niet altijd duidelijk welke uitwerking dat heeft op hun specifieke situatie. Als ze de afgelopen examenperiode een acht en een negen scoorden, hebben ze dan al zeker herexamens?
Vroeger leek het eenvoudiger. Dan volstond een tien (of heel vroeger een twaalf) om geslaagd te zijn voor een vak. Wie op een examen een behoorlijke, maar weinig overtuigende indruk naliet op de prof, kreeg een negen op twintig. Het al dan niet slagen van die student hing dan af van de deliberatie. Had een bachelorstudent (vergelijkbaar met de 'kandidatuur' van voor 2004) één acht en één negen, dan kon hij nog slagen. Want daar dienden de drie beschikbare buispunten voor. Wie meerdere of grotere onvoldoendes verzamelde, had sowieso herexamens.
In het kader van de flexibilisering van het Europese onderwijs zijn die buispunten verleden tijd. Een acht of negen blijft altijd op het diploma staan, en buitenlandse werkgevers of universiteiten kunnen daarover struikelen. In plaats daarvan kan de Leuvense student voortaan kleine tekorten 'afkopen' met 'tolerantiepunten'. De onvoldoendes blijven op die manier wel op het diploma staan; je blijft dus 'niet geslaagd' voor dat vak.
Op termijn moet de KULeuven de overgang maken naar nultolerantie. Voor elk vak moet je dan minstens een tien halen. De masteropleidingen zullen als eerste van dat systeem kunnen proeven.
Wie dit academiejaar bezig is met een bacheloropleiding, krijgt achttien tolerantiepunten. Dat is tien procent van het totale aantal studiepunten in de opleiding. Er zijn onder meer vakken van acht, zes en vier studiepunten. Een doorsnee jaar in het hoger onderwijs bestaat uit zestig studiepunten, een bacheloropleiding van drie jaar in totaal dus uit 180 studiepunten.
Achttien tolerantiepunten, dat zijn er gemiddeld zes per jaar om uit te delen. Dus, zo denkt de slecht geïnformeerde student, heb ik met pakweg drie achten toch geen herexamens? Die vlieger gaat echter niet op. Als je gezakt bent voor een (zwaar) vak van acht studiepunten, dan moet je acht tolerantiepunten inzetten om die put te dempen.
Dat hele tolerantieverhaal lijkt ingewikkeld, maar het is peanuts in vergelijking met de beperkingen in bepaalde individuele gevallen (zie kader). Zo kunnen bachelorstudenten die nog geen zestig studiepunten hebben veroverd, omdat ze pas zijn gestart of onderweg wat steken hebben laten vallen, maximaal twaalf tolerantiepunten inzetten. Daar komen nog begrippen bij als 'cumulatieve studie-efficiëntie', 'diplomaruimte' en 'volgtijdelijkheidsvoorwaarden', die allemaal uitgelegd staan in de folders.
Niettemin blijft het 'een zeer ingewikkeld systeem, dat we goed moeten uitwerken', vindt de onderwijsverantwoordelijke van studentenvereniging Medica, Maarten Brusseleers. 'Het lijkt alsof er minder wordt gedelibereerd, dus is het logisch dat de studenten negatief reageren.'
Het nieuwe systeem, dat voor alle duidelijkheid is doorgevoerd in samenwerking met de studentenvertegenwoordigers, staat nochtans bol van de goede bedoelingen. Op termijn moet het leiden tot een werkelijk vrij studieprogramma, waar iedereen in zijn eigen tempo in kan doorgroeien.
'We hebben al het mogelijke gedaan om hierover te communiceren', zegt Piet Verhesschen, het hoofd van de Leuvense dienst onderwijsbeleid. 'Ook stellen we nog altijd een standaardtraject voor, dat alle examens en opleidingsonderdelen mooi verspreidt.'
De Vrije Universiteit Brussel en de universiteiten van Gent en Antwerpen implementeerden het (nul)tolerantiesysteem al eerder, en daar lijkt het goed te draaien.
Voor een groot deel staat of valt het systeem met de puntentoekenning door docenten. De grens tussen een negen en een tien was nooit eerder zo scherp. Als een Leuvense prof absoluut vindt dat een student moet terugkeren in september, dan zal een klein tekort daar vanaf nu meestal voor volstaan.
DS, 01-03-2010 (Nikolas Vanhecke)
BRUSSEL - Voor studenten van de KULeuven behoren buispunten sinds dit academiejaar tot de verleden tijd. In de plaats komen de 'tolerantiepunten'. De overgang van het ene systeem naar het andere verloopt niet vlekkeloos.
'Over het nieuwe systeem hebben we heel veel folders gekregen. Maar je merkt de uitwerking van het tolerantiesysteem pas echt als je er in de praktijk mee wordt geconfronteerd. Voor nieuwe studenten is het duidelijk, zij hebben nooit iets anders gekend. Maar in de overgang van het oude systeem naar het nieuwe is onvoldoende rekening gehouden met studenten in het tweede of derde jaar.'
Anton Schuurmans, de ondervoorzitter van Loko, de spreekbuis van de Leuvense studenten, vat het gevoel van veel studenten samen. Ze begrijpen dat er van alles verandert in hun opleiding. En de meesten proberen zelfs te begrijpen wat er precies verandert: in plaats van onvoldoendes op te vangen met buispunten, gebeurt dat voortaan met 'tolerantiepunten'. Alleen is niet altijd duidelijk welke uitwerking dat heeft op hun specifieke situatie. Als ze de afgelopen examenperiode een acht en een negen scoorden, hebben ze dan al zeker herexamens?
Vroeger leek het eenvoudiger. Dan volstond een tien (of heel vroeger een twaalf) om geslaagd te zijn voor een vak. Wie op een examen een behoorlijke, maar weinig overtuigende indruk naliet op de prof, kreeg een negen op twintig. Het al dan niet slagen van die student hing dan af van de deliberatie. Had een bachelorstudent (vergelijkbaar met de 'kandidatuur' van voor 2004) één acht en één negen, dan kon hij nog slagen. Want daar dienden de drie beschikbare buispunten voor. Wie meerdere of grotere onvoldoendes verzamelde, had sowieso herexamens.
In het kader van de flexibilisering van het Europese onderwijs zijn die buispunten verleden tijd. Een acht of negen blijft altijd op het diploma staan, en buitenlandse werkgevers of universiteiten kunnen daarover struikelen. In plaats daarvan kan de Leuvense student voortaan kleine tekorten 'afkopen' met 'tolerantiepunten'. De onvoldoendes blijven op die manier wel op het diploma staan; je blijft dus 'niet geslaagd' voor dat vak.
Op termijn moet de KULeuven de overgang maken naar nultolerantie. Voor elk vak moet je dan minstens een tien halen. De masteropleidingen zullen als eerste van dat systeem kunnen proeven.
Wie dit academiejaar bezig is met een bacheloropleiding, krijgt achttien tolerantiepunten. Dat is tien procent van het totale aantal studiepunten in de opleiding. Er zijn onder meer vakken van acht, zes en vier studiepunten. Een doorsnee jaar in het hoger onderwijs bestaat uit zestig studiepunten, een bacheloropleiding van drie jaar in totaal dus uit 180 studiepunten.
Achttien tolerantiepunten, dat zijn er gemiddeld zes per jaar om uit te delen. Dus, zo denkt de slecht geïnformeerde student, heb ik met pakweg drie achten toch geen herexamens? Die vlieger gaat echter niet op. Als je gezakt bent voor een (zwaar) vak van acht studiepunten, dan moet je acht tolerantiepunten inzetten om die put te dempen.
Dat hele tolerantieverhaal lijkt ingewikkeld, maar het is peanuts in vergelijking met de beperkingen in bepaalde individuele gevallen (zie kader). Zo kunnen bachelorstudenten die nog geen zestig studiepunten hebben veroverd, omdat ze pas zijn gestart of onderweg wat steken hebben laten vallen, maximaal twaalf tolerantiepunten inzetten. Daar komen nog begrippen bij als 'cumulatieve studie-efficiëntie', 'diplomaruimte' en 'volgtijdelijkheidsvoorwaarden', die allemaal uitgelegd staan in de folders.
Niettemin blijft het 'een zeer ingewikkeld systeem, dat we goed moeten uitwerken', vindt de onderwijsverantwoordelijke van studentenvereniging Medica, Maarten Brusseleers. 'Het lijkt alsof er minder wordt gedelibereerd, dus is het logisch dat de studenten negatief reageren.'
Het nieuwe systeem, dat voor alle duidelijkheid is doorgevoerd in samenwerking met de studentenvertegenwoordigers, staat nochtans bol van de goede bedoelingen. Op termijn moet het leiden tot een werkelijk vrij studieprogramma, waar iedereen in zijn eigen tempo in kan doorgroeien.
'We hebben al het mogelijke gedaan om hierover te communiceren', zegt Piet Verhesschen, het hoofd van de Leuvense dienst onderwijsbeleid. 'Ook stellen we nog altijd een standaardtraject voor, dat alle examens en opleidingsonderdelen mooi verspreidt.'
De Vrije Universiteit Brussel en de universiteiten van Gent en Antwerpen implementeerden het (nul)tolerantiesysteem al eerder, en daar lijkt het goed te draaien.
Voor een groot deel staat of valt het systeem met de puntentoekenning door docenten. De grens tussen een negen en een tien was nooit eerder zo scherp. Als een Leuvense prof absoluut vindt dat een student moet terugkeren in september, dan zal een klein tekort daar vanaf nu meestal voor volstaan.
DS, 01-03-2010 (Nikolas Vanhecke)