Believing Bart
17th December 2009, 14:53
Mijn theaterhart verplicht mij om even te vertellen wat ik gisteren op het podium heb gezien:
'Hitler is dood' van Braak/'t Arsenaal.
Een stuk over en gebaseerd op de processen van Neurenberg waar o.a. Göring en Speer terechtstonden voor de misdaden van Wereldoorlog II.
Als je de kans krijgt om dit ooit nog te zien in de huidige versie, laat die kans dan a.u.b. niet liggen! Het is een zwaar, ontzettend zwaar stuk. Het is een lang, ontzettend lang stuk. Maar het is ZO GOED, ZO WAARDEVOL!!! De tekst is zo sterk dat het gevaar op minder spel supergroot is en toch trapt niemand in die valkuil. De vertolkingen zijn perfect en groots in hun miniem zijn.
Je wordt van antipathie voor de grootste misdadigers getrokken naar sympathie voor diezelfde mensen die het toch met goede bedoelingen deden, en terug naar antipathie voor de lafheid waarmee ze in het leven stonden. Althans dat denk je dan op sommige momenten. Er is geen waarheid, buiten de waarheid van het cijfer en de concentratiekampen, en toch blijf je twijfelen. Plots lijken de Amerikanen ook niet zo onschuldig, ook al zijn het winnaars en dan realiseer je je dat de winnaars altijd gelijk hebben, hoewel dat natuurlijk niet zo is...
Echt waar een 'prachtig' ruw stuk. Doe dit NOOIT met leerlingen, maar doe dit voor JEZELF! Mensen van mijn leeftijd hebben nog maar weinig voeling met die wereldoorlog en dit kan je helpen om er toch iets meer zicht op te krijgen.
Binnenkort wordt de theatertekst uitgegeven, ook dat is zeker de moeite om een keertje te lezen.
'Hitler is dood' van Braak/'t Arsenaal.
Een stuk over en gebaseerd op de processen van Neurenberg waar o.a. Göring en Speer terechtstonden voor de misdaden van Wereldoorlog II.
Als je de kans krijgt om dit ooit nog te zien in de huidige versie, laat die kans dan a.u.b. niet liggen! Het is een zwaar, ontzettend zwaar stuk. Het is een lang, ontzettend lang stuk. Maar het is ZO GOED, ZO WAARDEVOL!!! De tekst is zo sterk dat het gevaar op minder spel supergroot is en toch trapt niemand in die valkuil. De vertolkingen zijn perfect en groots in hun miniem zijn.
Je wordt van antipathie voor de grootste misdadigers getrokken naar sympathie voor diezelfde mensen die het toch met goede bedoelingen deden, en terug naar antipathie voor de lafheid waarmee ze in het leven stonden. Althans dat denk je dan op sommige momenten. Er is geen waarheid, buiten de waarheid van het cijfer en de concentratiekampen, en toch blijf je twijfelen. Plots lijken de Amerikanen ook niet zo onschuldig, ook al zijn het winnaars en dan realiseer je je dat de winnaars altijd gelijk hebben, hoewel dat natuurlijk niet zo is...
Echt waar een 'prachtig' ruw stuk. Doe dit NOOIT met leerlingen, maar doe dit voor JEZELF! Mensen van mijn leeftijd hebben nog maar weinig voeling met die wereldoorlog en dit kan je helpen om er toch iets meer zicht op te krijgen.
Binnenkort wordt de theatertekst uitgegeven, ook dat is zeker de moeite om een keertje te lezen.