China & mensenrechten: noppes!

[Barst]

Chinese mensenrechtenactivist voor dood achtergelaten na knokpartij


De brutale afrossing van Lu Banglie zaterdag bewijst dat het levensgevaarlijk is om mensenrechtenactivist te zijn in China. De Chinese mensenrechtenactivist Lu Banglie (34), ook provinciaal parlementslid, adviseerde dorpelingen in het plaatsje Taishi bij hun pogingen om een verkozen dorpshoofd weg te krijgen. Die laatste, Chen Jingshen, wordt verdacht van verduistering - het zou gaan om bedragen van 10 miljoen euro.


Lu Banglie was zaterdag samen met The Guardian -journalist Benjamin Joffe-Walt op weg naar Taishi toen hun wagen op een weg buiten het dorp werd tegengehouden ,,door een groep die bestond uit vijf politiemannen, vijf soldaten en tot vijftig man in burger. De mannen in uniform vertrokken al snel. Daarop viel de bende meneer Lu aan. Ze sleurden hem uit de wagen en schopten hem tot hij bewusteloos was'', schreef Benjamin Joffe-Walt gisteren in The Guardian .

Ook daarna ging de mishandeling voort. ,,Ik was ervan overtuigd dat hij dood was en dacht dat ze hetzelfde met ons zouden doen.'' Maar samen met de bestuurder en zijn assistent werd de journalist meegenomen voor ondervraging. Lu Banglie bleef liggen. Een directeur van de voorlichtingsdienst van de Chinese regering in Guangzhou liet Joffe-Walt weten dat ,,China openstaat voor buitenlanders. We verwelkomen elke journalist in Guangzhou. Maar als je de geëigende procedures niet volgt, hoe kunnen we dan instaan voor je veiligheid?''

Joffe-Walt kon gaan. Pogingen van de krant om te weten te komen wat er met Lu Banglie gebeurd is, botsten op een muur van stilzwijgen. Via tussenpersonen liet een bron weten dat het lichaam was weggehaald door een politiewagen, niet door een ambulance. Maar de beschrijving door Joffe-Walt van het resultaat van de afrossing laat weinig twijfel bestaan over het lot van de mensenrechtenactivist: hij is wellicht dood.

Lu Banglie wist dat het geval-Taishi gevoelig lag: ,,Veel andere dorpen kijken toe. Als Taishi en Xiaowu (een dorp in de buurt, red.) een succes worden, zullen ze allemaal hetzelfde doen. En dat is precies waar de centrale regering bang voor is.''

Volgens Joffe-Walt vormen de gebeurtenissen in Taishi ,,misschien de meest betekenisvolle sociale beweging van onderuit die China sinds de Culturele Revolutie heeft meegemaakt: een plattelandsopstand tegen corruptie, tegen de verslechtering van de gezondheidszorg, tegen de illegale verkoop van land, en in het algemeen tegen het stadskapitalisme dat die boeren geen voordelen heeft gebracht.''

Een paar weken geleden werd ook al een advocaat gearresteerd die zich bezighield met de affaire in Taishi. Hij wilde de dorpsbewoners juridisch adviseren in de zaak tegen het dorpshoofd, die een stuk land dat eigendom is van het dorp verkocht heeft en een groot deel van de opbrengst geïncasseerd zou hebben.

De aanval op Lu Banglie valt samen met een vierdaagse bijeenkomst achter gesloten deuren van het centraal comité van de Chinese communistische partij over ,,verdieping van de hervormingen van de politieke structuur''.


DS, 12-10-2005

[Barst]

Chinese politie ranselt duizenden betogers af


Duizenden dorpsbewoners in het zuiden van China zijn zaterdag gewelddadig afgeranseld door de politie, die ook traangas inzette. De dorpelingen betoogden tegen de onteigening van hun gronden.


"De politie sloeg op iedereen die ze zag. Ik heb zoiets niet meer gezien sinds 4 juni" (1989, de memorabele dag op het Tien Anmen-plein), aldus een dorpeling tegenover het Franse persagentschap AFP.

Politie en dokters waren zeer schaars met informatie, maar tientallen mensen zouden zijn opgenomen in het ziekenhuis. De betogingen zouden woensdag begonnen zijn, uit protest tegen de geringe vergoeding voor de onteigening. De overheid wil de gronden inzetten voor de economische expansie van China.


Weblog HLN, 14/01/06 20u43

[hans]

Je moet het maar durven. Een activist voor de ogen van een internationaal journalist in mekaar slagen. Ik vind dit best wel choquerend. Dit getuigt toch van een hautaine houding van de gezaghebbers in China ten opzichte van de VN en de rechten van de mens.
Kan men hiertegen niet optreden door economische sancties toe te passen op China tot het de mensenrechten au serieux neemt? :mad:

[wim leenaerts]

[QUOTE=hans]Kan men hiertegen niet optreden door economische sancties toe te passen op China tot het de mensenrechten au serieux neemt? :mad:[/QUOTE]
Zoals?
Ik denk dat je met zulke maatregelen de Chinese bevolking harder treft dan de overheid, en dat kan ook niet de bedoeling zijn hé.
Dat is zoals met een oorlog. De oorlog wordt begonnen om dicators af te zetten en een slecht bewind tegen te gaan, maar onder de onschuldige bevolking vallen meestal meer slachtoffers dan onder de leiders zelf.

ps: Hans, ineens zo actief hier, het licht gezien? :D Diepzinnige signature trouwens, is eigenlijk perfect van toepassing op dit artikel...

[hans]

[QUOTE=wim leenaerts]Zoals?
Ik denk dat je met zulke maatregelen de Chinese bevolking harder treft dan de overheid, en dat kan ook niet de bedoeling zijn hé.[/QUOTE]

Mm, inderdaad. Goed argument Wim. Ik had nog een keer moeten overdenken voor ik het voorstel deed, te snel conclusies willen trekken. En even het voorbeeld van Iran uit het oog verloren, waar de VN ook "economische" sancties tegen genomen had en wat tot schrijnende toestanden bij de bevolking leidde terwijl de leiders buiten schot bleven. :mad:
Maar er moet toch wel iets zijn waarmee je de Chinese overheid enigzins onder druk kan zetten, niet?

[QUOTE=wim leenaerts] ps: Hans, ineens zo actief hier, het licht gezien?[/QUOTE]

Zo kan je het het wel stellen :D

[QUOTE=wim leenaerts] Diepzinnige signature trouwens[/QUOTE]

Vond ik ook, geeft wel wat stof tot reflectie :D En dan te bedenken dat ik ze op het spoor ben gekomen door een film als "Conan the barbarian" :p
Op het net is er een mooi artikel over deze quote. Gewoon bij google de quote intikken, moest je geïnteresseerd zijn :)

[hans]

[QUOTE=hans]En even het voorbeeld van Iran[/QUOTE]

Even een rechtzetting, ik vermoedde al dat ik me vergist had. De nieuwe post van Pieterjan in verband met mogelijke sancties tegen Iran bevestigde dit :D


Het voorbeeld dat ik bedoelde was dat van Irak. Daar heeft men het al eens geprobeerd me economische sancties en afgaande op de ontwikkeling daar is dit toch niet het goede middel om druk op een land uit te oefenen. Toch maar beter een andere methode zoeken. Eentje die niet de burgerbevolking treft.

[Barst]

Hoe lang laten de (arme) Chinezen nog met zich sollen?


In China is het aantal gevallen van verstoring van de openbare orde fel toegenomen. Dat blijkt uit cijfers van het ministerie van Openbare Veiligheid. Volgens experts beginnen de negatieve effecten van de economische boom door te wegen. Het is niet duidelijk of de regerende communistische partij een antwoord heeft op de toenemende instabiliteit en welke maatregelen ze daarvoor gaan nemen.

Vorig jaar zijn meer dan 80.000 gevallen geregistreerd. In het rapport is ondermeer sprake van gevechten tussen dorpsbewoners en de overheid, naar aanleiding van corruptie, onteigeningen of milieulast.
Zeker is dat het ongenoegen groeit over de sociale ongelijkheid die zich vooral bij de 800 miljoen Chinezen op het platteland manifesteert. China kent al een paar decennia een economische boom, maar de negatieve sociale effecten beginnen nu pas duidelijk door te wegen.

De sociale onrust is een grote zorg voor de communistische overheid.


Weblog DS, 19-01-2006 (kum)

[Barst]

China / Om de beurt weigeren dissidenten eten


Al zo’n duizend mensen zouden hebben deelgenomen aan een nieuwe vorm van verzet in China, een estafette- hongerstaking. De hongerstaking lijkt de massaalste actie tegen de autoriteiten sinds de studentenprotesten van 1989. De deelnemers protesteren tegen het toenemende gewelddadig optreden tegen dissidenten. Ze eisen ook de vrijlating van politieke gevangenen.


Terwijl de overheid doorgaans iedere vorm van protest spoedig de kop in drukt, is deze estafette-hongerstaking, waarbij individuele betogers gedurende één of twee dagen vasten, al een maand gaande. Voor zover bekend heeft er nog geen hongerstaking in het openbaar plaats gehad, maar sommige deelnemers maken er – anoniem – melding van op internet. De deelnemers zouden al uit achttien provincies komen . De politie heeft al verschillende prominente deelnemers gearresteerd of onder toezicht gezet; anderen worden vermist. Maar mogelijk verhindert de anonimiteit en uitgestrektheid van de actie de overheid om deze helemaal te beëindigen.

De meeste deelnemers zijn politieke activisten, advocaten en schrijvers, meldt het Japanse persbureau Kyodo. De Chinese staatsmedia zwijgt over de hongerstakingen, veel internetpagina’s met nieuws en informatie erover worden geblokkeerd. De actie heeft internationale navolging gekregen van sympathisanten in onder meer Toronto, New York, Londen, Sydney en Hong Kong.

De actie loopt minder in het oog dan eerdere protesten in China, waarbij grote groepen hun woede uitten tegen het overheidsbeleid, milieuverontreiniging of corruptie. Maar de vorm is misschien wel zo effectief en in ieder geval langdurig.

Initiatiefnemer is de mensenrechtenadvocaat Gao Zhishing. Verwijzend naar de Communistische Partij merkt Gao op een Aziatische nieuwssite over de actie op: ,,Onze onmenselijke regering, die werkt als een criminele organisatie, zal wellicht spottend lachen om deze hongerstaking.” Maar Gao is ervan overtuigd dat dit werkt, al is op het eerste gezicht onduidelijk wat het effect van de actie is, nu de Chinese overheid de zaak stilhoudt.

Gao wordt gevreesd door de Chinese regering vanwege zijn openlijke, harde kritiek op het overheidsbeleid. Als advocaat verdedigt hij dissidenten en leden van de verboden spirituele beweging Falun Gong. Hij staat vaak onder politietoezicht en wordt regelmatig geïntimideerd. Dat Gao vooralsnog niet gearresteerd is voor zijn cruciale aandeel in de hongerstakingen, is wellicht omdat de Chinese overheid vreest dat dit zal leiden tot meer internationale aandacht.

Toch is het protest alleen al in vorm opvallend. Hoewel hongerstakingen niet onbekend zijn in het land - denk aan de studentenprotesten op het Plein van de Hemelse Vrede - lijkt het voor het eerst dat ze over minimaal 18 provincies plaatsvinden. En het is opmerkelijk dat de initiele groep deelnemers - allen activisten die nauwlettend in de gaten worden gehouden door de regering - de actie zo langdurig en wijdverspreid hebben kunnen doorvoeren.


Chinese communisten: Op naar een Nieuw Socialistisch Platteland

Het schrijnende verschil in welvaart tussen de steden en het platteland is één van de belangrijkste voedingsbodems voor sociale onrust in China. Tijdens de jaarlijkse plenaire bijeenkomst van het Chinese parlement in Peking, die morgen begint en anderhalve week duurt, zal de bestrijding van de armoede op het platteland het grote thema zijn. Peking moet het probleem wel oplossen, anders zal het toenemend aantal demonstraties op het platteland de macht van de enige partij in het land, de Communistische, onherroepelijk aantasten.

In 2005 waren er volgens officiële Chinese opgave maar liefst 87000 „protesten, opstanden en andere ordeverstoringen”. De Communistische Partij stelt het parlement daarom voor een ’Nieuw Socialistisch Platteland’ te creëren, waarvan 750 miljoen Chinezen moeten profiteren. Peking wil in het landelijk gebied veel investeren in gezondheidszorg en onderwijs. De subsidiekraan gaat wijd open opdat leerlingen niet langer hoeven te betalen voor schoolboeken of de verwarming van hun eigen school. De subsidies op graanteelt gaan omhoog, de landbouwbelastingen naar beneden. Peking belooft zelfs „verbeterde lokale democratie”.

Het uit drieduizend mensen bestaande parlement, ook wel Volkscongres genoemd, is formeel de hoogste wetgevende macht. Het heeft alleen geen werkelijke macht. Het moet de voorbereide plannen goedkeuren en kan hooguit wat milde kritische noten plaatsen, die tot kleine aanpassingen kunnen leiden. Het parlement neemt het plan volgende week aan.



Trouw, 04-03-2006