Barst
5th December 2009, 14:41
Het laatste kunstje van Guy Peeters
SP.A manoeuvreert VRT-topman vakkundig naar uitgang — Twee weken voor hij zelf moet stoppen als voorzitter van de raad van bestuur, gaf SP.A'er Guy Peeters Dirk Wauters het nekschot. Dat lukte alleen omdat niemand de VRT-topman nog wilde verdedigen.
Dirk Wauters had het zelf nog niet helemaal begrepen, toen hij donderdagavond rond elf uur - na een hectische vergaderdag over zijn eigen positie - naar een bevriende toppoliticus belde. Zelfs na een moordend lek in De Morgen hoopte de VRT-topman nog een kans op overleven te hebben. In dat artikel werd gemeld dat de top van de raad van bestuur van de VRT aan de Vlaamse regering het ontslag van Wauters had gevraagd. 'Ben je al eens bij de minister-president langsgelopen?', vroeg de toppoliticus. 'Neen? Dan zou ik daar morgen naartoe snellen, want het ziet er volgens mij echt niet goed voor je uit. Het is vijf na twaalf, Dirk.'
Het eindspel van Wauters is exemplarisch voor de manier waarop hij de afgelopen jaren zijn job invulde. Het topmanschap van de openbare omroep is een aartsmoeilijke job, waarbij je constant met interne, publieke en (niet het minst) politieke gevoeligheden rekening moet houden. En manoeuvreren, daar was Wauters, zo klinkt het unisono, geen krak in. 'Hij was geen groot communicator', zegt een vooraanstaande VRT-werknemer. 'Hij zat raar in elkaar, een beetje autistisch leek het wel. Als je aan Dirk vroeg hoe laat het was, kon hij, bij wijze van spreken, antwoorden: “De deur staat open,.'
Na het bericht van donderdagochtend stond de deur inderdaad open. Naar de uitgang. De N-VA hield voor de vorm nog even vast aan Wauters, maar Bart De Wever besefte goed genoeg dat diens positie onhoudbaar was geworden. In de meerderheid (bij CD&V en N-VA dus) en ook bij nogal wat VRT-mensen ging men er de afgelopen dagen van uit dat de verantwoordelijke voor het lek bij de SP.A gezocht moest worden. Guy Peeters was de naam.
De voorzitter van de raad van bestuur heeft al een hele tijd een erg slechte relatie met Wauters. 'De VRT-lekken komen de laatste tijd altijd uit dezelfde hoek', klonk het gisteren bij een topper uit het Vlaamse medialandschap. Hij had het over de SP.A. Zo belandde er in juli al een veelzeggend bericht op de internetblog van de (anonieme) 'mediaminister' waarin voorspeld werd dat Dirk Wauters in het najaar de laan zou worden uitgestuurd bij de VRT. De belangrijkste reden voor zijn ontslag moest, zo luidde het toen, gezocht worden in de tegenstand bij... de SP.A.
Geen fans meer
Wat even goed waar is: als Guy Peeters en de rest van de socialistische partijtop alleen hadden gestaan met hun kritiek, had Wauters misschien nog enige kans gemaakt. Maar dat was helemaal niet het geval. Bij de Vlaamse minister-president Kris Peeters was er, nadat hij in september 2008 het departement Media had overgenomen van N-VA'er Geert Bourgeois, behoorlijk wat ergernis gegroeid over Wauters. De klunzige manier waarop de VRT-topman de rel over Hitlers Plat préféré aanpakte, sterkte de top van de Vlaamse regering in de overtuiging dat hij niet de juiste man was om een mediabedrijf te leiden.
Sterkte, want er was ook voordien al ernstige onvrede, ook bij de rest van de raad van bestuur. Zo kon men er daar niet mee lachen dat Wauters de afschaffing van Radio Donna niet eerst met hen had doorgepraat. Zijn eerste besparingsplannen moest de raad in de krant lezen, met veel ergernis tot gevolg. En ook in eigen huis bleek Wauters de troepen niet op één lijn te krijgen. In zijn directiecomité was de tegenstand tegen de topman groot. Daarbij vielen de afgelopen dagen steeds weer de namen van Leo Hellemans en Mieke Berendsen.
Het was exemplarisch dat dat directiecomité donderdag weigerde om hem publiek te steunen. Ook geen enkele sterkhouder op de vloer voelde de behoefte om Dirk Wauters de afgelopen dagen publiek te verdedigen. Hier en daar werd erop gewezen dat de baas de besparingsoefeningen tot nu toe zonder grote ongelukken had geleid (en dat hij werd tegengewerkt door zijn eigen management). Maar veel luider klonk toch het heimwee naar het charismatische leiderschap van Bert De Graeve. Er circuleerde zelfs een kwalijk grapje over de baas. 'Plat préféré van Wauters? Een mossel.' Een VRT-journalist: 'We zaten in een gevaarlijke lethargie die nergens toe leidt'.
Ongelooflijke haast
Dat had men in de meerderheid al lang in de smiezen, maar vraag blijft waarom de SP.A precies deze week voluit de forcing begon te voeren. Na het lek was de voorzitster van de SP.A, Caroline Gennez ,de enige toppolitica uit de meerderheid die publiek de druk op Wauters opdreef. Blijkbaar was er toch enige haast mee gemoeid voor de socialisten. Kennelijk moest Peeters de nieuwe minister van Media, Ingrid Lieten, voor zijn afscheid als bestuursvoorzitter over enkele weken, nog een laatste dienst bewijzen.
Na jaren praktijkervaring in de coulissen van de macht is Guy Peeters erg bedreven in dergelijke 'manoeuvres in the dark'. 'Het is allemaal erg cynisch', zei een topliberaal vrijdagavond. 'Toen we een vervanger zochten voor Tony Mary, had Lieten zelf interesse. Van haar partij moest ze toen echter bij De Lijn blijven. Uiteindelijk zijn we zo bij Dirk Wauters beland. En die wordt nu door Lieten mee kaltgestellt.' Ook bij de N-VA was de nasmaak enigszins wrang: 'De SP.A heeft dit ongelooflijk vuil gespeeld'.
Dat de VRT-top over twee weken met een groot besparingsplan op de proppen moet komen, bleek uiteindelijk geen argument om het kanon nog niet te laden. Integendeel, de SP.A weet dat ze binnenkort het voorzitterschap van de raad van bestuur kwijtraakt. Als die post naar CD&V of de N-VA gaat (wat de verwachting is), dreigt Lieten met twee andersgekleurden te moeten samenwerken. Het etiket van Wauters is volgens de ene CD&V, volgens de andere N-VA, maar volgens niemand SP.A.
Op naar de volgende crisis
Dat 'probleem' is - met de terugkeer van Piet Van Roe - opgelost, maar hoe het met de openbare omroep voort moet, is allerminst duidelijk. De socialisten ontkennen met klem dat ze op een 'SP.A'-topman azen. Binnen de meerderheid heeft men afgesproken dat alleen de 'competentie van de kandidaten' zal meespelen. Toch durft niemand nog ontkennen dat er op de achtergrond van het Wauters-verhaal een groot debat over de postjes meespeelt.
De volgende VRT-topman kan dus maar beter uit zijn doppen kijken. Tony Mary moest gaan omdat hij te veel plannen had, terwijl Wauters nu moest opstappen omdat hij er te weinig had. Was dat dan niet de bedoeling?
'Na de toestanden met De Graeve, Mary en Wauters zou de politiek de hand vooral eens in eigen boezem moeten steken', klinkt het bij een bevoorrechte waarnemer. 'Zonder een duidelijk kader kun je geen beleid voeren: wat willen ze nu eigenlijk van de VRT? Natuurlijk was Wauters geen bevlogen leider, maar het is vooral hoog tijd om ook een schoonmaak te houden bij die gepolitiseerde raad van bestuur.'
DS, 05-12-2009 (Ruud Goossens)
SP.A manoeuvreert VRT-topman vakkundig naar uitgang — Twee weken voor hij zelf moet stoppen als voorzitter van de raad van bestuur, gaf SP.A'er Guy Peeters Dirk Wauters het nekschot. Dat lukte alleen omdat niemand de VRT-topman nog wilde verdedigen.
Dirk Wauters had het zelf nog niet helemaal begrepen, toen hij donderdagavond rond elf uur - na een hectische vergaderdag over zijn eigen positie - naar een bevriende toppoliticus belde. Zelfs na een moordend lek in De Morgen hoopte de VRT-topman nog een kans op overleven te hebben. In dat artikel werd gemeld dat de top van de raad van bestuur van de VRT aan de Vlaamse regering het ontslag van Wauters had gevraagd. 'Ben je al eens bij de minister-president langsgelopen?', vroeg de toppoliticus. 'Neen? Dan zou ik daar morgen naartoe snellen, want het ziet er volgens mij echt niet goed voor je uit. Het is vijf na twaalf, Dirk.'
Het eindspel van Wauters is exemplarisch voor de manier waarop hij de afgelopen jaren zijn job invulde. Het topmanschap van de openbare omroep is een aartsmoeilijke job, waarbij je constant met interne, publieke en (niet het minst) politieke gevoeligheden rekening moet houden. En manoeuvreren, daar was Wauters, zo klinkt het unisono, geen krak in. 'Hij was geen groot communicator', zegt een vooraanstaande VRT-werknemer. 'Hij zat raar in elkaar, een beetje autistisch leek het wel. Als je aan Dirk vroeg hoe laat het was, kon hij, bij wijze van spreken, antwoorden: “De deur staat open,.'
Na het bericht van donderdagochtend stond de deur inderdaad open. Naar de uitgang. De N-VA hield voor de vorm nog even vast aan Wauters, maar Bart De Wever besefte goed genoeg dat diens positie onhoudbaar was geworden. In de meerderheid (bij CD&V en N-VA dus) en ook bij nogal wat VRT-mensen ging men er de afgelopen dagen van uit dat de verantwoordelijke voor het lek bij de SP.A gezocht moest worden. Guy Peeters was de naam.
De voorzitter van de raad van bestuur heeft al een hele tijd een erg slechte relatie met Wauters. 'De VRT-lekken komen de laatste tijd altijd uit dezelfde hoek', klonk het gisteren bij een topper uit het Vlaamse medialandschap. Hij had het over de SP.A. Zo belandde er in juli al een veelzeggend bericht op de internetblog van de (anonieme) 'mediaminister' waarin voorspeld werd dat Dirk Wauters in het najaar de laan zou worden uitgestuurd bij de VRT. De belangrijkste reden voor zijn ontslag moest, zo luidde het toen, gezocht worden in de tegenstand bij... de SP.A.
Geen fans meer
Wat even goed waar is: als Guy Peeters en de rest van de socialistische partijtop alleen hadden gestaan met hun kritiek, had Wauters misschien nog enige kans gemaakt. Maar dat was helemaal niet het geval. Bij de Vlaamse minister-president Kris Peeters was er, nadat hij in september 2008 het departement Media had overgenomen van N-VA'er Geert Bourgeois, behoorlijk wat ergernis gegroeid over Wauters. De klunzige manier waarop de VRT-topman de rel over Hitlers Plat préféré aanpakte, sterkte de top van de Vlaamse regering in de overtuiging dat hij niet de juiste man was om een mediabedrijf te leiden.
Sterkte, want er was ook voordien al ernstige onvrede, ook bij de rest van de raad van bestuur. Zo kon men er daar niet mee lachen dat Wauters de afschaffing van Radio Donna niet eerst met hen had doorgepraat. Zijn eerste besparingsplannen moest de raad in de krant lezen, met veel ergernis tot gevolg. En ook in eigen huis bleek Wauters de troepen niet op één lijn te krijgen. In zijn directiecomité was de tegenstand tegen de topman groot. Daarbij vielen de afgelopen dagen steeds weer de namen van Leo Hellemans en Mieke Berendsen.
Het was exemplarisch dat dat directiecomité donderdag weigerde om hem publiek te steunen. Ook geen enkele sterkhouder op de vloer voelde de behoefte om Dirk Wauters de afgelopen dagen publiek te verdedigen. Hier en daar werd erop gewezen dat de baas de besparingsoefeningen tot nu toe zonder grote ongelukken had geleid (en dat hij werd tegengewerkt door zijn eigen management). Maar veel luider klonk toch het heimwee naar het charismatische leiderschap van Bert De Graeve. Er circuleerde zelfs een kwalijk grapje over de baas. 'Plat préféré van Wauters? Een mossel.' Een VRT-journalist: 'We zaten in een gevaarlijke lethargie die nergens toe leidt'.
Ongelooflijke haast
Dat had men in de meerderheid al lang in de smiezen, maar vraag blijft waarom de SP.A precies deze week voluit de forcing begon te voeren. Na het lek was de voorzitster van de SP.A, Caroline Gennez ,de enige toppolitica uit de meerderheid die publiek de druk op Wauters opdreef. Blijkbaar was er toch enige haast mee gemoeid voor de socialisten. Kennelijk moest Peeters de nieuwe minister van Media, Ingrid Lieten, voor zijn afscheid als bestuursvoorzitter over enkele weken, nog een laatste dienst bewijzen.
Na jaren praktijkervaring in de coulissen van de macht is Guy Peeters erg bedreven in dergelijke 'manoeuvres in the dark'. 'Het is allemaal erg cynisch', zei een topliberaal vrijdagavond. 'Toen we een vervanger zochten voor Tony Mary, had Lieten zelf interesse. Van haar partij moest ze toen echter bij De Lijn blijven. Uiteindelijk zijn we zo bij Dirk Wauters beland. En die wordt nu door Lieten mee kaltgestellt.' Ook bij de N-VA was de nasmaak enigszins wrang: 'De SP.A heeft dit ongelooflijk vuil gespeeld'.
Dat de VRT-top over twee weken met een groot besparingsplan op de proppen moet komen, bleek uiteindelijk geen argument om het kanon nog niet te laden. Integendeel, de SP.A weet dat ze binnenkort het voorzitterschap van de raad van bestuur kwijtraakt. Als die post naar CD&V of de N-VA gaat (wat de verwachting is), dreigt Lieten met twee andersgekleurden te moeten samenwerken. Het etiket van Wauters is volgens de ene CD&V, volgens de andere N-VA, maar volgens niemand SP.A.
Op naar de volgende crisis
Dat 'probleem' is - met de terugkeer van Piet Van Roe - opgelost, maar hoe het met de openbare omroep voort moet, is allerminst duidelijk. De socialisten ontkennen met klem dat ze op een 'SP.A'-topman azen. Binnen de meerderheid heeft men afgesproken dat alleen de 'competentie van de kandidaten' zal meespelen. Toch durft niemand nog ontkennen dat er op de achtergrond van het Wauters-verhaal een groot debat over de postjes meespeelt.
De volgende VRT-topman kan dus maar beter uit zijn doppen kijken. Tony Mary moest gaan omdat hij te veel plannen had, terwijl Wauters nu moest opstappen omdat hij er te weinig had. Was dat dan niet de bedoeling?
'Na de toestanden met De Graeve, Mary en Wauters zou de politiek de hand vooral eens in eigen boezem moeten steken', klinkt het bij een bevoorrechte waarnemer. 'Zonder een duidelijk kader kun je geen beleid voeren: wat willen ze nu eigenlijk van de VRT? Natuurlijk was Wauters geen bevlogen leider, maar het is vooral hoog tijd om ook een schoonmaak te houden bij die gepolitiseerde raad van bestuur.'
DS, 05-12-2009 (Ruud Goossens)