Tine.Suykerbuyk
1st December 2009, 09:01
Politie moet tandje bijsteken voor verkeer
Nu verkeer de zevende kerntaak van de politie is geworden, wacht meteen een stevig karwei. Het aantal verkeersslachtoffers neemt niet meer af en toch moeten ambitieuze doelstellingen gehaald worden.
Een op de drie Vlaamse lokale politiezones wil de inspanningen wat verkeersveiligheid betreft nog opdrijven. En 28 procent van hen zegt dat de veiligheid op hun wegen het afgelopen jaar niet verbeterd is.
Dat zijn enkele bevindingen uit een enquête van de Vlaamse Stichting Verkeerskunde waaraan 86 politiezones (of zeven op de tien) deelnamen. Eddy Klynen van de VSV stelde de resultaten gisteren voor op een congres in Leuven.
De politiezones hebben er verkeer als hun zevende kerntaak bij gekregen. De wet vraagt dat ze minstens acht procent van de totale capaciteit besteden aan verkeer.
Een revolutie? Niet echt. De meeste korpsen in Vlaanderen haalden dat cijfer al. 97 procent van de politiezones noemt verkeer in de enquête al ‘een absolute topprioriteit' of een ‘permanent aandachtspunt'. Is het dus een maat voor niets? Dat ook weer niet. Nu dit wettelijk is vastgelegd kan geen enkel korps nog de andere kant opkijken.
De prioriteit voor verkeer komt niets te laat. De federale en de Vlaamse overheid leggen scherpe doelstellingen op. Maximaal 500 verkeersdoden in België tegen 2015, maximaal 250 in Vlaanderen tegen dat jaar. In 2008 waren dat er respectievelijk 944 en 495.
Vorig jaar werd er nog een aanzienlijke daling opgetekend maar de jongste gegevens wijzen op een stagnatie van het aantal ongevallen en slachtoffers. ‘We halen de doelstellingen niet', zei Eddy Klynen.
Dan kun je twee dingen doen: de doelstellingen versoepelen, maar dat noemde Klynen ‘onaanvaardbaar'. Of je moet extra inspanningen doen. En met de zevende basistaak is daar nu een basis voor.
De Vaste Commissie voor de Lokale Politie en het BIVV hebben deze maand niet-bindende richtlijnen naar alle korpsen gestuurd. Daarin staat hoe ze die 8 procent moeten vertalen naar hun werking, gekoppeld aan de streefcijfers die de Staten-Generaal voor de verkeersveiligheid geformuleerd heeft.
Dat betekent dat iedere zone nu een idee heeft van wat deze nieuwe kerntaak concreet betekent. Voor de bemande snelheidscontroles komen de richtlijnen uit op 15 miljoen voertuigen per jaar of minimaal 6.000 per voltijdse verkeersagent. Voor een zone die veel met onbemande camera's werkt kan dat gecorrigeerd worden.
Inzake alcohol zou iedere agent jaarlijks minimaal 150 ademtests moeten afnemen, om tot de doelstelling van 960.000 per jaar te komen voor de hele lokale politie. Tot dusver werkte 65 procent van de ondervraagde zones met eigen doelstellingen.
Zullen de politiezones meer mensen en middelen nodig hebben om de ambities waar te maken? Niet noodzakelijk. Zes op de tien zones denken niet dat de nieuwe kerntaak zal leiden tot de inzet van meer mensen. 56 procent zegt over voldoende personeel te beschikken om de nieuwe taak waar te maken.
‘Meer mensen hoeft niet per se', zei commissaris Jan Bonneure van de zone Knokke-Damme gisteren. ‘Als we de dagelijkse capaciteit efficiënt inzetten komen we al ver. Verkeer moet iets worden dat door het hele korps gedragen wordt. Niet alleen door de specialisten. De mentaliteit zal moeten veranderen. Ik zie nog altijd collega's – zeker jonge – die zich afvragen of verkeer wel politiewerk is.'
Meer dan negen op de tien zones zeggen wel meer ondersteuning te kunnen gebruiken voor hun verkeersveiligheidsbeleid. Ze bedoelen dan bijvoorbeeld inspiratie opdoen van goede praktijkvoorbeelden van andere zones.
Wat het geld betreft kijken ze toch nog naar het verkeersveiligheidsfonds. ‘Als er de voorbije jaren meer aan verkeersveiligheid gedaan werd dan kwam dat door de centen uit dat fonds, niet door de verontrustende ongevallencijfers. We moeten daar niet trots op zijn', gaf Bonneure toe.
98 procent van de respondenten noemen het fonds ‘een noodzakelijke voorwaarde' voor een krachtdadig verkeersbeleid.
Bron: De Standaard 01/12/2009
Het is positief dat men van verkeersveiligheid een zevende kerntaak gemaakt heeft, het is immers een groot aandachtspunt. Er zijn al vele korpsen die van verkeersveiligheid veel werk maken, maar nu zullen alle korpsen er echt toe verplicht zijn. Hopelijk worden de doelstellingen gehaald nu verkeer een kerntaak gemaakt is, maar ik vrees hier toch voor. In het artikel zegt men dat men met de beschikbare agenten deze doelstellingen zou moeten halen als men ze efficiënt inzet, maar dat gebeurt toch nooit. Tenzij de agenten in het weekend of 's avonds aan hun getallen kunnen komen, omdat ze dan dubbel zoveel verdienen. Uiteraard zijn dit niet alle agenten, ik geloof nog altijd dat er agenten zijn die echt een verschil willen maken. Het probleem is dat men zich vooral focust op ademtesten en snelheidscontroles, maar voor de rest zie je maar weinig agenten die op een positieve manier de veiligheid verbeteren in het straatbeeld. Het is ook belangrijk dat men de korpsen genoeg ondersteuning geeft zodat zij ten minste weten op welke manier zij de verkeersveiligheid kunnen verbeteren.
Nu verkeer de zevende kerntaak van de politie is geworden, wacht meteen een stevig karwei. Het aantal verkeersslachtoffers neemt niet meer af en toch moeten ambitieuze doelstellingen gehaald worden.
Een op de drie Vlaamse lokale politiezones wil de inspanningen wat verkeersveiligheid betreft nog opdrijven. En 28 procent van hen zegt dat de veiligheid op hun wegen het afgelopen jaar niet verbeterd is.
Dat zijn enkele bevindingen uit een enquête van de Vlaamse Stichting Verkeerskunde waaraan 86 politiezones (of zeven op de tien) deelnamen. Eddy Klynen van de VSV stelde de resultaten gisteren voor op een congres in Leuven.
De politiezones hebben er verkeer als hun zevende kerntaak bij gekregen. De wet vraagt dat ze minstens acht procent van de totale capaciteit besteden aan verkeer.
Een revolutie? Niet echt. De meeste korpsen in Vlaanderen haalden dat cijfer al. 97 procent van de politiezones noemt verkeer in de enquête al ‘een absolute topprioriteit' of een ‘permanent aandachtspunt'. Is het dus een maat voor niets? Dat ook weer niet. Nu dit wettelijk is vastgelegd kan geen enkel korps nog de andere kant opkijken.
De prioriteit voor verkeer komt niets te laat. De federale en de Vlaamse overheid leggen scherpe doelstellingen op. Maximaal 500 verkeersdoden in België tegen 2015, maximaal 250 in Vlaanderen tegen dat jaar. In 2008 waren dat er respectievelijk 944 en 495.
Vorig jaar werd er nog een aanzienlijke daling opgetekend maar de jongste gegevens wijzen op een stagnatie van het aantal ongevallen en slachtoffers. ‘We halen de doelstellingen niet', zei Eddy Klynen.
Dan kun je twee dingen doen: de doelstellingen versoepelen, maar dat noemde Klynen ‘onaanvaardbaar'. Of je moet extra inspanningen doen. En met de zevende basistaak is daar nu een basis voor.
De Vaste Commissie voor de Lokale Politie en het BIVV hebben deze maand niet-bindende richtlijnen naar alle korpsen gestuurd. Daarin staat hoe ze die 8 procent moeten vertalen naar hun werking, gekoppeld aan de streefcijfers die de Staten-Generaal voor de verkeersveiligheid geformuleerd heeft.
Dat betekent dat iedere zone nu een idee heeft van wat deze nieuwe kerntaak concreet betekent. Voor de bemande snelheidscontroles komen de richtlijnen uit op 15 miljoen voertuigen per jaar of minimaal 6.000 per voltijdse verkeersagent. Voor een zone die veel met onbemande camera's werkt kan dat gecorrigeerd worden.
Inzake alcohol zou iedere agent jaarlijks minimaal 150 ademtests moeten afnemen, om tot de doelstelling van 960.000 per jaar te komen voor de hele lokale politie. Tot dusver werkte 65 procent van de ondervraagde zones met eigen doelstellingen.
Zullen de politiezones meer mensen en middelen nodig hebben om de ambities waar te maken? Niet noodzakelijk. Zes op de tien zones denken niet dat de nieuwe kerntaak zal leiden tot de inzet van meer mensen. 56 procent zegt over voldoende personeel te beschikken om de nieuwe taak waar te maken.
‘Meer mensen hoeft niet per se', zei commissaris Jan Bonneure van de zone Knokke-Damme gisteren. ‘Als we de dagelijkse capaciteit efficiënt inzetten komen we al ver. Verkeer moet iets worden dat door het hele korps gedragen wordt. Niet alleen door de specialisten. De mentaliteit zal moeten veranderen. Ik zie nog altijd collega's – zeker jonge – die zich afvragen of verkeer wel politiewerk is.'
Meer dan negen op de tien zones zeggen wel meer ondersteuning te kunnen gebruiken voor hun verkeersveiligheidsbeleid. Ze bedoelen dan bijvoorbeeld inspiratie opdoen van goede praktijkvoorbeelden van andere zones.
Wat het geld betreft kijken ze toch nog naar het verkeersveiligheidsfonds. ‘Als er de voorbije jaren meer aan verkeersveiligheid gedaan werd dan kwam dat door de centen uit dat fonds, niet door de verontrustende ongevallencijfers. We moeten daar niet trots op zijn', gaf Bonneure toe.
98 procent van de respondenten noemen het fonds ‘een noodzakelijke voorwaarde' voor een krachtdadig verkeersbeleid.
Bron: De Standaard 01/12/2009
Het is positief dat men van verkeersveiligheid een zevende kerntaak gemaakt heeft, het is immers een groot aandachtspunt. Er zijn al vele korpsen die van verkeersveiligheid veel werk maken, maar nu zullen alle korpsen er echt toe verplicht zijn. Hopelijk worden de doelstellingen gehaald nu verkeer een kerntaak gemaakt is, maar ik vrees hier toch voor. In het artikel zegt men dat men met de beschikbare agenten deze doelstellingen zou moeten halen als men ze efficiënt inzet, maar dat gebeurt toch nooit. Tenzij de agenten in het weekend of 's avonds aan hun getallen kunnen komen, omdat ze dan dubbel zoveel verdienen. Uiteraard zijn dit niet alle agenten, ik geloof nog altijd dat er agenten zijn die echt een verschil willen maken. Het probleem is dat men zich vooral focust op ademtesten en snelheidscontroles, maar voor de rest zie je maar weinig agenten die op een positieve manier de veiligheid verbeteren in het straatbeeld. Het is ook belangrijk dat men de korpsen genoeg ondersteuning geeft zodat zij ten minste weten op welke manier zij de verkeersveiligheid kunnen verbeteren.