Barst
2nd October 2009, 16:44
Verlicht leven
Tijn Touber zwoor 14 jaar lang alle aardse geneugten af. Nu hij weer drinkt, danst en vrijt, leidt hij vanuit zijn woonkamer de cursus Verlichting.
Zomaar op straat naar een wildvreemde glimlachen is een beetje eng. De vreemdeling kan denken ’wat moet-ie van me’, wendt zich af of kijkt boos terug.
Glimlachen is tegen de stroom in handelen, zegt Tijn Touber. „De modus operandi is dat je cool met elkaar omgaat. Niet teveel emoties toont en je niet openstelt. Want dan zou je wel eens gekwetst kunnen worden.”
Toch werkt glimlachen aanstekelijk. Voor verlicht-zijn is het niet anders. „Je geeft elkaar toestemming om verlicht te zijn. Als jij verlicht durft te leven – vanuit openheid en compassie – steek je anderen aan.”
In zijn Amsterdamse huiskamer vertelt Tijn Touber (1960) over de werking van verlichting. Hij weegt zijn woorden en spreekt met een trage, serene stem. Dertig toehoorders – overwegend vrouwen van wie de basisbehoeften wel zo’n beetje bevredigd zijn, maar die het gevoel hebben dat ’er meer is’ – hangen aan zijn lippen.
In juli verscheen zijn boek ’Spoedcursus Verlichting’. In 248 bladzijden belooft Touber de lezer dat verlichting om de hoek ligt. Praktische handreikingen geeft hij in twee keer twee uur, tijdens de gelijknamige cursus. Dat doet hij met zijn vrouw Kris, danstherapeut en yoga-lerares. Sinds kort zijn de twee op zoek naar een grotere ruimte: de huiskamer zit elke avond barstensvol.
In de media nam de historie van Tijn Touber de afgelopen tijd epische vormen aan. Touber is oorspronkelijk popmuzikant en het brein achter de succesvolle Nederlandse band Loïs Lane. Dertig jaar geleden schreef hij hits als ’Amsterdamned’ en ’My best friend’. De zangeressen van de band – zussen Monique en Suzanne Klemann – zongen zichzelf naar goud en platina.
Touber had destijds een relatie met Monique Klemann. Zijn leven bevatte alle ingrediënten om het leuk te hebben. Maar gelukkig was hij niet.
Hij sloeg aan het mediteren en liet aardse geneugten voor wat ze waren. „Daar lag ik dan: in bed met volgens sommigen de mooiste vrouw van Nederland – net nu ik had besloten om geen seks meer te hebben”, schrijft Touber daarover in zijn boek. Wat een maand mediteren moest worden, werd veertien jaar zonder drank, sigaretten en seks. Touber vertrok in die periode zeven keer naar India en mediteerde dat het een lieve lust was.
Tussendoor maakte hij interviews voor de maandbladen Ode en Happinez, waarvoor hij leermeesters sprak als Eckhart Tolle, Neale Donald Walsch en Genpo Roshi. Zeven jaar geleden was de beurt aan fysicus Marinus Knoope.
Touber vroeg Knoope hoe hij kon weten dat hij vrij was van zijn oude emoties. „Ik had veertien jaar bóven mijn emoties en traumaatjes geleefd. En ik vroeg me af: heb ik die emoties verwerkt of ben ik erbovenuit gestegen? Wat gebeurt me als ik mijn spirituele disciplines loslaat?”
Knoope antwoordde: „Je oude emoties, daar moet je niet vanaf, daar moet je juist áán.” Voor Touber het signaal om zich weer in de aardse wereld te begeven. Als hij nú niet verlicht was, dan wist hij het ook niet meer.
Maar wat ís dat dan, verlicht-zijn? „Het gaat erom dat je de last die je met je meedraagt, aflegt”, legt Touber uit. Hij gebruikt zichzelf als voorbeeld: „Alle ideeën die ik over mezelf heb – ik ben Tijn, ik ben 49 en geef een cursus verlichting – vormen het ’Tijn-programma’. Het kost energie om dat imago overeind te houden. Je kunt eruit stappen door je er niet meer mee te identificeren.”
Op een avond als deze daagt Touber zijn publiek uit buiten het eigen ’programma’ te kruipen. Meditaties wisselt hij af met muziek, verhalen en inzichten. Waaronder clichématige uitspraken („liefde doet alles stromen, angst blokkeert” en „we gaan terug naar ons authentieke ’ik’”), maar ze slaan in als een bom.
„Denk eens na”, vraagt hij. „Wanneer was je vandaag écht ontspannen?” De kamer is beduusd om de actieve inbreng die verlangd wordt, dus Touber helpt een handje. „Wie zit boven de vijftig procent?” Slechts twee dames steken hun hand op, maar die zijn een dagje uit. Touber blijft stil, om ook de andere toehoorders de kans te geven een berekening te maken. Ik kom uit op 0,003 procent.
„Je wórdt vaak geleefd”, haakt Touber in. „Veel mensen hebben een hoofd vol gedachten, zonder aan- en uitknopje.” Er wordt hevig geknikt.
Commercieel spreekt een Spoedcursus Verlichting enorm tot de verbeelding, maar wèrkt het ook? En beklijft het? Touber geeft toe dat hij nog niet veel aan follow-up onderzoek heeft gedaan. „We verkopen een meditatie-cd om thuis te oefenen en houden meditatieve bijeenkomsten.” Het gaat hem er vooral om dat hij gereedschap aanreikt. „Sommige mensen krijgen tijdens de lessen al een soort ’flits’ en voelen dat ze eindelijk zichzelf kunnen zijn, anderen hebben meer tijd nodig.”
Touber vindt de reguliere psychologie ontoereikend in haar antwoorden op levensvragen.
Touber leert juist van afstand te kijken. „Het was lange tijd een beetje ridicuul om spiritueel bezig te zijn. Nu is het hip. Dit is een tijd waarin meer mensen inzien dat ze verantwoordelijkheid kunnen nemen voor hun bewustzijn en hun leven.”
Aan het einde van de laatste meditatie in huize Touber gaan de ogen moeizaam open. Toehoorders kijken elkaar aan. Glimlachen en krijgen een grijns terug.
Ben ik nu verlicht?, vraag ik me af als ik de deur dichttrek. Het voelt wel fris, lekker rustig. Ik groet de mensen, de boom voor het huis. „Hallo, boom!”, zeg ik en steek mijn hand op. „Hallo, motregen!”
Een kwartier later fiets ik alweer ouderwets door rood. Maar de volgende dag sta ik anders op.
Toubers actiepunten
1. Kijk naar je gedachten als een toeschouwer. Je hebt gedachten, ideeën en overtuigingen. Je bent ze niet. Kijk naar je gedachten vanuit een onpersoonlijk perspectief, een stiltepunt. Vanzelf zullen de snelheid en de intensiteit van je gedachten afnemen.
2. Vanuit dit innerlijke stiltepunt kun je keuzes maken. Welke gedachten leiden tot meer geluk, vrijheid en verlichting? Welke niet? Realiseer je dat je altijd een keuze hebt.
3. Leer nu om bewust in en uit je gedachtepatronen te stappen. Je denkwereld is als een kostuum dat je kunt aantrekken en ook weer kunt afleggen. Identificeer je niet met het programma – het imago dat je overeind wilt houden – maar met degene achter het programma.
4. Vanuit de stilte achter de gedachten, kun je openstaan voor een grotere intelligentie dan de beperkte capaciteit van je verstandelijke vermogens en de neiging om alles te willen beheersen. Hoe stiller je wordt, hoe meer je open kunt staan voor inspiratie.
Informatie: www.kristijn.com
© Trouw, 02-10-2009
Tijn Touber zwoor 14 jaar lang alle aardse geneugten af. Nu hij weer drinkt, danst en vrijt, leidt hij vanuit zijn woonkamer de cursus Verlichting.
Zomaar op straat naar een wildvreemde glimlachen is een beetje eng. De vreemdeling kan denken ’wat moet-ie van me’, wendt zich af of kijkt boos terug.
Glimlachen is tegen de stroom in handelen, zegt Tijn Touber. „De modus operandi is dat je cool met elkaar omgaat. Niet teveel emoties toont en je niet openstelt. Want dan zou je wel eens gekwetst kunnen worden.”
Toch werkt glimlachen aanstekelijk. Voor verlicht-zijn is het niet anders. „Je geeft elkaar toestemming om verlicht te zijn. Als jij verlicht durft te leven – vanuit openheid en compassie – steek je anderen aan.”
In zijn Amsterdamse huiskamer vertelt Tijn Touber (1960) over de werking van verlichting. Hij weegt zijn woorden en spreekt met een trage, serene stem. Dertig toehoorders – overwegend vrouwen van wie de basisbehoeften wel zo’n beetje bevredigd zijn, maar die het gevoel hebben dat ’er meer is’ – hangen aan zijn lippen.
In juli verscheen zijn boek ’Spoedcursus Verlichting’. In 248 bladzijden belooft Touber de lezer dat verlichting om de hoek ligt. Praktische handreikingen geeft hij in twee keer twee uur, tijdens de gelijknamige cursus. Dat doet hij met zijn vrouw Kris, danstherapeut en yoga-lerares. Sinds kort zijn de twee op zoek naar een grotere ruimte: de huiskamer zit elke avond barstensvol.
In de media nam de historie van Tijn Touber de afgelopen tijd epische vormen aan. Touber is oorspronkelijk popmuzikant en het brein achter de succesvolle Nederlandse band Loïs Lane. Dertig jaar geleden schreef hij hits als ’Amsterdamned’ en ’My best friend’. De zangeressen van de band – zussen Monique en Suzanne Klemann – zongen zichzelf naar goud en platina.
Touber had destijds een relatie met Monique Klemann. Zijn leven bevatte alle ingrediënten om het leuk te hebben. Maar gelukkig was hij niet.
Hij sloeg aan het mediteren en liet aardse geneugten voor wat ze waren. „Daar lag ik dan: in bed met volgens sommigen de mooiste vrouw van Nederland – net nu ik had besloten om geen seks meer te hebben”, schrijft Touber daarover in zijn boek. Wat een maand mediteren moest worden, werd veertien jaar zonder drank, sigaretten en seks. Touber vertrok in die periode zeven keer naar India en mediteerde dat het een lieve lust was.
Tussendoor maakte hij interviews voor de maandbladen Ode en Happinez, waarvoor hij leermeesters sprak als Eckhart Tolle, Neale Donald Walsch en Genpo Roshi. Zeven jaar geleden was de beurt aan fysicus Marinus Knoope.
Touber vroeg Knoope hoe hij kon weten dat hij vrij was van zijn oude emoties. „Ik had veertien jaar bóven mijn emoties en traumaatjes geleefd. En ik vroeg me af: heb ik die emoties verwerkt of ben ik erbovenuit gestegen? Wat gebeurt me als ik mijn spirituele disciplines loslaat?”
Knoope antwoordde: „Je oude emoties, daar moet je niet vanaf, daar moet je juist áán.” Voor Touber het signaal om zich weer in de aardse wereld te begeven. Als hij nú niet verlicht was, dan wist hij het ook niet meer.
Maar wat ís dat dan, verlicht-zijn? „Het gaat erom dat je de last die je met je meedraagt, aflegt”, legt Touber uit. Hij gebruikt zichzelf als voorbeeld: „Alle ideeën die ik over mezelf heb – ik ben Tijn, ik ben 49 en geef een cursus verlichting – vormen het ’Tijn-programma’. Het kost energie om dat imago overeind te houden. Je kunt eruit stappen door je er niet meer mee te identificeren.”
Op een avond als deze daagt Touber zijn publiek uit buiten het eigen ’programma’ te kruipen. Meditaties wisselt hij af met muziek, verhalen en inzichten. Waaronder clichématige uitspraken („liefde doet alles stromen, angst blokkeert” en „we gaan terug naar ons authentieke ’ik’”), maar ze slaan in als een bom.
„Denk eens na”, vraagt hij. „Wanneer was je vandaag écht ontspannen?” De kamer is beduusd om de actieve inbreng die verlangd wordt, dus Touber helpt een handje. „Wie zit boven de vijftig procent?” Slechts twee dames steken hun hand op, maar die zijn een dagje uit. Touber blijft stil, om ook de andere toehoorders de kans te geven een berekening te maken. Ik kom uit op 0,003 procent.
„Je wórdt vaak geleefd”, haakt Touber in. „Veel mensen hebben een hoofd vol gedachten, zonder aan- en uitknopje.” Er wordt hevig geknikt.
Commercieel spreekt een Spoedcursus Verlichting enorm tot de verbeelding, maar wèrkt het ook? En beklijft het? Touber geeft toe dat hij nog niet veel aan follow-up onderzoek heeft gedaan. „We verkopen een meditatie-cd om thuis te oefenen en houden meditatieve bijeenkomsten.” Het gaat hem er vooral om dat hij gereedschap aanreikt. „Sommige mensen krijgen tijdens de lessen al een soort ’flits’ en voelen dat ze eindelijk zichzelf kunnen zijn, anderen hebben meer tijd nodig.”
Touber vindt de reguliere psychologie ontoereikend in haar antwoorden op levensvragen.
Touber leert juist van afstand te kijken. „Het was lange tijd een beetje ridicuul om spiritueel bezig te zijn. Nu is het hip. Dit is een tijd waarin meer mensen inzien dat ze verantwoordelijkheid kunnen nemen voor hun bewustzijn en hun leven.”
Aan het einde van de laatste meditatie in huize Touber gaan de ogen moeizaam open. Toehoorders kijken elkaar aan. Glimlachen en krijgen een grijns terug.
Ben ik nu verlicht?, vraag ik me af als ik de deur dichttrek. Het voelt wel fris, lekker rustig. Ik groet de mensen, de boom voor het huis. „Hallo, boom!”, zeg ik en steek mijn hand op. „Hallo, motregen!”
Een kwartier later fiets ik alweer ouderwets door rood. Maar de volgende dag sta ik anders op.
Toubers actiepunten
1. Kijk naar je gedachten als een toeschouwer. Je hebt gedachten, ideeën en overtuigingen. Je bent ze niet. Kijk naar je gedachten vanuit een onpersoonlijk perspectief, een stiltepunt. Vanzelf zullen de snelheid en de intensiteit van je gedachten afnemen.
2. Vanuit dit innerlijke stiltepunt kun je keuzes maken. Welke gedachten leiden tot meer geluk, vrijheid en verlichting? Welke niet? Realiseer je dat je altijd een keuze hebt.
3. Leer nu om bewust in en uit je gedachtepatronen te stappen. Je denkwereld is als een kostuum dat je kunt aantrekken en ook weer kunt afleggen. Identificeer je niet met het programma – het imago dat je overeind wilt houden – maar met degene achter het programma.
4. Vanuit de stilte achter de gedachten, kun je openstaan voor een grotere intelligentie dan de beperkte capaciteit van je verstandelijke vermogens en de neiging om alles te willen beheersen. Hoe stiller je wordt, hoe meer je open kunt staan voor inspiratie.
Informatie: www.kristijn.com
© Trouw, 02-10-2009