Tom Lanoye

[Barst]

[COLOR=Red][SIZE=3][FONT=Trebuchet MS]'Is het vreemd dat je met fundamentele vragen worstelt als je twee verwekkers wegvallen? Wat kan ik nu? Wat ben ik nu? Wie ben ik nu? En wat wil of kan ik nu met schrijven? Ben ik als schrijver een gier in mijn eigen leven of mag ik een monument bouwen? Dat is de inzet van dit boek: ik treur om mijn moeder en alles wat ze was, dus ook de bron van mijn moedertaal. Dat zij haar taal en zichzelf verliest, doet mij vrezen dat ook mijn taal zal tekortschieten. Aan het eind van dit boek vind ik mijn opdracht terug. Ik wil niks anders, ik kan niks anders, en ik zal niks anders dan de oorsprong van mijn taal blijven eren. Haar onverzettelijkheid en haar levensdrift wil ik de laatste eer bewijzen. Dat kan maar op één manier: Nooit Meer Zwijgen.'[/FONT][/SIZE][/COLOR]
Tom Lanoye, over zijn moeders einde in 'Sprakeloos'.