Barst
27th August 2009, 20:31
Gedaan met de cinema
De VRT stopt met de wekelijkse filmrubriek van Roel Van Bambost. De kans bestaat dat u dat niet zo wereldschokkend vindt. Omdat u overdag uit werken gaat, en dus op woensdag niet naar het journaal van 13 uur kijkt.
Want inderdaad, de interesse voor de Zevende Kunst is op de nieuwsdienst zo groot dat de filmrubriek al jaren alleen in het middagjournaal te zien was. Plus af en toe - een grote Vlaamse première of een blockbuster à la James Bond - een uitsmijter in het avondjournaal. Dat ze nu de stekker helemaal uittrekken door Van Bambost (67) van het scherm te bannen, verandert het leven niet. Zo berustend kun je het bekijken. Je kunt het verdwijnen van de rubriek ook beschouwen als een zoveelste teken dat cinema de openbare omroep gestolen kan worden.
Natuurlijk wordt er bij het Huis van Vertrouwen gesust dat film aan bod zal blijven komen. In het showbizzmagazine De Rode Loper en in de journaals. Je moet echter geen doemdenker zijn om te voorspellen wat dat betekent. De Rode Loper is een glamourshow waarin 'film' gelijkstaat aan obligate vraagjes aan sterren op de catwalk van wereldpremières, roddels over Brad Pitt en Angelina Jolie en aanschurken tegen Vlaamse vedetten. En filmnieuws in het journaal? Onlangs kwam Looking for Eric, de nieuwste Ken Loach, inderdaad aan bod. Dat moet jaren geleden geweest zijn. De enige reden was dat voetbalster Eric Cantona, die een rol speelt in de film, de VRT bezocht.
Roel Van Bambost had het in zijn laatste filmpraatje gisteren over Un prophète van Jacques Audiard en Ponyo on the cliff van de Japanse animatiegrootmeester Hayao Miyazaki. Knappe films, en in hun regio grote successen. Ook bij ons gaan ze in de betere bioscopen - waar andere talen dan Nederlandse en Engels toegelaten zijn - een mooie toekomst tegemoet. Maar zonder Van Bambost zult u die informatie voortaan alleen nog in de kwaliteitskranten of op de radio vinden. Filmnieuws op tv zal zich beperken tot kaskrakers, werk van eigen bodem en af en toe een politiek getinte film met enig schandaalpotentieel.
We wensen Rode Loper-reporter Ward Verrijcken, een echte filmliefhebber die in zijn dromen ook wel eens een interessante regisseur zou willen interviewen, veel succes bij zijn lobbywerk op de nieuwsvloer. Te vrezen valt dat hij er nauwelijks doorkomt als hij geen Johnny Depp of Jennifer Aniston in de aanbieding heeft. En naar kritische reflectie mag u voortaan wel helemaal fluiten.
Veertigplussers herinneren Première met de bedaarde Jo Röpcke, een begrip in de jaren zestig en zeventig. Het erg basic filmprogramma - fragmenten, met mild-kritisch commentaar - scoorde toen in prime time. Het heeft geen zin nostalgisch te doen. Film heeft sindsdien een deel van zijn status verloren aan nieuwe vormen van entertainment. Het bioscoopbezoek is afgenomen, al blijft het met zijn 20 à 25 miljoen tickets per jaar een reus onder de kunst- en ontspanningsvormen. Bovendien wordt de daling gecompenseerd door het thuis kijken: voor film in al zijn vertoningsvormen is de aandacht dus niet verminderd.
En toch haalt de VRT er zijn neus voor op. Tientallen filmkenners voelden zich de afgelopen twintig jaar geroepen de nieuwe Röpcke te worden. De argumenten voor het njet van de VRT waren divers. Omdat film te niche is, en dus ingebed moet worden in een algemeen cultuurmagazine - alsof je het voetbal op zondagavond inbedt tussen hink-stap-springen, roeien en curling. Omdat de meeste regionale zenders al een filmprogramma hebben - natuurlijk, die zijn daar mee begonnen omdat het terrein braak lag. Omdat in andere landen of regio's filmprogramma's niet meer de hoge kijkcijfers van vroeger halen - maar er wel mee doorgaan, omdat openbare omroepen er hun culturele opdracht ernstig nemen. Omdat het publiek snakt naar iets anders - maar wat precies?
Uiteindelijk lijkt het allemaal praat voor de vaak. Als de VRT-televisie ook zijn laatste bakentje van informatie over kwaliteitsfilm opdoekt, moet dat zijn omdat er aan de top niemand meer rondloopt die film nog als een kunst ziet, en niet als een plat vedettencircus.
Steven De Foer is redacteur van deze krant.
DS, 27-08-2009
De VRT stopt met de wekelijkse filmrubriek van Roel Van Bambost. De kans bestaat dat u dat niet zo wereldschokkend vindt. Omdat u overdag uit werken gaat, en dus op woensdag niet naar het journaal van 13 uur kijkt.
Want inderdaad, de interesse voor de Zevende Kunst is op de nieuwsdienst zo groot dat de filmrubriek al jaren alleen in het middagjournaal te zien was. Plus af en toe - een grote Vlaamse première of een blockbuster à la James Bond - een uitsmijter in het avondjournaal. Dat ze nu de stekker helemaal uittrekken door Van Bambost (67) van het scherm te bannen, verandert het leven niet. Zo berustend kun je het bekijken. Je kunt het verdwijnen van de rubriek ook beschouwen als een zoveelste teken dat cinema de openbare omroep gestolen kan worden.
Natuurlijk wordt er bij het Huis van Vertrouwen gesust dat film aan bod zal blijven komen. In het showbizzmagazine De Rode Loper en in de journaals. Je moet echter geen doemdenker zijn om te voorspellen wat dat betekent. De Rode Loper is een glamourshow waarin 'film' gelijkstaat aan obligate vraagjes aan sterren op de catwalk van wereldpremières, roddels over Brad Pitt en Angelina Jolie en aanschurken tegen Vlaamse vedetten. En filmnieuws in het journaal? Onlangs kwam Looking for Eric, de nieuwste Ken Loach, inderdaad aan bod. Dat moet jaren geleden geweest zijn. De enige reden was dat voetbalster Eric Cantona, die een rol speelt in de film, de VRT bezocht.
Roel Van Bambost had het in zijn laatste filmpraatje gisteren over Un prophète van Jacques Audiard en Ponyo on the cliff van de Japanse animatiegrootmeester Hayao Miyazaki. Knappe films, en in hun regio grote successen. Ook bij ons gaan ze in de betere bioscopen - waar andere talen dan Nederlandse en Engels toegelaten zijn - een mooie toekomst tegemoet. Maar zonder Van Bambost zult u die informatie voortaan alleen nog in de kwaliteitskranten of op de radio vinden. Filmnieuws op tv zal zich beperken tot kaskrakers, werk van eigen bodem en af en toe een politiek getinte film met enig schandaalpotentieel.
We wensen Rode Loper-reporter Ward Verrijcken, een echte filmliefhebber die in zijn dromen ook wel eens een interessante regisseur zou willen interviewen, veel succes bij zijn lobbywerk op de nieuwsvloer. Te vrezen valt dat hij er nauwelijks doorkomt als hij geen Johnny Depp of Jennifer Aniston in de aanbieding heeft. En naar kritische reflectie mag u voortaan wel helemaal fluiten.
Veertigplussers herinneren Première met de bedaarde Jo Röpcke, een begrip in de jaren zestig en zeventig. Het erg basic filmprogramma - fragmenten, met mild-kritisch commentaar - scoorde toen in prime time. Het heeft geen zin nostalgisch te doen. Film heeft sindsdien een deel van zijn status verloren aan nieuwe vormen van entertainment. Het bioscoopbezoek is afgenomen, al blijft het met zijn 20 à 25 miljoen tickets per jaar een reus onder de kunst- en ontspanningsvormen. Bovendien wordt de daling gecompenseerd door het thuis kijken: voor film in al zijn vertoningsvormen is de aandacht dus niet verminderd.
En toch haalt de VRT er zijn neus voor op. Tientallen filmkenners voelden zich de afgelopen twintig jaar geroepen de nieuwe Röpcke te worden. De argumenten voor het njet van de VRT waren divers. Omdat film te niche is, en dus ingebed moet worden in een algemeen cultuurmagazine - alsof je het voetbal op zondagavond inbedt tussen hink-stap-springen, roeien en curling. Omdat de meeste regionale zenders al een filmprogramma hebben - natuurlijk, die zijn daar mee begonnen omdat het terrein braak lag. Omdat in andere landen of regio's filmprogramma's niet meer de hoge kijkcijfers van vroeger halen - maar er wel mee doorgaan, omdat openbare omroepen er hun culturele opdracht ernstig nemen. Omdat het publiek snakt naar iets anders - maar wat precies?
Uiteindelijk lijkt het allemaal praat voor de vaak. Als de VRT-televisie ook zijn laatste bakentje van informatie over kwaliteitsfilm opdoekt, moet dat zijn omdat er aan de top niemand meer rondloopt die film nog als een kunst ziet, en niet als een plat vedettencircus.
Steven De Foer is redacteur van deze krant.
DS, 27-08-2009