Van Rompuy voerde druk stevig op

[Barst]

Van Rompuy voerde druk stevig op


BRUSSEL - 'Ons land zal de stoel van Europees commissaris niet laten leegstaan', liet premier Herman Van Rompuy (CD&V) vorige week tussen neus en lippen verstaan. Meteen zette hij zo vol druk op zijn vicepremier Karel De Gucht, die aarzelde om naar de Europese Commissie over te stappen.


Van Rompuy had dan ook een uitstekend alternatief achter de hand: ex-premier Yves Leterme (CD&V). De Ieperling moest eind 2008 plots de Wetstraat 16 verlaten na de Fortis-affaire, Van Rompuy werd premier.

De parlementaire onderzoekscommissie Fortis en vooral de kiezer wasten Leterme ondertussen opnieuw wit, waardoor een nieuwe topfunctie wenkte. Buitenlandse Zaken leek een uitwijkmogelijkheid, de Europese Commissie was nog geschikter.

'Het is immers een publiek geheim dat Van Rompuy niet staat te springen om een schoonmoeder in zijn regering te krijgen. Niet toevallig was hij uitermate opgelucht dat Steven Van Ackere (CD&V) op post bleef als vicepremier. Had De Gucht ook effectief bedankt voor Europa, dan was Leterme Europees Commissaris geworden. Vandaar dat de druk wat opvoeren Van Rompuy niet slecht uitkwam', stelt een goedgeplaatste bron.

'Geen commentaar, ik ben aan het fietsen', was het enige wat Leterme kwijt wilde op zijn nakende aanstelling als minister van Buitenlandse Zaken.


Blog DS, 08-07-2009 (wov, pdb)

[Barst]

Open VLD zoekt vicepremier


BRUSSEL - Bart Somers moest Karel De Gucht vervangen als vicepremier. De verkiezingen kwamen ertussen.


Open VLD-voorzitter Guy Verhofstadt hield de naam van de nieuwe vicepremier gisteren voor zich. Dat de opvolger van Karel De Gucht niet meteen op ieders lippen brandde, was veelbetekenend.

De Gucht droomde al jaren van een mandaat als Europees commissaris, maar het moment van zijn overstap kon moeilijk slechter vallen. Open VLD verzeilde in Vlaanderen in de oppositie en staat in de federale regering voor een reusachtige besparingsoperatie. Dan houd je maar beter wat ervaring aan boord.

Het plannetje lag klaar. Bart Somers zou ontslag nemen als voorzitter en kon zo de federale regering in als vicepremier. Meteen lag de weg open voor Mathias De Clercq om als voorzitter de vernieuwing gestalte te geven. Minister van Binnenlandse Zaken Guido De Padt, die in de regering kwam na het onverwachte vertrek van Patrick Dewael, zou in dat scenario een stapje terugzetten.

De Vlaamse verkiezingen hebben dat scenario enorm verstoord. Somers werd verplicht om ontslag te nemen en is momenteel bezig met een tocht door de woestijn. Gezien de begrotingsagenda kan natuurlijk altijd Dirk Van Mechelen worden gestuurd. Over enkele dagen is Van Mechelen Vlaams begrotingsminister af en begint hij in de oppositie weg te kwijnen. Van Mechelen verkiest het Vlaamse niveau, maar een oppositiekuur brengt wel meer mensen op andere gedachten.

Waarom een vervanger zoeken als Open VLD beschikt over Vincent Van Quickenborne? Quick ligt niet langer in de bovenste schuif bij Verhofstadt. De partijleiding neemt hem zijn weigering kwalijk om de West-Vlaamse lijst te trekken. Open VLD leed er een dramatische nederlaag.

Zoals gezegd is De Padt slechts een invaller. Hem tot vicepremier kronen, is geen optie. Dat geldt nog meer voor Annemie Turtelboom. Als minister van Asiel vecht ze momenteel een oorlog op leven en dood uit met minister van Integratie Marie Arena (PS). Verhofstadt tracht daarbij Turtelboom de arm om te wringen, om zichzelf als verzoener te profileren. Bovendien verloor Turtelboom in 2007 haar kamerzetel.


Blog DS, 08-07-2009 (bbr, wov)

[Barst]

De VLD vandaag? Een echte krabbenmand! :D

[Barst]

De Gucht moest opkrassen


BRUSSEL - Om diplomatieke schade te vermijden had de liberaal geen keuze Karel De Gucht (Open VLD) volgt Louis Michel op als Europees commissaris. Had België volgende week geen opvolger aangeduid, dan was de diplomatieke schade bijzonder groot geweest. De liberale vicepremier neemt nu versneld afscheid van de Wetstraat en mag 'inlopen' op de post van Ontwikkelingssamenwerking in Europa.


'Weg met De Gucht!... want daar is hij op zijn best.' Met die slogan voerde minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht in 2007 een opmerkelijke verkiezingscampagne. Deze week is de kreet opnieuw van toepassing, want De Gucht kondigde gisteren aan dat hij en niemand anders de volgende Europese commissaris voor België wordt.

Normaal gezien zou die carrièrewending niet voor morgen zijn. Waarnemers gaan ervan uit dat de volgende Europese Commissie pas in december of zelfs januari 2010 van start gaat. Het nieuwe Europees Parlement wil de Commissie immers goedkeuren volgens de regels van het Verdrag van Lissabon en die worden ten vroegste in het najaar van kracht, na een tweede Iers referendum.

De huidige Belgische commissaris, Louis Michel (MR), is echter als Europees parlementslid verkozen en legt dinsdag ook effectief de eed af. Beide functies zijn niet combineerbaar, de ontslagbrief van Michel is ondertussen vertrokken. Komende maandag neemt hij ontslag om een dag later zijn nieuwe functie in het Europees Parlement op te nemen.

België moest dus wel erg snel een volwaardige opvolger aanduiden. Deed het dat niet, dan bleef de stoel open. In het verleden is dat wel al gebeurd, alleen ging het toen maximum om één of twee maanden. Diplomatiek was het geen optie om te wachten met de vervanging van Michel, zeker niet omdat België al langer aandringt op een sterkere Commissie.

De Gucht worstelde met die strakke timing, hij wilde eigenlijk wachten met de overstap om eerst nog twee belangrijke federale dossiers af te handelen: het asielbeleid en de begrotingsopmaak. Bronnen dicht bij het dossier wijzen erop dat de liberale vicepremier bijzonder weinig bewegingsmarge had, wilde hij ons land van een blamage vrijwaren. Zelfs het scenario dat De Gucht nog even zou onderhandelen in het asieldossier, dat midden deze maand op de federale tafel komt, was niet haalbaar.

De Gucht heeft nu nog zes maanden de volle bevoegdheid als commissaris van Ontwikkelingssamenwerking en krijgt zo de kans om een mooie post in de volgende Commissie af te dwingen. Net dat was een voorwaarde die hij al enkele keren stelde om naar de Commissie te trekken.

Het politieke akkoord dat De Gucht de opvolger wordt van Michel werd al in 2008 onderhandeld, als extra luik bij de verdeling van de federale ministersposten. Meteen werd vastgelegd dat Buitenlandse Zaken bij het vertrek van De Gucht naar CD&V zou gaan.

Met De Gucht verdwijnt een 'redelijk onverzettelijk' man van de federale bühne. De Berlarenaar was een van de architecten die in 1999 een paarsgroene ploeg op de been brachten, maar hij bleef liever partijvoorzitter dan in de schaduw van premier Guy Verhofstadt in de federale regering te zitten.

De Gucht bouwde vanuit de Melsensstraat aan een liberale volkspartij, maar bleek strategisch niet altijd loepzuiver te werken. In 2004 bracht een roekeloos opbod rond het migrantenstemrecht zijn partij in zwaar weer. Na een aanvaring met sterke man Verhofstadt verwijderde die hem van het voorzitterschap. In 2004 mocht hij dan Michel opvolgen op Buitenlandse Zaken.

Al snel ontpopte De Gucht zich in de regering tot een sterkhouder voor zijn partij, zeker bij begrotingsoefeningen zette hij de nodige decibels in. In 2007 werd hij de logische vicepremier van Open VLD, maar de recente verkiezingsnederlaag bracht Verhofstadt opnieuw formeel aan het roer van de liberalen. De Gucht hoeft geen nieuwe confrontatie met de kopman te vrezen, nu hij binnenkort naar Europa trekt.


DS, 08-07-2009 (Wouter Verschelden)